We hadden plannen, we hadden dromen, we hadden verlangens
Voor onze toekomst.
Nu blijft er heimwee over.
Drie jaar. Drie jaar mocht ik samen zijn met mijn grootste liefde tot nu toe. Ik mis hem. Ik mis ons. Ik mis onze toekomst. Ik verlang ernaar.
Ik heb een gebroken hart.
Maar wat ik ook heb is heimwee.
Heimwee komt van het Duitse woord Heimweh, wat pijn (weh) voelen omdat je niet thuis (heim) bent, betekent. Een sterk verlangen naar een plek die als thuis ervaren wordt. Mijn liefde voor hem voelde als thuiskomen. Onze toekomst, met alles wat we samen wilden zijn, voelen en doen, voelde als thuis. En dat doet het nog steeds.
Op het moment dat je samen niet meer weer verder gaat, spat die toekomst uit elkaar. En dus ook het thuisgevoel. Er zal een andere toekomst voor in de plaats komen. Een ander thuis. Maar dat wil ik niet. Ik wil naar huis. Ik heb heimwee naar onze toekomst.
Wat kan er eigenlijk tegen doen? Bedacht ik me. Ik besloot ons alwetende internet eens te raadplegen over heimwee. Wellicht helpt het me.
Daar vond ik een interessant artikel; De psychologie van Heimwee.
Er wordt omschreven dat heimwee een stressreactie van het lichaam is. Een natuurlijke, emotionele reactie op het verlaten van de vertrouwde omgeving. De symptomen lijken op die van angst en depressie. Maar je kunt er ook letterlijk ziek van worden, zoals hoofdpijn, maag/darmklachten, vermoeidheid, benauwdheid, etc. Nou ik zeg check. Dat is herkenbaar.
Een ander ding wat me opviel is het verschil tussen katten en honden heimwee. Heimwee naar plekken en de structuur ervan of heimwee naar personen. Ik ben duidelijk iemand van de hondenheimwee. Ik hecht me aan gevoelens, energie en personen. Het niet meer thuis kunnen komen bij een geliefd persoon maakt de heimwee-hond in mij los.
Wat ik ook veel tegen kom is dat bepaalde persoonskenmerken invloed hebben op heimwee. Bijvoorbeeld als je iemand bent die een grote reactie heeft op verandering dan heb je meer kans op heimwee. Maar ook een gedwongen vertrek verhoogt de kans er op.
Allemaal dus heel herkenbaar voor mij. Maar dan is dus de belangrijke vraag; Wat kun je ertegen doen?
Afleiding wordt veruit het meeste genoemd. Heimwee is meestal niet continu aanwezig. Vooral wanneer je even niets te doen hebt of niet onder de mensen bent, slaat het toe.
Ook acceptatie en jezelf niet schamen voor dit gevoel lees ik veel terug. Heimwee is normaal. Het betekent niet dat je zwak bent. Deel je gevoel met mensen die nog wel dichtbij je staan op dit moment.
Denk positief. Probeer aan de leuke dingen en voordelen van weg zijn te denken. En bedenk dat heimwee ervoor zorgt dat je je vertrouwde omgeving nog wat mooier maakt dan hij daadwerkelijk is. Daardoor wordt je verdrietig en ongelukkig.
En last but not least, de aloude dooddoener, maar daarom niet minder belangrijk, heimwee moet slijten. Boe.
Er zijn nog heel wat meer tips te vinden voor heimwee naar de plek thuis zoals, probeer eenzelfde structuur aan te houden als thuis, neem vertrouwde spullen mee, schrijf een kaartje naar huis, en bereid je goed voor op waar je naartoe gaat. Iets minder van toepassing op mij nu, maar zeker het onderzoeken waard als je last hebt van heimwee op vakantie of als je uit logeren gaat.
Voor mij was het weer een enorm mooi proces, deze zoektocht naar mijn heimwee. Het is altijd goed om stil te staan bij wat je voelt, hoe dat komt en wat je zou kunnen doen voor jezelf. Op deze manier geef je jezelf aandacht, zorg en liefde.
Mij levert het ook weer inzichten op en vooral ook rust. Mijn gevoel is universeel. En heeft tijd nodig.
En vooral, het mag er zijn. Ik mag er zijn. Heimwee en al.
En daarmee ga ik lekker de afleiding in 😉
X Bouwke
