Vorig jaar deed ik mee aan Last Man Standing. Een initiatief van stichting MIND om aandacht te vragen voor de uitdagingen die er nog steeds zijn in de geestelijke gezondheidszorg. 6 uur lang stond ik op een paal om de enorme wachtlijsten in deze zorg te visualiseren. Ik had nooit gedacht het 6 uur vol te houden op een paaltje van 20 bij 20 cm met windkracht 5! Maar niets bleek minder waar. En dan zie je maar weer dat je met een goed doel, een enorme toegewijde groep mensen, muziek en aanmoediging vanaf de kant, grote prestaties kan neerzetten. Want ik, en met mij meer dan 80 procent van de deelnemers, hebben het gehaald!

Dit jaar doe ik opnieuw mee. Voor een geestelijk gezonde jeugd (MIND YOUNG). Weer zo’n belangrijk thema. Want of je nu iets mankeert of niet, het is belangrijk om als jongere te weten dat je over alles zou moeten kunnen praten. Met iemand. Zonder taboe. Zonder angst voor afkeuring. Zonder dat dit als zwak gezien wordt.

Puberteit en jongvolwassenheid zijn al turbulent van zichzelf. Er komt zoveel op je af, er is zoveel te leren, zien en ervaren. Zoveel wat je nog kan vormen en wat je kan worden. Zoveel te kiezen, zoveel om bij te horen en zoveel om je tegen af te zetten. Een eigen persoontje worden vergt nogal wat van de jeugd en hun omgeving. Maar het is een natuurlijk proces wat je naar volwassenheid brengt. En de meesten van ons komen goed aan de andere kant aan, met ook heel veel plezier achter de rug. Toch zijn er ook heel wat jongeren voor wie dit niet het geval is.

In mijn geval werd deze ontwikkeling ruw verstoord door Borderline. Een emotie regulatie stoornis. Al die turbulentie kon ik niet aan. Ik wist niet meer waar ik het moest zoeken. En mijn emoties werden mijn vijand.

Mijn puberteit en jongvolwassenheid waren donker en zwaar. Een paar keer wilde ik opgeven. Geloofde ik niet meer in het leven of dat alles wel goed komt (hoe vaak mensen dat ook tegen je zeggen). Mijn emotionele pijn was zo heftig dat ik liever fysieke pijn had als afleiding. Mijn leven, en kledingkeuze, was zwart. Ik wilde het liefste verdwijnen. Ik snapte niet wie ik was, waar ik bij wilde horen, en hoe dit ding wat leven heet, geleefd diende te worden. Ik was vol zorgen, angst, pijn, woede en vooral radeloosheid.

Maar dat was niet te zien. Ik heb mijn gymnasium en 3 universitaire diploma’s gehaald en ben aan een succesvolle management carrière begonnen. Ik had vriendinnen en ik sportte. Maar het voelde vaak leeg van binnen, alsof ik er niet helemaal bij was, niet als mezelf aanwezig was in het leven. En ik was moe, heel moe. Ik durfde dit niet te delen. Doorgaan dacht ik. Doorgaan. Overleven.

Borderline heb ik nog steeds. Maar ik ben nu meer. Ik weet nu wie ik ben. Wat ik kan, wat ik leuk vind, wat ik nodig heb. En dat is zoveel meer dan alleen de emotie regulatie stoornis. En wat nu zo mooi is; Als je je bewust wordt van en gaat zorgen voor wie je als heel persoon bent, dan wordt dat onderdeeltje wat je eens zo gedefinieerd heeft een stuk kleiner, en hanteerbaar. Ik heb ruimte gecreëerd voor mijn hele zelf en zo veel meer rust en overzicht gekregen. Ik kan mezelf zijn. Nu ik wat ouder ben (36) heb ik veel meer overzicht, snap ik een beetje hoe het leven werkt en hoe ik mezelf in alle rust daartoe kan verhouden.

Ik heb veel gehad aan 18 maanden Mentalization Based Therapy, waar ik op mijn 32ste aan begon. Een therapie speciaal voor Borderline. Ik heb het geluk dat ik zelf veel heb kunnen doen met mijn problemen en uiteindelijk ook met hulp. Ik heb me daarbij gerealiseerd wat ik echt gemist heb:  steun, liefde en professionele hulp in mijn jeugd. In de periode dat je dat het hardst nodig hebt. Zeker als je worstelt met een psychische ziekte of aandoening. En daarom vind ik Last Man Standing en het gaan voor een mentaal gezonde jeugd zo belangrijk. Hoe meer informatie er gedeeld wordt en hoe meer we het bespreekbaar en normaal gaan maken, hoe eerder onze jongeren durven te praten over hun worstelingen en hoe eerder er hulp ingeschakeld kan worden. Ik wil dit uit de taboesfeer. Ik wil meer begrip, kennis en openheid. En handvatten voor het herkennen van problemen op psychisch vlak; in gezinnen, op scholen en in vriendenkringen. En bij onszelf. Hoe eerder we erbij zijn, hoe meer kans op kwaliteit van leven en op de lichtjes aan het einde van de tunnel.

