In mijn vorige blog heb ik beloofd om te schrijven over de overgang en de zorg om overspoeld te raken. Door wat er in je lichaam gebeurt en de invloed van je uit balans geraakte hormonen op je mentale welbevinden. Maar ook de invloed van je omgeving die waarschijnlijk niet doorheeft wat er allemaal bij jou van binnen gebeurt.�

Achterhaalde beelden

Het idee dat je van de ene opvlieger naar de andere sikkeneurt is achterhaald. In de jaren 50 hadden vrouwen vaak een dagtaak aan zorg thuis, grote gezinnen en nog niet de luxe van afhaal eten en kinderopvang. Met een stiekem glaasje en aspirine werd de overgangsperiode �t hoofd geboden en de karikatuur van een beetje te dikke bezwete krengerige vrouw werd voor lief genomen. Hoe anders is dat nu? We dansen er bijna doorheen, nog net zo fris als eerst zo niet frisser!

De gevolgen van de afname van oestrogeen

De afname van oestrogeen doet iets met je brein, �t wordt een beetje mistig, je voelt je vermoeider. Het doet ook iets met je pijnbeleving, iedere cel in je lichaam functioneert goed onder ontstekingsremmende invloed van oestrogeen. Valt dit geleidelijk weg dan ervaar je meer pijn dan voorheen. Door �t grillige karakter van de afname van oestrogeen kun je je de ene dag beter voelen dan de ander.�

Je omgeving kent je als iedere dag hetzelfde, misschien per maand �n keer wat humeuriger maar alles gaat gewoon door. Waar het fout gaat is dat vrouwen zich over �t algemeen verantwoordelijk voelen om voor 100% de aanpassing te maken. Zo erg soms dat vrouwen opbranden en in de ziektewet terechtkomen. Vaak met label depressie of burn-out terwijl dit niet per se aan de hand is.

Meebewegen met wat juist wel kan

Maar hoe doe je �t dan wel? Eigenlijk is hoe vrouwen in eerder tijdperk ermee omgingen zo slecht nog niet. In plaats van jezelf te forceren en te verwijten dat �t niet allemaal even goed lukt als eerst loont het zich om mee te bewegen met wat je aankunt.

Soms helpt �t om even niet de gangmaker op werk, feestje of gezin te zijn maar gewoon lekker paar uurtjes te genieten van verhalen van anderen. Je hoeft niet altijd vooraan te staan om behulpzaam te zijn. Een keer echt vroeg naar bed doet wonderen en een pijnstiller slikken als je pijn hebt is geen doodzonde.�

Vertellen aan je omgeving dat je je niet goed voelt omdat je last hebt van je hormonen scheelt veel. Wat je vraagt is dat er wat rekening met je gehouden wordt zodat je je taken zo goed mogelijk kunt doen. Op die manier ben je het gevoel dat alles je teveel wordt een heel stuk voor.�

Ruimte om te reflecteren

Iets minder van jezelf vragen, niet te streng zijn met waar je zelf vindt dat je aan moet voldoen en je omgeving ook wat laten aanpassen kan al heel wat rust brengen.�

Deze tijd van wat meer sociale onthouding leent zich goed om stil te staan bij wat het betekent om een andere fase in te gaan. Met aan de ene kant meer energie en bewegingsvrijheid en aan de andere kant afsluiten van echt jong zijn.�

Het kan zijn dat je lange tijd in een soort onbestendigheid leeft, soms ook met angst en paniek, neerslachtigheid over wat is geweest maar ook doordat je hormonen je zo doen beleven. Hoe je daarmee om kunt gaan, deel ik graag in mijn volgende blog!

Voor veel vrouwen is de overgang – en de periode daarvoor – een stressvolle periode. Een belangrijke balans in het lichaam is uit evenwicht, terwijl het dagelijks leven gewoon doorgaat. Je kunt letterlijk ziek zijn van de overgang en je ook ziek willen melden.

