Ik ben Denise, ik ben 23 jaar en ik ben al een paar jaar chronisch ziek. Dat betekent dat ik regelmatig in het ziekenhuis te vinden ben. Het is een plek waar ik mijn weg dus wel aardig ken. Toch viel mij op dat ik erg afhankelijk was van anderen om ergens naartoe te gaan of dingen te doen. Er ging altijd iemand met mij mee, ook naar mijn ziekenhuisafspraken; ik deed nooit iets alleen. Tijdens de behandelingen van mijn ziekte kwam dit ter sprake: “Wil je hier niet eerst mee geholpen worden, voordat wij verder gaan met behandelen?”.
Angstig
Deze vraag zette mij aan het denken. Wat als ik straks alles wat ik graag zou willen doen weer kan, maar het niet durf? Wat als ik mij eindelijk weer goed voel, maar geen wandeling durf te maken en toch maar thuis blijf? Wat als ik alleen iets ondernemen erger vind dan ziek thuis zitten? Dan zou dit mijn fysieke herstel misschien wel in de weg staan.
De volgende stap
Omdat ik wist dat het tijd was om iets aan mijn angst te doen, maakte ik een afspraak bij mijn huisarts. Vrij snel werd ik verwezen naar PsyQ, waar mij werd verteld dat ik online behandeld zou worden. Dit vond ik erg spannend; ik vind het namelijk niet heel erg comfortabel om te bellen met vreemden. Toch wilde ik het proberen en de stap wagen. Als ik het écht niet fijn vond, kon ik altijd nog verzoeken om face-to-face naar een psycholoog te gaan.
Videobellen
Ik startte mijn online traject en kwam erachter dat dit mij eigenlijk wel goed beviel. Het videobellen vond ik een stuk minder eng dan gewoon bellen. Doordat je tijdens het gesprek toch de reactie en gezichtsuitdrukking van de ander kan zien, voelt het al snel normaal en vertrouwd. Het was eigenlijk bijna net alsof ik met een vriendin zat te bellen, en dat beviel heel goed!
Toch waren veel mensen om mij heen erg benieuwd of de online behandeling niet heel onpersoonlijk was, maar ik heb dat nooit zo ervaren. Daarnaast denk ik denk dat het ook helpt dat je de sessies vanuit je eigen omgeving hebt; dit praat een stuk makkelijker dan ergens in een kamertje waar je je misschien niet op je gemak voelt.
Altijd bij de hand
Naast het videobellen maakte ik ook veel gebruik van het dagboek in de NiceDay app. Hierin hield ik mijn gedachten en gevoelens bij. Het was een fijn idee om te weten dat mijn behandelaar altijd met mij mee keek. Daarnaast ging ik aan de slag met de G-schema’s. Soms kreeg ik plotseling een ontzettende paniekaanval in de metro; dit was heel erg vervelend met al die mensen om je heen. Maar, dan pakte ik de app erbij en begon ik met het invullen van een G-Schema. Ik liep door de vragen heen: “Wat is er aan de hand?” of “Waarom ben je nu angstig?”. Zo kon ik gelijk met mijn paniek aan de slag en mezelf proberen te kalmeren.
Het gaat beter
Ik ben blij om te zeggen dat het nu heel goed met mij gaat. Wel heb ik recent een terugval gehad, maar dankzij de handvatten die ik heb gekregen weet ik nu hoe ik hiermee om kan gaan. Ik kan mijzelf ervan overtuigen dat ik het wél kan en dat ik door moet zetten. Ik lees nog steeds regelmatig artikelen op www.niceday.app. En mocht ik nogmaals een terugval krijgen, dan pak ik de NiceDay app er gewoon weer bij!
Wil je meer informatie over een online behandeling via NiceDay? Klik hier voor meer informatie. Wil je de app graag zelfstandig gebruiken? Dat kan natuurlijk ook! Klik dan hier om de app te downloaden.