Last Man Standing vindt plaats op 23 juni bij het Markermeer. Ik ga weer 6 uur proberen te blijven staan. En jij kunt ook nog meedoen! Schrijf je in via www.doemeemetmind.nl (klik op ik wil meedoen). Je mag je bij mijn team inschrijven als teamlid of zelf een team vormen. Ik doe mee onder de naam ‘team Bouwke’. Je bent hartstikke welkom!

Jullie hebben mij al vaker horen zeggen: probeer een iets nieuws. Je haalt er plezier uit, houdt er misschien nog een kleine passie aan over en je bent daarnaast ook lekker bezig. Even je zinnen verzetten van de dagelijkse verplichtingen. Dit kan ik heel goed tijdens motorrijden en dansen. Het drukke leven opzij zetten, even genieten en dan gaan we erna weer verder met alle dingen die nog moeten gebeuren.

Maar soms komen er dingen op je pad, die je eigenlijk niet ziet aankomen. Toen ik mijn huidige partner leerde kennen, gaf hij aan een fanatiek wielrenner te zijn. Ik heb niets met wielrennen, de vriend van mijn moeder doet het ook, dus heb gezegd dat ik dan wel lekker in het zonnetje ga liggen tot hij terug zou zijn.

Een poging wagen

En toen kwam daar de dag, dat ik hoorde: “Oh, schat, kom eens hier.” Racefiets voor mijn neus, tijdens een wekelijks diner bij mijn schoonouders. En toen dacht ik: Oh jeej, moet ik er nu ook aan gaan geloven?!

Ik paste redelijk op de fiets, veel te groot natuurlijk want hij is van mijn schoonvader, maar goed. Het valt te proberen. Het leek me leuk om eens in de sportwereld van mijn vriend te kijken, gewoon eens kijken of ik het misschien ook leuk vond.

De eerste rit

Helemaal klaar om te gaan en aan het idee gewend dat ik zou gaan fietsen, staan we voor de deur om weg te gaan. Mijn allereerste keer op de racefiets! Zenuwachtig en een beetje ongemakkelijk stap ik op en rij achter mijn partner aan de straat uit. Een beetje angstig kijk ik naar het dunne bandje aan de voorkant. Als dit bandje straks maar niet tussen twee tegels vast komt te zitten schiet er door mijn hoofd.

Na de eerste vijf kilometer denk ik: nou, dit is eigenlijk best wel leuk om eens te doen. Geen idee hoe ik er over dertig kilometer bij zit, maar dat zien we dan wel weer! We fietsen een mooi rondje door de duinen en ik begin steeds meer te ontspannen en te genieten. Uiteraard vergeet ik te drinken onderweg, dus voel me na een half uurtje redelijk uitgedroogd. Maar dat mag de pret niet drukken.

Voor herhaling vatbaar

Zodra we thuis zijn, na dertig kilometer, ben ik gelukkig niet helemaal op van het fietsen. Ik heb het eigenlijk best leuk gehad. De vrijheid die ik op de motor heb, voel ik nu ook. Maar op deze manier kan ik weer andere dingen zien en nog aan mijn conditie werken ook.Ik ben zo enthousiast, dat ik de volgende dag weer op de fiets stap. Maar nu alleen, weer dertig kilometer, en krijg het gevoel dat ik dit wel vaker ga doen.

Een grote verrassing

Na een paar keer, vind ik het steeds leuker worden. Mijn partner en ik zaten op een dinsdagavond te eten bij mijn moeder en ik hoorde hem zeggen: Ik ga morgen even iets voor Renée halen, maar dat is wel een verrassing, dus kan er nog niets over zeggen. Twee dagen heb ik moeten wachten, maar toen ik thuis kwam werd ik mega verrast! Ik had mijn eigen racefiets gekregen!

Er moest veel aan de fiets gedaan worden, maar dat kon het enthousiasme niet de kop in drukken. Volgend seizoen kan ik mijn eigen fiets pakken. Eén die op maat is en ook helemaal naar mijn zin.