Uit recent onderzoek van de Hogeschool Utrecht is gebleken dat met name binnen de werksfeer aandacht voor overgangsklachten als een taboe wordt ervaren. Je af en toe ziek melden, omdat je je niet in orde voelt, is dan ook vaak pas na een lange periode tobben een optie om zo te kunnen blijven beantwoorden wat je baan van je vraagt.

Bespreek het tijdens je arbeidsvoorwaardengesprek�

Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid. Dit is een slogan van de jaren 80 die jonge vrouwen aanspoorde om exacte vakken te kiezen. In mijn beleving gaat hetzelfde op voor wat je tegen gaat komen als je de minder romantische kanten van het vrouwzijn moet combineren met je werkend leven. Toen ik eind 30 was, zag ik mijn oudere vriendinnen, die in de overgang zaten, worstelen in hun werk. � Ik besloot toen dat ik zo niet mijn werkleven wil inrichten. In het sollicitatiegesprek met mijn huidige werkgever heb ik aangegeven dat ik, tegen de tijd dat ik in de overgang zou komen – en mogelijk klachten – zou krijgen, zonder discussie parttime wil kunnen gaan werken.�

Geen lichte stap om dit tijdens een arbeidsvoorwaardengesprek naar voren te brengen. Ik denk dat veel werkgevers het� niet aan zien komen, wat voor ongemakkelijke momenten kan zorgen. Een rustige en zakelijke aanpak, waarbij je duidelijk maakt dat je graag inzetbaar bent en blijft, volstaat. Daar is een werkgever ook mee gediend en een stuk voordeliger dan verzuim of uitval.�

Bespreek het tijdens functioneringsgesprekken

Mocht je een negatieve reactie krijgen, dan is dat niet erg. Vaak zijn er nog voldoende momenten waarbij je jouw wens voor flexibele werktijden kunt aankaarten, zoals� in een functioneringsgesprek waar je aan kunt geven dat je bijvoorbeeld verlofuren ingezet hebt om uitval op te vangen. Het feit dat je vooraf ge�nvesteerd hebt, kan een werkgever over de streep trekken.�

Vraag om flexibele uren

Wat mij enorm geholpen heeft is te vragen naar flexibele uren. Op een gegeven moment kreeg ik moeite met� doorslapen en had ik vaak buikpijn. Het maakte dat ik steeds moeizamer m�n werk vol kon houden. Ik besloot toen om aan mijn manager te vragen of ik af en toe een rustige start mocht maken van de werkdag. Het maakte voor mij veel verschil of ik om 9.15 uur startte in plaats van 9 uur. Het maakte een wereld van verschil.�

Niet op iedere werkplek is dit te realiseren. Wel kun je proberen om begrip van je werkgever en je collega�s te krijgen. Bijtijds plannen hoe je dit gaat doen helpt ook omdat je er dan nog niet middenin zit.�

Mijn tips op een rij

• Praat� erover met je werkgever en leg vast dat je parttime �moet� kunnen werken als je overgangsklachten je teveel worden. Al vroeg bekijken hoe je dit gaat doen, helpt omdat je er dan nog niet middenin zit.�
• Heb je nieuwe baan? Bespreek al tijdens het� arbeidsvoorwaardengesprek dat je, indien nodig, minder of meer flexibel mag werken. Desnoods ruil je �t uit tegen iets anders. Blijf zakelijk en bespreek je klachten niet in detail.
• Ook is het mogelijk om belastbaarheid te bespreken tijdens� een andere gelegenheid in de HR- cyclus.
• Tel geen uren als je inderdaad af en toe wat later mag starten, maar lever wat extra op de momenten� dat je je wel goed voelt.

Wie weet komt er ooit nog eens bijzonder verlof voor deze periode. Zodat je precies dan, wanneer je denkt dat alles je nu echt teveel wordt, even time out kunt nemen. Over dat gevoel van teveel en hoe je hiermee om kunt gaan op je werk, vertel ik je meer over in� mijn volgende blog.