Allereerst even voorstellen! Ik ben Renée en bereik heel binnenkort de 29. Sinds kort een fijne man aan mijn zijde en in september zal ik, na jaren te hebben gewerkt, weer in de schoolbanken zitten. Maar hoe ben ik nou eigenlijk zo ver gekomen na alle negativiteit in mijn leven? Ik ga het de komende weken vertellen.
Relaties en vriendschappen
Relaties, lastige dingen als je het mij vraagt. Zowel liefdespartners als vriendschappen. Ik ben gebruikt, misbruikt, gekwetst en aan de kant gezet. Voor de liefde deed ik alles, mannen maakte daar misbruik van. Ik was bereid mijn eigen dingen, vrienden, werk en opleidingen, allemaal aan de kant te zetten om de ander gelukkig te maken. Ook voor vriendinnen stond ik altijd klaar. Ik liep mezelf voorbij, ook als ik niet meer kon.
Toen leerde ik M kennen, tijdens een avondsafari in Turkije. Als enige Nederlanders van de excursie werden we bij elkaar in een Jeep gezet. Vanaf die dag was ze mijn maatje, ze stond altijd voor mij klaar. Als ik ruzie had met mijn vriendje, als mijn werk tegen zat, als ik wilde praten en ze zat naast me tijdens alle onderzoeken die ik onderging toen ik een miskraam had. Eindelijk iemand als ik naast me, iemand die vriendschap net zo koestert als ik!
Zodra alles de goede kant op ging met mijn toenmalige vriend en mijn toekomst, kreeg ik een berichtje dat ze niet wist of ze wel door wilde gaan met onze vriendschap. Vanaf die oud en nieuw, op 1 januari 2014, stond ik weer zonder haar in het leven. Maar waarom dan? Ik heb nooit gereageerd op dit bericht. Ik vermoedde dat het aan mij lag, dat ik geen goede vriendin was. Bang voor de bevestiging denk ik. Maar nog steeds denk ik vaak aan haar en twijfel of ik contact met haar moet opnemen. 4,5 jaar lang deden we bijna alles samen, konden overal over praten, hebben een half jaar samen in 1 huis gewoond, ze wist mijn diepste geheimen. Zij was toen de enige stabiele vriendin in mijn leven en toch liep ze weg.
Grote geheimen
Mijn diepste geheimen, zijn nu geen geheimen meer. Gelukkig! Ik heb geleerd erover te praten. Op mijn zestiende ben ik seksueel misbruikt door mijn eerste ‘echte’ vriendje. Hoe dat voor mij voelde; Mijn eigen schuld toch? We hadden tenslotte het bed al eens gedeeld en ik was toch van hem? Dit gebeurd nou eenmaal in een relatie. En ik heb tenslotte maar 1 keer nee gezegd, dus kan hem niets kwalijk nemen.
Op mijn negentiende kreeg ik te maken met huiselijk geweld toen ik samenwoonde met mijn volgende vriendje. Dit voelde hetzelfde als het misbruik; Mijn eigen schuld toch? Ik maakte ruzie, ik lokte het uit en ik was geen goede vriendin voor hem. Het ligt aan mij!
Volgende week meer over mij en wat ik eraan heb gedaan om hiermee om te gaan.
Een nummer dat ik jullie wil meegeven naar aanleiding van mijn eerste blog en relaties; Elise de Koning – Ik wil in je hart.
Liefs, Renée