Twee weken geleden was het zo ver. Eindelijk kon ik opstappen op mijn eigen fiets! Heel onwennig weer, die eerste kilometers. Geen grote fiets, waar het stuur te ver van naar voren staat, maar gewoon op mijn maatje.

Een prachtige route langs het water en door de velden fietste ik achter S.C. aan. Ik gaf nog aan dat ik niet de vijftig kilometer wilde aantikken, maar je raad het al: na 55 kilometer waren we eindelijk thuis. Om jullie een beeld te geven; dat is gewoon twee en een half uur fietsen!!

Lichtelijk chagrijnig vraag ik hem waarom we zo ver zijn gegaan. Het antwoord luidt: omdat ik weet dat je het kan en omdat je straks de 85 kilometer moet kunnen halen!

Trainen voor het goede doel

Afgelopen maandag was het wederom prachtig weer. Dus ik ben in mijn eentje gaan fietsen. Een prachtige route langs het water, om Schiphol heen, door de velden terug naar huis. Een nieuwe passie is geboren, ondanks dat ik nooit iets met wielrennen gehad heb. Het enthousiasme van mijn partner heeft aanstekelijk gewerkt. Zo aanstekelijk, dat ik nu aan het trainen ben om de Tour de Rotterdam te fietsen. Een rit om geld op te halen voor onderzoek naar kanker. Zoals jullie weten is mijn vader ziek geweest, dit is de reden dat ik ga fietsen, voor hem. Mocht het allemaal goed verlopen, ben ik misschien wel fit genoeg om iets verder te gaan rijden. Maar dat zie ik tegen die tijd wel. Nu eerst het doel halen van 85 kilometer!

Het nummer van deze week is: OK van Ilse DeLange. Een heerlijk nummer, met de energie die ik ook op de fiets voel. Bedankt lieverd, dat je mij hebt geïntroduceerd in de wereld van het wielrennen. Iets wat we samen kunnen doen en er ook echt beiden van kunnen genieten. Ik vind het heerlijk dit te kunnen delen met jou! Op naar een mooi seizoen met veel kilometers!

Liefs, Renée x

“Dit is een open brief aan iedereen die ik heb teleurgesteld door niet op te komen dagen, niet terug te bellen, niet op te nemen, niet te mailen, liegen over dat ik dat wel zal doen en er niet te zijn wanneer je me nodig had.
Ik begrijp je emoties en gedachten die je misschien hierover hebt gehad. Ik heb deze ook. Teleurstelling, frustratie, angst en misschien zelfs woede.
Ik begrijp het als je me hebt losgelaten, dat je me geen tweede, derde of tiende kans hebt gegeven. Ik begrijp het dat je me niet meer vertrouwde, dat je onze relatie een beetje op een laag pitje zette.
Ik wil dat je weet dat het me spijt. Ik weet dat ik nooit de intentie had je teleur te stellen. Maar ik weet ook dat soms dat niet uitmaakt.
Ik wil je bedanken, als je nog steeds hier bent. Als je me steunt. Ik weet dat onze band dieper en beter kan zijn. En ik wil ons dat geven. Dat ga ik doen.”

Deze brief schreef ik een tijd terug. De brief staat voor een van de moeilijkere gevechten die ik heb (gehad) met de realiteit van borderline, depressie en angst. Communicatie.
Kansen voorbij laten gaan, terwijl ik in bed lig; niet het gevoel hebbende dat ik iets goed kan doen of iemands vriendin kan zijn. Mensen teleurstellen, omdat ik me enorm geblokkeerd voel en me niet in staat voel te communiceren. Terwijl angst en piekeren me tegenhouden om ook maar de kleinste dingen te doen of op te pakken.

Maar nu ik meer en meer leer over mezelf, groei ik. Ik probeer aardiger te zijn voor mezelf. Mijn hele zelf te zien. Ik probeer te accepteren en van mezelf te houden.
Ik ben begonnen met ruimte creëren. Ruimte in mijn leven en in mijn hoofd. Meer tijd en geduld voor moeilijke tijden en gevoelens, meer tijd en geduld voor mezelf leren kennen.
Ruimte voor wat ik nodig heb, voor wat ik wil, voor hoe ik me voel, voor waar ik in geloof.
Je zult moeten beslissen, weet je, dat je het waard bent om ruimte in te nemen. Om hier te zijn. Om jezelf te zijn.

De worsteling van communiceren, voor mij, heeft zijn wortels in angst en ontkenning. Natuurlijk houden depressie en piekeren je tegen in het doen en willen van dingen, in communiceren, dat is echt. Maar het ontkennen dat je je zo voelt en bang zijn voor het feit dat je je niet ‘normaal’ of ‘gelukkig’ kan gedragen of uiten naar anderen, leidt daar boven op tot nog minder communicatie. Het moment dat ik meer ging accepteren dat ik me een bepaalde manier voelde en dat het ok was, dat ik dat mocht voelen, was ik minder bang voor communicatie met anderen.

