Op 11 oktober is het wereldwijd Coming-Outdag en wordt er stilgestaan bij het uit de kast komen als niet-heteroseksueel. Op deze dag wordt het aangemoedigd dat zowel bekende als niet-bekende mensen uit de kast komen, om de aanwezigheid van LHBT’ers op verschillende plekken in de maatschappij meer onder de aandacht te brengen. Oorspronkelijk stond deze dag vooral in het teken van homo’s en lesbiennes, maar inmiddels staat de dag voor verschillende soorten van coming out.

Anders

Een coming out doe je eigenlijk omdat je je anders voelt en omdat je hier open over wil zijn naar je omgeving. Iedereen maakt tijdens zijn leven wel een paar grote of kleine ‘coming-out’s mee. Als kind bijvoorbeeld, de coming out dat je de witlofschotel van je moeder eigenlijk niet te eten vindt. Of op de middelbare school de coming out dat je eigenlijk liever muziek maakt dan voetbalt. Sommigen zijn op het oog wat triviaal, anderen zijn belangrijker. Zoals het uitkomen voor je geaardheid, geloofsovertuiging, of over het hebben van bijvoorbeeld een depressie of persoonlijkheidsproblemen.

Misschien lijkt het raar om al deze zaken op een hoop te gooien, maar het proces wat je doormaakt is meestal hetzelfde; je loopt rond met een bepaald gevoel of probleem en bent bang dat je omgeving je veroordeelt als je er open voor uit komt, bijvoorbeeld omdat er een bepaald stigma op rust. Natuurlijk zijn de mogelijke gevolgen wel anders; je zal weinig mensen verliezen als je ervoor uitkomt dat je fan bent van een bepaalde voetbalclub of band, maar dit ligt anders bij zaken die gevoeliger liggen. Om deze reden kiezen sommige mensen ervoor om een lange tijd in de kast te blijven zitten met hun gevoelens.

Effecten

Er is onderzoek gedaan naar de verschillende effecten van in de kast zitten, hierbij gaat het dan vaak wel om het in de kast zitten als homo of lesbienne. Onderzoeken tonen aan dat mensen die in de kast blijven gemiddeld een lager zelfbeeld hebben[1] en een hoger risico op zelfmoordgedachten en depressie. Uit de kast komen verlaagt deze risico’s doorgaans, al vergroot het bij scholieren wel de kans op pesten[2]. Voor psychische problemen hebben er ook studies plaatsgevonden, die concludeerden dat het uitkomen voor een psychisch probleem de gevoelens van stigma en de stress van het verborgen houden verminderden[3].

Zelf ben ik op mijn 17e uit de kast gekomen als homo en mij ging dit – gelukkig – redelijk makkelijk af. Ik was niet de eerste homo in mijn familie, en ook in mijn vriendengroep en op het werk keken ze er niet raar van op. Echt problemen met uit de kast komen heb ik zelf dus niet ervaren en ik merk dat ik het zelf ook prettig vind om er open over te zijn naar anderen. In mijn vriendenkring ken ik echter ook mensen die wel problemen hadden met uit de kast komen, vanuit godsdienst of vanuit onbegrip. Sommigen zijn hierdoor vrienden verloren of hebben een minder hechte band met familie. Uiteindelijk hebben ook zij gelukkig een groep mensen gevonden die ze accepteerde voor wie ze zijn, bijvoorbeeld via het COC of andere ontmoetingsplekken.

Uit de kast komen kan soms best spannend zijn, maar in mijn ervaring zullen mensen die je kent en vertrouwt eerder positief reageren dan negatief. Daarnaast helpt praten over je gevoelens ook om ze beter te begrijpen en een plek te geven. Waar denk jij aan deze Coming-Outdag?