Het begon goed: vrij weinig klachten, genieten van het zwangere gevoel, shoppen voor de baby en natuurlijk relaxen! Maar daar, de donderslag bij heldere hemel: het gevoel na de bevalling. Mijn kleine meid kwam via een keizersnede ter wereld, hier keek ik van tevoren erg tegenop. En toen ze dan eindelijk op mijn borst werd gelegd voelde ik… niets. Geen vreugde, geen blijdschap, geen emoties, terwijl mijn lieve man volledig in tranen naast ons stond. Later, op de kamer, besefte ik me ineens: ik ben verantwoordelijk voor dit kleine mensje. En na de verplichte rustdagen in het ziekenhuis, konden we eindelijk naar huis. Een heerlijk vooruitzicht: eindelijk mijn eigen bedje en fijne kraamhulp. Ik wilde gaan genieten, maar ook thuis bleef het genieten uit. 

Zo hoor ik mij niet te voelen

Daar was dag 7 van de kraamweek, ik was in gesprek met mijn man en ineens kon ik bijna geen woord meer uitbrengen. Behalve ja en nee, kwam er niets uit. Voordat ik het wist stond er een ambulance voor de deur. Na allerlei testen gedaan te hebben moest mee naar het ziekenhuis. Net thuis en nu moest ik alweer terug naar ziekenhuis… Na allerlei onderzoeken en gesprekken, het verlossende woord: het was een neurologische kortsluiting, zoals ze het zo mooi omschreven. 

De dag dat mijn dochter voor het eerst naar buiten mocht, was de dag dat ze haar hulpbehoevende moeder mocht ophalen uit het ziekenhuis. Dit maakte mij erg verdrietig. Ik had het gevoel dat ik niet goed genoeg voor haar zorgde. De dagen die volgden werden helaas niet beter. Ik had nergens zin in, had veel negatieve gedachten, werd steeds angstiger, had last van duizeligheid, wilde niet alleen zijn en zeker niet alleen naar buiten. Langzaam maar zeker, raakte ik mezelf kwijt. Ik herkende mezelf niet meer. Die enthousiaste vrouw, die graag onder de mensen was en veel dingen deed, zat nu thuis te huilen. Wederom voelde het alsof ik niet voor mijn baby kon zorgen, voor mijn gevoel deed ik niets goed. Na een aantal weken kwam de conclusie: “dit is niet goed. Ik hoor mij zo niet te voelen.”

Naar de huisarts voor een verwijzing

Na overleg met mijn man besloot ik de dokter te bellen voor een afspraak. Het was een moeilijk gesprek, ik moest hardop uitspreken dat ik het gevoel had dat er iets mis was, dat ik mij geen goede moeder voelde. Na een aantal erg confronterende vragen en heel veel tranen kreeg ik mijn doorverwijzing naar de psycholoog. 

Ik was erg blij dat zij mij gingen bellen voor een afspraak. Ik weet namelijk niet of ik het op dat moment had gedurfd, ik had al zoveel moeite om de huisarts te bellen. Kort erna werd ik gebeld en mijn eerste afspraak was snel gepland. Met lood in mijn schoenen vertrek ik naar mijn afspraak. Ik stap binnen en neem plaats in de wachtkamer. Na wat wachten, word ik opgehaald uit de wachtkamer en ongemakkelijk loop ik achter de dame aan het kantoor in, ik neem plaats en we beginnen: kunt u mij vertellen wat uw klachten zijn? Tranen springen in mijn ogen. Ik vond het moeilijk om te zeggen dat ik me een zielig hoopje voel en nog erger: een slechte moeder. Hiervoor was ik een sterke vrouw. Ze stelt me gerust en al snel werd duidelijk dat ik een postnatale depressie had. Ik dacht direct: “dit kan niet waar zijn, wat heb ik verkeerd gedaan?” Gelukkig werd het mij ook al snel duidelijk dat dit iets is wat je overkomt en absoluut niet iets is wat zelf veroorzaakt. 

Hoe verder vanaf hier?

“U kunt bij ons geholpen worden, maar de wachtlijst staat momenteel op 8 maanden.” Wat moet ik in de tussentijd doen dan, denk ik. En voordat ik mijn gedachten af kan maken, krijg ik een voorstel. Ze vraagt of ik eventueel interesse heb in een digitale behandeling.  Alles was al zo spannend, ik wilde alleen akkoord gaan als ik wel op de reguliere wachtlijst mocht blijven staan als ik dat ging doen. Dat kon gelukkig! Ik zou een e-mail krijgen met aanvullende informatie zodat ik me een beetje kon inlezen over hoe het te werk gaat. De mail kwam de volgende dag al binnen en ik zag het wel zitten.  Toch even laten bezinken allemaal en na een week laat ik mijn eerste digitale afspraak in plannen. Ik ga aan de slag via NiceDay.