Ik heb ook gemerkt dat hoe meer ruimte en tijd ik mezelf geef, hoe meer ruimte en tijd ik heb voor anderen. Misschien trouwens niet meer, maar wel beter. Betere kwaliteit. Meer echtheid. Ik heb besloten echt te zijn. Authentiek. En om die echtheid te delen met de mensen om me heen. Eerlijk te zijn over hoe ik me voel en hoe het met me gaat. Misschien niet altijd meteen, maar uiteindelijk wel.
Jezelf ruimte geven gaat ook over het maken van beslissingen. Beslissingen over of je wel wilt communiceren met iemand, of je wel onderdeel wilt uitmaken van hun leven of project, of wat dan ook. Ik leer steeds beter dat niet iedereen en alles je aandacht of affectie kan hebben. Als ik kwaliteit wil; moet ik kiezen. Alleen dan, kan ik ruimte in mijn leven hebben.

En alleen dan, kan ik mijn intenties in lijn brengen met mijn acties; dan kan ik antwoorden, terugbellen, e-mailen, op komen dagen, niet meer liegen over hoe het met me gaat en er voor anderen zijn.

Wees eerlijk naar en aardig voor jezelf en anderen en je zult zien dat meestal je acties in lijn zijn met je intenties. En dat is iets erg moois om te oefenen en te leren!

Zondag is het voor mij zo ver: een nieuw avontuur. De zenuwen beginnen nu aardig op te zetten, de prikkelbaarheid loopt op en de stress slaat toe. Ik schreef eerder over nieuwe dingen proberen, na 8 maanden erover dromen is het bijna tijd voor een mooie, uitdagende maar zware week.

Niet zomaar

Het is niet even een weekje op vakantie. Het zal een week zijn met bijna alleen maar nieuwe ervaringen en plaatsen. Naar een land waar ik al jaren naartoe wil. Noorwegen, eindelijk mag ik jou eens in het echt komen bekijken!

Samen met mijn partner stap ik in een geweldig mooie Ford Capri uit 1979 om een puzzelrit te rijden door Noorwegen (en misschien een randje Zweden). Met z’n tweeën in de auto, met een thermoskan koffie en een prachtig uitzicht.

Wat het inhoud

Zondagochtend hebben we een meeting in Drenthe met alle teams, vanuit deze plaats gaan we met zijn allen naar Kiel, waar we op de boot stappen naar Noorwegen. De vier dagen die volgen worden spannend, dan krijgen we namelijk iedere ochtend de route van die dag. Het enige wat we weten is in welk hotel we slapen. Het heet niet voor niets puzzelrit natuurlijk! We krijgen ook opdrachten te doen, dat kan bijvoorbeeld zijn: maak een sneeuwengel en neem er een foto van als bewijs.

Op vrijdag pakken wij de boot weer vanuit Noorwegen om op zaterdag weer aan land te komen en thuis op de bank neer te ploffen om bij te komen van een mooie week.

Spanning

Al die nieuwe dingen die eraan komen, zorgen voor een aardige chaos in mijn hoofd. Aan de ene kant heb ik er vreselijk veel zin in, maar aan de andere kant zit ik er flink tegenop te hikken. Nieuwe mensen, nieuwe omgeving, ander bed. Het scheelt heel erg dat ik lijstjes heb gemaakt met dingen die ik mee moet nemen. Ik merk dat ik daardoor rustiger ben. Ook op tijd beginnen met klaarleggen helpt mee.

De hotels waar we zullen overnachten, iedere nacht een andere, heb ik al helemaal gechecked. Dit is het enige wat ik nog kan “leren kennen” voordat we er zijn. Mijn partner heeft daar nog helemaal niet naar gekeken, die is druk met sleutelen aan de auto. Maar ik moet echt weten hoe het hotel eruit ziet en wat ik kan verwachten.

Goede match 

De eerste vakantie samen. Spannend! Maar ik ben absoluut niet bang over hoe het tussen ons zal gaan. Ik kijk er juist naar uit, om deze week met hem door te brengen. Ik weet wat ik aan hem heb, hij weet hoe ik ben. Hij weet hoe hij mijn onzekerheid en stress kan minderen bij nieuwe dingen, hij geeft me af en toe die schop onder mijn kont. Dat zorgt ervoor dat ik de laatste tijd veel meer kan genieten van de dingen die ik in mijn leven doe.

