In deze blog wil ik het hebben over meningen van anderen die mij persoonlijk raken. Zo was ik laatst met anderen in gesprek over het krijgen van kinderen als homostel. Een ander persoon mengde zich in het gesprek met de opmerking: ‘Moet ik echt voor zulke flauwekul belasting en zorgtoeslag betalen? Je zou beter gewoon normaal doen en een vrouw zoeken.’ Die opmerking deed pijn en het maakt mij boos, want ik heb namelijk een grote kinderwens. 

Van nature ben ik iemand die snel zijn geduld verliest, maar met het ouder worden en met vallen en opstaan, heb ik geleerd dat geduld verliezen vaak een slechte reactie is. Ik probeer, hoe hard ik vanbinnen ook kook, mezelf in te houden. Ik heb ontdekt dat een aantal dingen mij goed helpen.

Een van de beste dingen om onenigheid, spanning of frustratie op te lossen, is met een constructief gesprek gebaseerd op feiten en wederzijds respect. Ik heb geleerd dat dit één van de meest effectieve oplossingen is. 

Ook kan het laten rusten effectief zijn. Ik denk dan aan wat mijn collega ooit zei: 

‘Bert prachtig dat je probeert te vechten voor je rechten, alleen tegen de domheid van sommige mensen kan je niet vechten.’ 

Deze quote gaf mij rust en deed mij beseffen dat ik het er soms ook gewoon bij kan laten. Na een aantal uur is mijn boosheid wat meer gezonken. Eigenlijk heeft het nooit nut om lang boos te blijven op een persoon. Hiermee maak je een situatie vaak alleen maar erger. 

Natuurlijk kan het altijd voorvallen dat er een pittige discussie of ruzie ontstaat. In dat geval probeer ik een persoon niet persoonlijk aan te vallen, maar baseer ik wat ik zeg op de feiten. Ik heb geleerd dat een persoonlijke aanval de situatie vaak erger maakt.

Maar hoe laat ik dingen los? Als eerste is het heel normaal dat pittige ervaringen wat langer blijven hangen. Besef dat! 

Verder vind ik het fijn om ’s avonds alles voor mezelf op een rijtje te zetten. Vaak neem ik pen en papier of open ik Word en schrijf ik mijn gevoelens van me af. Het is niet erg dat je dan een traantje laat. Huilen kan enorm opluchten! Wat ik opschrijf bewaar ik om het later terug te lezen, mocht ik daar behoefte aan hebben. Op die manier vergelijk ik mijn gevoelens, die ik toen opschreef, met de gevoelens die ik nu ervaar. Zo kan ik beter zien hoe ik echt voel en eventueel kan ik ook handelen als ik mezelf te slecht blijf voelen. 

Voor mij blijft het ook belangrijk om te praten met mijn beste vrienden. Ik kan mij voorstellen dat het soms een beetje eng is, maar bij mijn beste vrienden kan ik altijd terecht en vaak hebben zij een heel andere kijk op bepaalde situaties. Uiteraard kan dat bijvoorbeeld ook je partner of een andere persoon die je vertrouwt zijn. 

Weet jij nog andere manieren om conflicten op te lossen of je gevoelens los te laten? 

Knuffel, 

Bert