 

Het gangbare idee is dat gamen slecht is voor kinderen en jongeren. Zo gaat men er vaak van uit dat het kinderen agressief en asociaal maakt. Daarnaast kunnen ze er ook verslaafd aan raken. Uit een aantal onderzoeken van onder andere de Erasmus Universiteit is echter gebleken dat games juist kunnen helpen bij behandeling van depressies en angstklachten. Sommige onderzoekers zijn zelfs van mening dat gamen, onder therapeutische begeleiding, soms net zo goed kan helpen als reguliere therapie.

Voordelen van gamen

Spelen is belangrijk voor de ontwikkeling van onze hersenen. Dat geldt ook voor digitaal spelen oftewel gamen. Uit een video van het NRC blijkt dat gamen je ook slimmer kan maken en je hersenen gezond kan houden. Gamen kan een positief effect hebben op het gebied van:

  • Oog-handcoördinatie
  • Doorzettingsvermogen
  • Reactievermogen
  • Werkgeheugen
  • Geduld
  • Probleemoplossend vermogen
  • Samenwerking
  • Ruimtelijk inzicht
  • Creativiteit
  • Beheersing Engelse taal

Door het spelen van spelletjes kun je snel nieuwe vaardigheden leren. Zo gebruikt het Amerikaanse leger bijvoorbeeld videogames om soldaten psychologisch voor te bereiden op stressvolle situaties.

Jongeren en gamen

Sinds de afgelopen jaren worden er steeds vaker games ontwikkeld door gedragswetenschappers met als doel om deze preventief of als therapie in te zetten bij psychische problemen. Jongeren met depressie- of angstklachten kunnen hier vooral baat bij hebben, omdat videogames iets kunnen wat met normale therapie soms lastig lukt: jongeren lang boeien.

Voor jongeren kunnen games een goed alternatief bieden voor reguliere therapie. Gaming is namelijk een onderdeel van de jongerencultuur. Daarnaast is het laagdrempelig om hieraan deel te nemen. Ook zit er geen stigma op gaming, zoals therapie dat soms wel heeft. Tevens zijn er geen wachtlijsten waar rekening mee gehouden moet worden.

Gamen en depressie op latere leeftijd

Amerikaanse onderzoekers hebben daarnaast ook een verband ontdekt tussen het gebruik van mobiele spelletjes en de behandeling van depressie op latere leeftijd. Het onderzoek is gedaan aan de Universiteit van Washington. Volgens de onderzoekers hebben oudere mensen met een depressie meer baat bij een spel-georiënteerde app, die inspeelt op de mens zijn natuurlijke neurologische gave om meerdere informatiestromen tegelijk te verwerken, dan aan gewone gesprekstherapie. De reden hiervoor is dat zo’n app of game zich richt op de oorzaak van de depressie in plaats van op de symptomen die daarmee worden geassocieerd.

De toekomst

Ondanks dat verscheidene onderzoeken hebben geconcludeerd dat gamen tegen angst en depressie werkt, mits onder therapeutische begeleiding, moet er nog veel gebeuren om deze games verder te ontwikkelen en aan de man te kunnen brengen. Het ontwikkelen van games is namelijk niet goedkoop en er is meer onderzoek nodig om uit te zoeken wat de psychologische effecten zijn en hoe groot deze effecten zijn op de mensen die psychologische hulp nodig hebben. Ook dat is duur en kost tijd.

Wat is een depressie?

Om te weten hoe je iemand het beste kunt steunen met een depressie is het goed om te weten wat een depressie is. Bij een depressie horen verschillende klachten, deze kunnen zowel psychisch als lichamelijk zijn. Deze klachten kunnen invloed hebben op gedachten en gedrag. Niet iedereen die last heeft van somberheid ervaart alle klachten of in dezelfde intensiteit. Wanneer de sombere periode langdurig aanhoudt, kan je meestal spreken van een depressie. Bij een depressie is er wel vrijwel altijd sprake van een sombere stemming en een verminderd plezier/interesse voor activiteiten die iemand normaal gesproken wel erg leuk vindt.

Wat voelt iemand met een depressie?