Ik verwacht dat dit één van mijn mooiste vakanties zal worden. En hoop dat ik trots kan zijn als ik weer thuis ben. Weer een grote stap, maar een hele mooie!

Het nummer van deze week is Take me home van Jess Glynne. Ze heeft een geweldig mooie stem, soms tot kippenvel aan toe. Ik heb hiervoor gekozen omdat het nummer samenvat over hoe mijn relatie voelt voor mij. En omdat ik bij hem thuis ben. Maakt niet uit waar we zijn. En hij brengt me na onze mooie week weer veilig thuis, daar heb ik alle vertrouwen in!

Liefs, Renée x

We hebben bijna allemaal wel aarzelingen als het komt op een relaties met anderen: of het nu ligt aan het gevoel dat er enkel compromissen worden gesloten en er dus minder ruimte is om te doen wat jij wil of dat het je gaat om het constante gevoel van angst omdat je bang bent dat iemand niet met je wil zijn. Deze gevoelens zijn ingewikkeld en leiden vaak tot verwarring, onbegrip en ook vaak tot minimale (emotionele) intimiteit. In het boek ‘Liefdesbang’ van Hannah Cuppen wordt uitgelegd dat dit alles met verlatings- en bindingsangst te maken heeft. Maar hoe kun je (het beste) omgaan met deze angsten? We geven je graag een aantal inzichten mee!

Liefdesbang
Cuppen gebruikt ‘Liefdesbang’ als verzamelnaam voor bindingsangst en verlatingsangst. Volgens Hannah worstelt vrijwel iedereen met vrijheid en verbinding. Natuurlijk uit dit zich op allerlei manieren: bij bindingsangst ben je bang om  te binden aan iemand en zorg je er (waarschijnlijk) onbewust voor dat een relatie zich niet zover kan ontwikkelen dat er (emotionele) intimiteit ontstaat.

Daartegenover staan de mensen met verlatingsangst: zij delen juist graag en zoeken naar emotioneel contact. Ze willen verbinden met de ander en denken ook vaak dat ze de ander nodig hebben. Ze klampen zich vast aan hun partner, waar iemand met bindingsangst behoefte heeft aan ruimte, vrijheid en zo min mogelijk keuzes maken (e.g. nergens aan vast zitten).

Hoe verder?
Je herkent en erkent misschien (deels) dat jij liefdesbang bent, maar wat nu? Probeer dichter tot jezelf te komen: probeer allereerst te verbinden met jouw eigen gevoelens, jouw eigen trauma’s en probeer deze te verwerken. Dit is pijnlijk, je dwingt jezelf immers om aan de slag te gaan met dingen die je eigenlijk liever niet onder ogen komt. Maar hoe beter de connectie met jezelf en je eigen emoties, hoe beter jij in staat bent om ook zo een connectie aan te gaan met iemand anders. Dit is een proces, maar kan geleerd worden!

Voor meer inzichten verwijzen we je graag door naar het boek ‘Liefdesbang’

Zie jij ook zo veel verliefde mensen om je heen? Valentijnsdag komt er weer aan en er wordt weer extra aandacht aan liefde besteed. Maar aan zelfliefde wordt minder aandacht besteed. Best gek eigenlijk, want jij bent  degene waarmee je nog heel je leven vooruit moet. In dit artikel leggen we je uit waarom het belangrijk is om eerst van jezelf te houden voordat je van een ander houdt.  

Eerst van jezelf houden
Iedereen verlangt naar liefde, maar hoe je liefde ervaart hangt af van je overtuigingensysteem. De regeltjes die jij jezelf voorlegt beslissen hoe jij liefde geeft en ontvangt. Wanneer jij niet de controle hebt over dit overtuigingensysteem, ontstaat er spanning. En juist daarom is het belangrijk om eerst van jezelf te houden en te zorgen voor een gezond overtuigingensysteem!

Een nieuwe liefde maakt heel wat gevoelens bij je los, maar degene in kwestie heeft geen super powers. De enige die jou gelukkig kan maken ben jijzelf. Een nieuwe liefde geeft je  misschien eventjes het gevoel dat alle problemen er niet meer toe doen, maar lost de problemen niet op. Dit betekent niet dat je leven helemaal in orde moet zijn voor je een relatie begint, want echt 100% op orde wordt je leven misschien nooit. Maar je moet wel van jezelf kunnen houden, ondanks je gebreken.

You must be your own, before you can be anyone else’s.

