Vriendschappen kunnen mooi zijn en veel blijdschap toevoegen aan jouw leven. Maar wat als je je onzeker voelt in een vriendschap? Is het dan nog steeds zo mooi? En hoe kun je dit veranderen? De antwoorden op deze vragen heb ik zelf nog niet gevonden, maar ik neem je mee in mijn eigen ervaring.

Beste vriendinnen

Ik ontmoette mijn beste vriendin 10 jaar geleden. Ze was een vriendin van mijn toenmalige vriend en het klikte het gelijk tussen ons. We konden alles bij elkaar kwijt en steunden elkaar door dik en dun. Ook maakte het niet uit als we elkaar een paar weken niet spraken; het was altijd weer als vanouds als we wel weer contact hadden. Dit werkte prima voor ons beiden. We woonden wel ver van elkaar vandaan, dus veel afspreken zat er helaas niet in. Maar onze band was zo sterk dat dit voor ons geen probleem was.

Uit elkaar gegroeid

Door de jaren heen hebben we elkaars relaties uit zien gaan en nieuwe relaties opgebouwd zien worden. Af en toe spraken we met elkaar af, maar appten wel regelmatig via whatsapp. Toch gebeurde dat ook langzaamaan steeds minder en minder. Ik kreeg het gevoel dat ze mij niet meer wilde spreken en durfde niet meer zo goed contact te leggen. Dat maakte mij onzeker, dus liet ik het maar zoals het was. Ik had tenslotte ook nog andere vrienden om me heen, waardoor ik dit wat makkelijker kon verdragen.

Weer contact

Na elkaar 2 jaar niet te hebben gesproken, nam mijn vriendin weer contact met me op. Ik was zo blij toen ze dit deed! We kwamen er eigenlijk achter dat we beiden te onzeker waren om contact met elkaar op te nemen, bang dat de ander boos was of geen vrienden meer wilde zijn. Maar eigenlijk was er ondertussen helemaal niets aan de hand! Gek dat we onze gedachten een mooie vriendschap hebben laten verwateren. Dit zou ik niet nog een keer laten gebeuren!

Onzekerheid

Ondanks onze goede voornemens merk ik dat ik toch weer onzekerder wordt in deze vriendschap. Ik hou echt super veel van deze meid; ze weet alles over mij en ik durf alles met haar te bespreken. Maar ik merk dat ik altijd degene ben die contact zoekt. Ik weet dat zij een druk leven heeft, dus dat zou een hoop moeten verklaren. Maar toch blijf ik denken dat ze mij als een minder goede vriendin ziet, dan dat ik haar zie. Anders zou ze toch ook vaker contact met mij zoeken? Ook vind ik het moeilijk om te zien dat ze een nieuwe beste vriendin heeft gemaakt het afgelopen jaar. Ik vind dit super fijn voor haar, maar wat betekent dat voor mij? Dat ik gedegradeerd ben naar een gewone vriendin in plaats van een beste vriendin? Wil ze mij nog wel als vriendin of vindt ze het eigenlijk alleen maar vervelend als ik weer eens vraag hoe het met haar gaat? Deze gedachten heb ik de laatste tijd steeds vaker. En om heel eerlijk te zijn, geeft het me ook vaak verdriet, doet het me pijn of maakt het me zelfs een beetje jaloers.

De oplossing?

Ik weet nog nog niet precies wat ik hier nu mee moet. Ik ben me ervan bewust dat het waarschijnlijk het beste is om een gesprek aan te gaan met mijn vriendin. Haar vertellen hoe ik me voel en vragen hoe zij erin staat. Maar mijn angst voor een negatieve reactie zorgt ervoor dat ik dit gesprek uitstel. Als ze me wel gerust weet te stellen, betekent dit niet dat dit ook mijn onzekerheid wegneemt. Want let’s be honest… Dat ik onzeker ben in onze vriendschap ligt niet aan haar. Dit ligt aan mij en mijn eigen onzekerheid. Toch?

Kan jij me helpen?

Zoals je ziet kan ik zelf ook nog wel wat tips gebruiken op dit gebied. Dus schroom niet om mij een berichtje te sturen via Instagram (@anouk_van_ham) als je wat goede tips hebt voor mij! En als je toch op Instagram bent, volg dan ook gelijk NiceDay (@niceday.community) even voor positiviteit en tips voor je mentale gezondheid.

Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer!

Liefs,
Anouk