Iemand met een depressie kan dus verschillende klachten hebben. Psychische klachten kunnen zijn: schuldgevoelens, gevoelens van waardeloosheid en machteloosheid, angst en huilen. Lichamelijke klachten kunnen zijn: moeheid, geen eetlust, slecht slapen, droge mond, pijn, druk op de borst, duizeligheid, hartkloppingen. Gedachten en gedrag zou kunnen zijn: snel geïrriteerd, gedachten aan de dood, veel piekeren, veel dingen vergeten, besluiteloos zijn, trager reageren of nadenken en rusteloosheid. Iemand met een depressie heeft vaak moeite met de dagelijkse dingen, zoals het huishouden, boodschappen doen en/of administratie bijhouden enzovoort. Ook heeft iemand met een depressie vaak last van passiviteit en onderneemt hij of zij dus weinig. Schuldgevoelens spelen vaak ook een grote rol bij een depressie. Iemand voelt zich bijvoorbeeld een last voor de sociale omgeving.

Wat kun je doen?

  • Het is belangrijk dat je steunt zonder te oordelen of te veroordelen. Doe het met geduld en warmte. Je bent er als de ander je nodig heeft, je stimuleert diegene en moedigt hem/haar aan, begripvol en geduldig.
  • Het is belangrijk dat je je realiseert dat de ander de regie in handen heeft en moet houden. Oefen niet te veel druk uit en neem de regie niet over, dat werkt averechts.
  • Wat je precies doet, hangt af van de wensen en instructies van de ander. Probeer samen duidelijk te krijgen wat de ander van jou nodig heeft en verwacht.
  • Belangrijk is dat je betrouwbaar bent en afspraken nakomt. Beloof het anders niet.
  • Wees je bewust van de kleine stappen naar herstel, t.o.v. gister of eergister. Complimenteer hem/haar daarvoor. Het gaat niet alleen om het behalen van het einddoel.
  • Wees je bewust van de gevoelens van schuld, zelfverwijten, tekortschieten etc. die iemand met een depressie kan hebben.

Wat kun je beter niet doen?

  • Meegaan in de moedeloosheid van de ander. Het is goed als je er voor de ander bent, maar voel je niet verantwoordelijk het op te lossen.
  • Kritiek geven. Dit kan iemand enorm onzeker maken.
  • Druk uitoefenen terwijl de ander er nog niet aan toe is.
  • De ander laten vallen of afspraken niet nakomen.
  • Probeer de problemen niet weg te praten.

Let op jezelf

Als laatste tip: pas op dat je zelf niet overbelast raakt in de zorg voor je naaste met een depressie. Overbelasting kun je voorkomen door zelf genoeg leuke en ontspannende dingen te blijven doen en contact te houden met goede vrienden waar jij zelf je hart kunt luchten. Verder kan het helpen om praktische tools te bedenken die jou of je naaste kunnen helpen in bepaalde situaties.

NiceDay app

Ken je iemand uit je nabije omgeving met een depressie? Via NiceDay behandelen we mensen met een depressie en maken we aan het eind van de behandeling samen met de cliënt een terugvalpreventieplan. Ben je geïnteresseerd? Download de app of vraag informatie aan via support@niceday.app

Een seizoensgebonden depressie of seasonal affective disorder (SAD) is een gemoedstoestand die onder invloed van de wisseling van seizoenen verstoord raakt. Het is een erkende aandoening die te vinden is in de DSM-V, het wereldwijd meest gebruikte diagnostisch handboek voor psychologen en psychiaters. Hier staan verschillende criteria in waaraan voldaan moet worden voordat we kunnen stellen dat iemand last heeft van een seizoensgebonden depressie. De problemen bij SAD kunnen variëren van bijvoorbeeld een aanhoudend leeg of bedroefd gevoel, problemen met slapen, problemen met eetlust, concentratieproblemen en een gebrek aan energie. Deze symptomen moeten verband houden met het seizoen als je spreekt van een seizoensgebonden depressie.

De oorzaak

De precieze oorzaken van een seizoensgebonden depressie zijn nog niet bekend. Het lijkt erop dat er verschillende aspecten zijn die met een seizoensgebonden depressie te maken hebben. Genetische aanleg, chemicaliën in de hersenen en ionen in de lucht zijn enkele verschillende aspecten waarvan gedacht worden dat ze eventuele oorzaken zijn. Onderzoekers zijn het er echter over eens dat mensen die lijden aan een seizoensgebonden depressie bijzonders gevoelig zijn voor licht, of juist aan het gebrek aan licht.