Gevoelens en kwetsbaar zijn
Een relatie aangaan met iemand anders dan jezelf, betekent je gevoelens delen met iemand anders. Praten over je gevoelens is de basis van een goede relatie: eerlijkheid en openheid. Maar daarvoor moet je eerst je gevoelens aan jezelf kunnen toegeven, ben jij eerlijk en open tegen jezelf? Laat emoties toe en accepteer je gevoelens. Durf je kwetsbaar op te stellen en maak je niet druk om wat anderen mensen vinden: wat jij voelt is belangrijk.

Being sensitive is natural, you do not have to fix or hide it. You are not broken.”

Onrust
Geen één relatie is perfect. Liefde gaat geen rust geven, integendeel. Een relatie heb je niet alleen: je hebt niet alleen rekening te houden met je eigen emoties en verwachtingen, maar ook die van de ander. Relaties kunnen daarom moeilijk zijn en veel van je vragen. Je hebt ruzies, onenigheden en meningsverschillen. Wanneer jij lekker in je vel zit is dit het uiteraard allemaal waard, maar als jij te veel onrust in je hoofd hebt kan dit wellicht te veel voor je worden. Een relatie hoort je gelukkiger te maken.

Liefde geven
Een relatie gaat om geven en nemen. Maar kan je iemand liefde geven, als je het jezelf niet gunt? Als je van jezelf houdt en weet dat je op het juiste pad zit, is het een stuk makkelijker om gelukkig te zijn voor een ander. Zonder jaloezie, zonder vergelijkingen en zonder argwaan: iemand iets gunnen recht vanuit je hart. Deze positieve gevoelens versterken jouw dankbaarheid en geven jou een open blik op de toekomst.

Het uiten van liefde is niet voor iedereen even makkelijk. Sommige mensen geven gemakkelijk iedereen een knuffel, anderen houden daar niet van of durven het niet te doen. In dit artikel lees je meer over hoe het uiten van je emoties invloed kan hebben op je relaties en op jezelf.

Het uiten van je liefde
Het is niet altijd even makkelijk om je liefde naar iemand te uiten. Niet iedereen weet hoe je liefde of waardering moet delen . Ze voelen de liefde en waardering wel maar het uiten ervan wordt als lastig ervaren. Dit kan bij degene tot veel frustratie leiden; je wil het wel maar je weet niet hoe je het moet aanpakken.

Het tonen van de waardering kan op verschillende manieren. Het is niet zo dat je elke seconde van de dag iemand eraan moet herinneren dat je diegene lief hebt. Of dat je allemaal spullen moet kopen voor iemand uit blijk van waardering. Oprechtheid is erg belangrijk! Mensen die anderen op een oprechte en eerlijke manier behandelen, worden door iedereen gewaardeerd. Met oprecht of eerlijkheid wordt respectvol met mensen omgaan bedoeld: ga met mensen om zoals je zelf ook behandeld wil worden.

Er bestaan verschillende methoden en theorieën die je emoties leren te onderdrukken of reguleren. Echter zijn je emoties spontaan en is het een automatische reactie. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat het onderdrukken van emoties negatieve gevolgen kan hebben voor jezelf. Je onderdrukt namelijk de emotie en dit vergt veel lichamelijke inspanning. De spanning bouwt op, je bent meer prikkelbaar en het kan zijn dat zelfs je lichamelijke klachten verergeren.

Het uiten van je emoties en gevoelens is dus niet alleen belangrijk voor een relatie, maar ook voor jezelf. Door het inhouden van je emoties kunnen er meerdere lichamelijke klachten ontstaan. Probeer eerlijk te zijn over je wat je voelt en spreek dit ook hard op uit. Het geven van complimenten is ook een onderdeel bij het tonen van waardering. Eens in de zoveel tijd een compliment geven is een stukje waardering. Lees meer over hoe je complimenten kan geven in het artikel: ‘Complimenten horen erbij’.

Routine: veel mensen houden zich daaraan vast. Vaste werkdagen, geplande avonden naar de sportschool en in het weekend sociale afspraken en het huishouden. Is daar iets mis mee? Nee! Is het saai? Ja, af en toe wel! Wanneer was voor jou de laatste keer dat je iets voor het eerst deed? Kun je je dat nog herinneren? Waarschijnlijk moet je ver terugdenken. Daag jezelf eens uit! Doe eens gek!

Lijstje

Nu ik mij steeds beter voel, meer energie heb en geweldige mensen om mij heen heb, durf ik weer te leven. Tijd voor een bucket list!

En dan bedoel ik niet alleen maar grote gebeurtenissen, maar ook kleine, die zijn misschien nog wel belangrijker.

