Ik voelde het al een tijd. Een disbalans in mijn atmosfeer. Warme gevoelens over opnieuw settelen in Nederland, mijn vrienden en het heerlijke zomerweer, die botsen op de koude onzekere gevoelens van opnieuw beginnen. De natuur lost disbalans op door een storm. Ik ook.
Terug in Nederland
Ik wist, vroeg of laat moet het gebeuren. Het moet eruit. Die spanning en onzekerheid, die in mij sluimert. Dat die er zijn, is niet gek. Mijn atmosfeer is, na drie jaar reizen, allerminst stabiel hier in Nederland. Op reis heb ik de tijd genomen en goed kunnen bedenken hoe ik zou willen leven en werken en waarom, maar de weg er naar toe is onzeker en onvoorspelbaar. Ik zoek een baan, een huis, en eigenlijk weer mijn plekje in Nederland. Dat zijn enorm grote dingen en kosten dus tijd. En omdat het zulke grote dingen zijn, is het ook enorm spannend. Het gaat om de inrichting van je leven, om de basis. Je moet geloven in je einddoel en jezelf.
Een drukverschil
Laat dat nou allemaal een uitdaging zijn voor mij. Omdat onzekerheid bij mij vaak negatieve gevoelens over mijzelf en het leven opwekt. Als ik mij goed voel wil ik daar niet mee bezig zijn, maar hoe minder aandacht ik eraan geef, hoe groter deze gevoelens worden. Net zoals in de natuur wil mijn geest weer in balans zijn. En langzaam maar zeker trekt de wind aan van een hoog naar laag drukgebied. Hoe hard die wind, en dus de storm, zal zijn, ligt aan hoe hoog ik het drukverschil heb laten oplopen.
Storm
Mijn drukverschil was afgelopen week helaas erg hoog. Ik heb te lang (maanden) de spanning laten sluimeren. Er geen positieve aandacht aan gegeven. Er niet voor gezorgd. En toen was er een trigger, gevolgd door de ergste storm sinds tijden. Hel.
Nu, in de stilte na de storm, is het rustiger en dus tijd voor opruimen en bezinning. De wind is gaan liggen en we nemen de schade op. Hoe heftiger de storm, hoe meer tijd je daaraan zou moeten besteden. Gun jezelf die tijd. Je kunt niet in een huis leven met enorme stormschade, bouw weer op en maak het sterker.
Terugkerende thema’s
Vaak bouwt een drukverschil zich in ons leven op rondom bepaalde terugkerende thema’s. Die liggen regelmatig in de basis van wat we hebben meegemaakt of nodig hebben. Hoe we omgaan met druk is ook belangrijk. Maken we het persoonlijk of iets van de omgeving bijvoorbeeld.
Tijd voor jezelf
Vraag jezelf af waar jij stress van krijgt. Of als je een storm hebt gehad, groot of klein, waar lag dat aan? Wat ligt er aan de basis van die storm? Neem je tijd om daarachter te komen. Als je dat weet, kun je proberen om je gedrag en/of leven aan te passen zodat je een storm kan inperken, stoppen of wellicht zelfs voorkomen. Hoe groter het onderliggende thema, hoe meer tijd je jezelf moet gunnen. Voor mij is een van de grootste thema’s veiligheid. Ik voel me vaak niet veilig. Dat komt omdat ik mezelf aanval. En ik ben daardoor ook vaak over-alert op aanvallen van anderen. Dat ik niet goed, leuk, capabel genoeg ben. Dat ik niet ga slagen in dit leven. Nu ik helemaal opnieuw moet beginnen in Nederland, krijgt deze onzekerheid over mezelf natuurlijk ruimte. En dat is logisch, want het is nogal wat! Je moet in jezelf geloven, vergevingsgezind en lief zijn, om opnieuw te beginnen.
Herken de signalen
Je hoeft niet altijd te weten waar dingen vandaan komen om jezelf te kunnen helpen. Je kunt ook iets met signalen; uitingen van stress en onbalans. Besteed aandacht aan signalen om de druk niet verder te laten oplopen. Bijvoorbeeld, wanneer je merkt dat je alles gehaast en gestrest doet. Dan kun je verplicht 10 minuten (of meer 😉 ) onthaasten. Doe iets wat je fijn en ontspannend vindt. Wees lief voor jezelf en erken dat je het nodig hebt. Daarna kan de wereld weer verder.
De natuur zit zo in elkaar dat zij altijd weer terug wil naar balans. Wij ook. Hou er dus rekening mee dat als je uit balans raakt, er een onvermijdelijke actie plaats zal vinden richting een balans. We kunnen daar vaak zelf in meerdere of mindere mate invloed op uitoefenen. Soms ook niet. Hoe dan ook, niemand van ons is zonder storm. Dat is onze aard(e).