Onze biologische klok wordt beïnvloedt door de hoeveelheid licht. Via het netvlies komt zonlicht binnen, dat allerlei chemische processen in de hersenen op gang brengt. Dit gebeurt in de pijnappelklier, die zich in het midden van de hersenen bevindt. De stoffen die daar aangemaakt worden regelen onze biologische klok. Het hormoon melatonine is zo’n stof en deze veroorzaakt slaperigheid. Mogelijk is de aanmaak van melatonine bij mensen met een seizoensgebonden depressie verstoord. Daarnaast is zeer waarschijnlijk het serotoninegehalte bij mensen met een seizoensgebonden depressie uit balans, net als bij mensen met een ‘gewone’ depressie. Deze neurotransmitter regelt onder andere het gevoel van welbevinden.

Wat kun je ertegen doen?

Heb je last van seizoensgebonden klachten? Dan zijn er een aantal dingen die je zou kunnen proberen om aan je gemoedstoestand te werken.

Structuur
Het is belangrijk om een vast ritme te hebben. Punten en tijdstippen op een dag zijn belangrijk, omdat het houvast geeft en je ernaar toe kan werken. Ga op een vast tijdstip naar bed, sta op een vast tijdstip op en neem je maaltijden op een vast tijdstip.

Beweeg
Door te bewegen, maak je onder andere endorfine aan en voel je meteen stukken beter! En je wordt tegelijkertijd op een gezonde manier moe.

Sociaal contact
Blijf contact houden met je familie en vrienden, zo voorkom je dat je geïsoleerd raakt en daardoor nog somberder wordt. Het is wel van belang om met mensen af te spreken waar je echt jezelf kan zijn en waar je geen ‘masker’ op hoeft te doen.

Wees bewust van je gedachten
Begin aandacht te schenken aan de manier waarop je denkt. Wanneer je merkt dat bepaalde gebeurtenissen in je hoofd zich steeds opnieuw afspelen of jij je zorgen maakt over dingen die je niet kunt beheersen, erken dan dat je gedachten niet productief zijn. Vergeet niet: gedachten zijn maar gedachten. Jij bent jouw gedachte niet.

‘Goed in je vel zitten’ is een uitdrukking die we vaak gebruiken en het vertelt ons dat we een balans ervaren tussen voelen en denken. Je hoort vaak genoeg iemand zeggen “ik zit niet zo lekker in mijn vel” en daarmee geeft een ander aan dat er op dat moment knelpunten zijn waardoor je lichaam en geest niet in balans zijn. Misschien klinkt dit nog vrij onschuldig, want we hebben allemaal weleens een periode waarin we niet zo lekker in ons vel zitten. Toch kan het grotere gevolgen hebben als we onze lichamelijke signalen niet serieus genoeg nemen.

In onze huidige maatschappij ervaart zo’n 15 procent van de werknemers tussen 15 en 75 jaar werkgerelateerde vermoeidheidsklachten. Zo’n 20 procent van de volwassen in Nederland krijgt ooit in zijn leven te maken met een depressie. Onder jongeren van 15 tot 25 jaar rapporteert zo’n 8 procent psychisch ongezond te zijn. Hoe komt het dat er in deze huidige maatschappij zoveel psychische klachten zijn terwijl we het in de geschiedenis nog nooit zo goed hebben gehad als nu?

Het leven ‘moet’ leuk zijn

Volgens Belgisch psychiater Dirk de Wachter is het de ziekte van de huidige maatschappij dat we altijd maar denken dat het leven leuk moet zijn. We ervaren een obsessie met gelukkig zijn en de minder leuke kanten van het leven willen we zo min mogelijk ervaren. We worden dagelijks blootgesteld aan perfecte levens van anderen (althans zo lijkt het) via social media en we willen steeds de perfecte versie van onszelf aan de buitenwereld laten zien. Hierdoor zoeken we elkaar minder op om de moeilijkheden van het leven met elkaar te delen terwijl dit ons juist met elkaar verbindt. Paul Verhaeghe schrijft zijn boek Intimiteit dat we erg ver kunnen gaan in het bereiken van perfectie dat we bereid zijn om ‘pijn’ (vermoeidheid of stress) te negeren omdat we dat zien als een offer voor het succes wat we zullen bereiken. Dit kan leiden tot vervreemding van ons lichaam doordat we denken dat we steeds meer kunnen bereiken door maar hard genoeg te werken. Volgens Verhaeghe legt het onderzoek steeds duidelijker het verband tussen langdurige stress en ernstige ziektes zoals een toename van obesitas, diabetes en auto-immuunziektes. Op mentaal vlak zien we dat depressie en angst veel voorkomen en totale energieverlies zoals een burn-out. Deze ziektes kennen vaak een lange aanloop waarbij ons lichaam al signalen gaf dat we de verkeerde keuzes aan het maken zijn. Soms willen we deze signalen verdoven door alcohol of drugs te gebruiken. Het wordt tijd dat we vaker naar onze lichaam luisteren.