Een kleine greep van de dingen die ik nu probeer:

• Nieuwe recepten proberen. Zo heb ik met kerst voor het eerst een caramelsaus gemaakt. En nog gelukt ook!
• Een andere sport uitproberen. Ik ben door mijn lief geïntroduceerd in de wielersport, met een eigen fiets! En ja, ik blijf het zeker doen!
• Ik heb gisteren voor het eerst een glas met de hand kleiner geslepen omdat dat met de machine niet meer ging
• Met de laatste dansvoorstelling deed ik een perfecte draai op 1 been, zonder hopje en wat was ik trots!
• Ik besefte een aantal weken geleden dat ik verkeerd reageerde op iets waarvan ik dacht dat het aan mijn partner lag. Ik heb binnen 5 minuten oprecht sorry gezegd en had eindelijk door dat het aan mijn onzekerheid lag. Fijn om dit eindelijk zelf te zien
• Voor het eerst een blog schrijven, en kijk waar het naartoe geleidt heeft

Er staan zeker nog veel dingen op mijn to-do lijst!

• Naar Noorwegen, ik wil er al heel lang naartoe. Over 5 weken is het eindelijk zo ver. Met een Ford Capri uit 1979. Ik vind nieuw altijd erg eng en spannend, maar ik kijk er zo naar uit en probeer me er niet te druk om te maken
• Binnenkort voor het eerst een gesprek aan gaan op mijn werk, om meer uren op het contract te krijgen
• Een keer zelf de band van mijn motor wisselen, met hulp uiteraard!
• Nog meer nieuwe recepten uitproberen
• Een MBO diploma halen. Ik ben goed onderweg naar de eerste!
• Skydiven! Doodeng, maar ik moet het gewoon een keer doen

Prikkels

Dingen die we voor de eerste keer doen, blijven vaak het beste hangen. Of ze zijn heel ongemakkelijk of je krijgt er meer zelfvertrouwen van. En in beide gevallen heb je er iets aan in de toekomst. Maar ik hoor van veel mensen dat het een heerlijke boost geeft om wat vaker dingen voor de eerste keer te doen! Dus ga eens met je lief appels plukken op een mooie dag, ga voor het eerst in dat ene park picknicken met vrienden, brouw je eigen bier, vier je verjaardag eens met een groot feest! En geniet.

Nieuwe dingen zijn soms eng, maar leer ervan. Je zult fouten maken, een recept verpesten of vreselijk dronken worden op je eigen verjaardag. Maar wat maakt het uit?

Mijn nummer van deze week is Eminem met Walk on water.

Liefs, Renée x

Tegenwoordig is het heel normaal om het woord “druk” te gebruiken. Vraag aan een willekeurig persoon: “Hoe is het met je?” en het antwoord zal vaak zijn: “Ja goed, alleen een beetje druk!” Iedereen heeft het de laatste tijd alleen maar druk. Maar is dat wel goed voor je? Nee, natuurlijk niet. We hebben ook rust in ons leven nodig!

Wat als?

In mijn vorige blog schreef ik over ontspanning. Maar naast die ontspanning moeten we ook genieten in het leven. Het leven is kort, veel te kort. Dus ik vind dat we er iets van moeten maken. Het kan zomaar opeens over zijn. Er kan van alles op je pad komen. Ziekte, een auto-ongeluk of een hartaanval. Ik heb pasgeleden een verhaal gelezen van een meisje van 26 met kanker, ze zou geen kerst meer meemaken, niet eens meer haar 27^ste verjaardag. Dat heeft me aan het denken gezet. Haal ik wel het beste uit mijn leven? Als mijn einde morgen is, heb ik dan alles gedaan wat ik zou willen?

En dat antwoord is uiteraard nee. Het gevoel blijft dat ik mijn leven eigenlijk pas net begonnen ben. Ik ben gelukkig, ik ben op de goede weg en ik kan eindelijk genieten van de dingen die ik doe en meemaak. Dus nee, ik heb nog veel te doen!

Wat wil ik dan eigenlijk nog doen, voordat het zo ver is? Een hele waslijst, maar ik ben me er ook van bewust dat er dingen op mijn lijst staan die misschien nooit zullen gebeuren. Zoals het Noorderlicht zien, een cruise maken en een aantal weken spenderen in Lapland. Maar dat maakt het voor mij nog extra duidelijk, dat ik meer van het nu moet gaan genieten.

Hoe doe ik dat?

Voorheen dacht ik dat genieten altijd veel geld moest kosten. Verre vakanties, dure etentjes, winkelen en dan veel uitgeven of zomaar een paar dagen naar Londen. Ik genoot met volle teugen, echt wel. Maar is dat het waard en is dat de enige manier om echt te kunnen genieten? Gelukkig ben ik erachter gekomen dat geluk in veel kleinere hoeken zit, maar echt kleine hoeken. Gewoon die van de woonkamer bijvoorbeeld.