Op zoek naar geluk in het ‘gewone’

Het advies van psychiater Dirk de Wachter luidt om meer op zoek te gaan naar de gewoonte in het dagelijks leven. Probeer je los te maken van het streven naar een mooiere reis, een groter huis of een baan met een hoger salaris. Zo hou je namelijk de drang naar perfectie in stand en blijf je voorkomen dat je enigszins een beetje ongelukkigheid ervaart. Liefde en verbondenheid ontstaan juist als we onze gelukkige momenten met elkaar delen en ons kwetsbaar opstellen. Als we verdriet blijven wegstoppen door alleen de mooie en sterke buitenkant te tonen dan vergroten we de individualisering. Door de gewoonte van het leven te omarmen staan we meer met elkaar in contact en kunnen we steun vinden in elkaars aanwezigheid. Dit herinnert je eraan dat het niet alleen draait om je persoonlijke doelen, maar juist om de kwaliteit van onze relaties met de mensen om ons heen.

Kortom, denk na of het streven naar een perfect en gelukkig leven op de lange termijn voldoening blijft geven als dit betekent dat je lichamelijke signalen moet negeren om dat te bereiken. Probeer juist je verdriet en kwetsbaarheden meer met anderen te delen om je verbonden te voelen.

Obesitas en depressie zijn ziektes die beide veel voorkomen in Nederland. Depressie treft een op de vijf mensen in ons land terwijl een derde van de Nederlanders overgewicht heeft of zelfs obees is. Dat voeding van invloed is op je stemming, wisten we natuurlijk al. Dit komt door het feit dat bepaalde voedingsmiddelen de neurotransmitters in de hersenen, die betrokken zijn bij onze gevoelens, kunnen beïnvloeden. Het is ook bekend dat depressie en overgewicht vaak samen voorkomen, maar hoe deze twee precies samenhangen en welke factoren hierbij een rol spelen is nog onduidelijk. Daarom deden diëtiste Deborah Gibson-Smith en psycholoog Nadine Paans onderzoek naar de rol van voeding, voedingsgerelateerd gedrag en obesitas bij depressie.

Eetpatroon

Diëtiste Gibson-Smith heeft zich in haar onderzoek gefocust op de relatie tussen obesitas en voeding met depressie. Ze onderzocht bijna 3000 deelnemers en uit haar onderzoek kwam naar voren dat mensen die lijden aan een depressie ongezondere eetpatronen hebben dan mensen zonder depressie. Volgens Gibson-Smith hangen vooral lage innames groenten en volkoren granen hangen samen met een ernstige depressie. Dat is ook helemaal niet zo gek als je erover nadenkt want ons brein is voor z’n functioneren afhankelijk van de bouwstoffen uit voeding. Lange periodes van ongezond eten zorgt ervoor dat de kleine chemische fabriek dat ons brein uiteindelijk is niet meer de juiste grondstoffen heeft om optimaal te werken.

Snacks

Psycholoog Paans richtte zich in haar onderzoek meer op de relatie tussen verschillende eetstijlen en depressie. Uit haar onderzoek is gebleken dat mensen met een depressieve stoornis vaker last hebben van emotioneel en extern eten. Emotioneel eten gebeurt als gevolg van negatieve emoties. Extern eten gaat over het eten naar aanleiding van signalen uit de omgeving, bijvoorbeeld het ruiken van iets lekkers. Paans vond daarnaast dat depressie samenhangt met het vaker eten van hartige snacks. Dit kan veroorzaakt worden door het verhoogde externe eten bij depressieve mensen waardoor ze dus vaker naar hartige snacks grijpen dan niet depressieve mensen.

Onthoud dus om eens wat extra aandacht te besteden aan wat je eet, als je je mentaal niet lekker voelt. Als je over die drempel stapt zal je merken dat je met goede voeding een stuk beter kunt voelen!

Aanstaande maandag 21 januari is het weer Blue Monday. Blue Monday is de naam die gegeven is aan de datum voor de meest deprimerende dag van het jaar. Deze dag is in 2005 in het leven geroepen door de Britse psycholoog Cliff Arnall. Hij bedacht een formule om te bepalen welke dag van het jaar het meest deprimerend zou zijn. In dit blogbericht lees je meer over Blue Monday en welke effecten het op onze samenleving heeft.

Waarom deze specifieke dag?

Volgens dhr. Arnall is de ‘maandag van de laatste volle week van januari’ de dag waarop de meeste mensen zich treurig, neerslachtig of droevig voelen. Dit heeft vermoedelijk met de volgende zaken te maken:

  • Goede voornemens zijn al mislukt,
  • Vakanties lijken ver weg,
  • Dagen zijn donker,
  • Eerste werkdag van de week.

Al deze factoren komen samen in de maand januari, waardoor volgens dhr. Arnall deze specifieke dag de meest deprimerende dag van het jaar zou zijn.

Hoe kom je zo’n deprimerende dag het beste door?

Of het nu de meest deprimerende dag is of niet, we zijn het er allemaal over eens dat de opstapeling van de eerder genoemde factoren ertoe kunnen leiden dat we ons wat slechter voelen tijdens deze donkere dagen van januari. Maar hoe kom je zo’n deprimerende dag( of deprimerende maand zelfs) nu het beste door? We geven je daarom met alle liefde een aantal tips!

Tips:

Doe wat leuks met de lunch

Probeer de donkere, deprimerende gedachten even te laten varen voor wat ze zijn. Bestel wat lekkers en ga na afloop bijvoorbeeld een rondje door het park lopen met je collega’s. Niets beter dan een lekkere maaltijd en een dosis frisse lucht!

Focus op de dingen die goed gaan

We hebben allemaal wel eens tegenslagen. Het is op zo’n dag belangrijk dat je op de dingen focust die wél goed gaan, in plaats van op de dingen die niet goed gaan. Zo geef je jezelf positieve energie, en dat helpt jou vast en zeker de dag door te komen!

Ga sporten

Last but not least: ga sporten! Of je dit nu voordat je naar je werk gaat doet of na je werk, het helpt je sowieso. Door het sporten maak je verschillende stoffen vrij die jou een blijer en gelukkiger mens maken. Meer weten? Dat lees je hier.

NiceDay app

Heb je ook last van Blue Monday? Gebruik de NiceDay app om te noteren wat er fout ging, en waarom dat fout ging. Van je fouten kun je namelijk leren. Veel succes de 21e!

Dit is Tessa! Tessa wil, net als NiceDay, het taboe rondom mentale problematiek doorbreken. Daarom heeft ze in samenwerking met NiceDay een aantal vlogs gemaakt waarin ze open vertelt over haar ervaringen met depressie, angst en burn-out. Voor deze problemen is zij in behandeling geweest, onder andere via NiceDay. In haar vlogs zie je hoe dat is gegaan en hoe ze het heeft ervaren. Vandaag delen we vlog 3 met je! Wil je meer van Tessa weten? Bezoek dan haar Youtube-channel en Instagram.

https://www.youtube.com/watch?v=k6JpPXfvx6w

 

Dit is Tessa! Tessa wil, net als NiceDay, het taboe rondom mentale problematiek doorbreken. Daarom heeft ze in samenwerking met NiceDay een aantal vlogs gemaakt waarin ze open vertelt over haar ervaringen met depressie, angst en burn-out. Voor deze problemen is zij in behandeling geweest, onder andere via NiceDay. In haar vlogs zie je hoe dat is gegaan en hoe ze het heeft ervaren. Vandaag delen we vlog 2 met je! Wil je meer van Tessa weten? Bezoek dan haar Youtube-channel en Instagram.

https://youtu.be/0szLOjaui3c

Dit is Tessa! Tessa wil, net als NiceDay, het taboe rondom mentale problematiek doorbreken. Daarom heeft ze in samenwerking met NiceDay een aantal vlogs gemaakt waarin ze open vertelt over haar ervaringen met depressie, angst en burn-out. Voor deze problemen is zij in behandeling geweest, onder andere via NiceDay. In haar vlogs zie je hoe dat is gegaan en hoe ze het heeft ervaren. Vandaag delen we vlog 1 met je! Wil je meer van Tessa weten? Bezoek dan haar Youtube-channel en Instagram.

https://youtu.be/ytEKjN_a1V0