Ik kan vreselijk blij worden van een goed glas wijn bij het zelfgemaakte gerecht van mijn partner. Samen op de bank met een goede film. Of juist zonder televisie aan, tijdens een diepgaand gesprek. Een warm bad, met naast me de laptop en mijn favoriete serie “Grimm” aan. Een goed boek die ik niet kan wegleggen. Een motorrit samen met mijn partner, met als doel een ijsje eten op het strand.

Genieten kan soms ook duur zijn, maar dan heb ik ervoor gespaard en weet ik waarvoor ik het doe. Over een aantal weken gaan mijn partner en ik voor 6 dagen een puzzelrit rijden in Noorwegen. Met de oldtimer, een Ford Capri uit ’79. We hebben al een half jaar voorpret en nu het zo dichtbij komt, gaat het flink kriebelen. We kijken er zo naar uit.

Het is meer dan alleen iets leuks doen

Zomaar een dagje weg, kan heel leuk zijn. Maar hoeft niet te betekenen dat je echt geniet. Zoek eens iets waar je echt happy van wordt. Waterfietsen bij de Vinkeveense Plassen? Wandelen door de bossen? Samen met je partner uiteten? Doe het nu het kan en doe het eens wat vaker. Zodat je nooit zal zeggen: had ik maar…

Het nummer van deze week heb ik gekozen op basis van tijd. De tijd die heel erg hard gaat. Ik zie mezelf nog in het bed van mijn ouders springen op zondag morgen. Lekker tussen papa en mama in toen ik een jaar of 7 was. Nu heeft een man mijn hart gewonnen en ben ik mijn leven aan het uitstippelen als een volwassen vrouw. Een vrouw d­­ie probeert veel meer te genieten van het leven. Marco Borsato met Dochters.

Liefs, Renée x

Er zijn verschillende soorten emoties, zijn opgedeeld in de volgende zes; angst, afschuw, verbazing, verdriet, vreugde en woede. Deze basisemoties zijn universeel, dat betekent dat over de hele wereld deze emoties hetzelfde zijn. Emoties hebben invloed op het streven van jouw welzijn. Positieve emoties herstellen en handhaven de natuurlijke en gezonde balans van je lichaamsfuncties. Negatieve emoties verstoren het balans. Het stimuleren van positieve emoties zorgt dat je dingen positiever kan bekijken en informatie beter onthoudt.

Streven naar doelen
Het voelen en aanvaarden van emotie, geeft je aanzet om in beweging te komen. Ieder mens streeft namelijk naar zijn wensen en probeert de kloof tussen zijn wens en werkelijkheid te overbruggen. Deze kloof bestaat uit doelen, verlangens en verwachtingen. Als de werkelijkheid hiermee overeenkomt, ervaren we sterke positieve gevoelens. Met werkelijkheid wordt bedoeld of het haalbaar is voor de persoon, vraag je niet teveel van jezelf. Als de kloof tussen werkelijkheid en onze doelen, verlangens en verwachtingen groot is, ervaren we meer negatieve gevoelens. Dit komt doordat het lastig is om je wens te realiseren, je moet vaak veel moeite doen zonder resultaat. Door haalbare doelen op te stellen zul je merken dat je positieve emoties zult hebben. Deze emoties helpen je met het proces van je wens, de ontwikkeling van jezelf en de haalbaarheid van je doelen.

Gezondheid
Emoties hebben dus invloed op hoe je doelen kan realiseren. Emoties hebben ook invloed op je gezondheid, vooral hoe deze tot uiting komen. Negatieve emoties komen tot uiting als transpireren, hartkloppingen en/of trillen. Deze lichamelijke uiting zijn een reactie op stress. Minder merkbaar zijn de interne gevolgen, als; darmklachten, verstoring van je bloeddruk en bloeddoorstroming. Deze reacties en verstoringen kunnen lang na de emotionele gebeurtenis blijven. Hierdoor blijft de gezonde balans van je lichaam verstoord. Er is ook veel onderzoek gedaan naar de invloed van positieve emoties op je gezondheid. Er is bewezen dat je door positief denken ook creatiever kan denken. Je maakt namelijk creatieve verbindingen aan. Door deze verbinding ga je positiever naar zaken krijgen, waardoor je ook beter gaat voelen.

“Er is geen verandering van duisternis naar licht,
van stilstand naar beweging, zonder emotie”
– Carl Gustav Jung.