Vandaag begon ik aan iets nieuws. Na heel veel uitstellen, twijfelen en stress. Ik begon een opleiding. En beginnen is nog een groot woord, want ik heb nog niets gedaan, enkel ingeschreven, betaald en de toegezonden bestanden gedownload.
Zo, mijn eerste denkfout heb ik al te pakken. Ik heb namelijk al heel veel gedaan! Want inschrijven en betalen is al heel wat. Die beslissing kan ik niet meer uitstellen. En met 1.000 euro cursusgeld heb ik ook wel een stok achter de deur om er iets van te maken.
De scheidslijn
Ik ben een perfectionist en heb angst om te falen. Perfectionisme en faalangst liggen erg dicht bij elkaar. Perfectionisme is het 100 procent goed willen doen. Meteen. Faalangst is de angst om te falen, om het niet goed te doen. Waar perfectionisme ophoudt en faalangst begint is moeilijk te zeggen. De scheidslijn is dun. Maar beiden zijn disfunctioneel en zorgen voor heel wat vermijdgedrag en stress.
Belemmering tot groei
Mijn perfectionisme en faalangst hebben tot nu toe al voor heel wat niet begonnen of onafgemaakte ervaringen gezorgd. En als ik dan iets probeer, kan ik er vaak niet van genieten. Ik geef mezelf niet eens de kans om te ontdekken of het iets is waar ik van zou kunnen genieten of goed in zou kunnen zijn. Want ik heb, of geef mezelf, de ruimte gewoon niet om te voelen wat iets nieuws met me doet; of ik het leuk vind of niet. Nee, ik ben bezig met hoe het hoort en wat de definitie van er goed zijn in, is.
Tekening van @floordenil.
Teleurstelling
Oh, wat ben ik vaak weggelopen met oorverdovende stresshoofdpijn, met tranen, met klotsende oksels, met smoezen, om nooit meer terug te keren. Altijd die teleurstelling in mezelf. Altijd de angst voor wat anderen vinden en voor veroordeling. En dan de gedachte dat als ik faal, ik faal als mens. Dat ik faal in dit leven. Een hele grote dramatische gedachte, die gepaard gaat met erg veel verdriet. Maar naast al deze verloren energie, het verdriet en de stress, ontken ik mezelf ook zelfontdekking, groei en gewoon plezier. En dat wil ik niet. Dat is teveel om op te geven.
Praktische tips bij perfectionisme en faalangst
Is het herkenbaar? Zo ja, dan heb ik slecht en goed nieuws. Eerst maar het slechte. Ik ben nog steeds zo. Mijn hoofd werkt niet altijd mee. Het goede nieuws, het is al zoveel beter geworden! Mijn wil om te groeien en te vechten tegen het verdriet in mijn leven is altijd groter dan de angst en perfectionisme geweest. Je kunt jezelf helpen. Hieronder deel ik een paar praktische tips.
- Gebruik je uitstel- / vermijdgedrag! Dit klinkt als utopia, maar het is echt! Als je ergens goed in bent dan is dat uitstellen en vermijden om ergens echt mee te beginnen. Maak van de nood een deugd en maak een planning. Teken, schrijf, kleur. Doe wat je leuk vindt. Als er maar een planning uitrolt.
- Een planning is ook goed voor iets anders. Met een planning kun je een grote taak opdelen in kleinere en overzichtelijkere taakjes. Want faalangstigen, waaronder dus ik, kunnen niet zo goed tegen het grote eindresultaat. Dat is onoverzichtelijk en een enorme bron van stress. Er kan zoveel fout gaan en je kunt zo hard falen. De kleinere taken brengen kleinere risico’s met zich mee. Het afronden van taken geeft je elke keer ook meer vertrouwen. Vertrouwen in jezelf en in de volgende stap. Een fijne bijkomstigheid.
- Schrijf je perfectionistische en faalangst gedachten op en daag deze gedachten uit. Schrijf de alternatieve mogelijke gedachte ernaast. Bijvoorbeeld zoals ik hierboven al deed. Ik vond dat ik nog niets gedaan had, maar ik had al een hele grote stap genomen. Op het moment dat ik dat bedacht, was ik trots op mezelf en kreeg ik energie om de volgende stap te nemen.
Een andere gedachte die je kan uitdagen is ‘wat als ik het niet kan’? Deze kun je ombuigen naar ‘wat als ik het wel kan’ en je kunt er antwoord op geven; ‘nou en? Wat gebeurt er als je het niet kan?’ ‘Je vindt wel een andere manier, er zijn meerdere wegen naar Rome’. Zo ben je bewust bezig met verandering. - Oefen! Stel jezelf bloot aan voor jou kleine risico’s. Bijvoorbeeld om hulp vragen. Of een keer je mening geven in een groep. En zie wat er gebeurt. Leer dat het niet altijd zo rampzalig is als je angst je wil doen geloven en misschien zelf wel heel positief. Schrijf voor jezelf op hoe het ging en wat de uitkomst was. Viel het mee? Viel het tegen? Waarom? Hoe zou het voor jou beter kunnen gaan?
- Wees lief voor jezelf. Erken je gevoelens. Je angsten. Je verdriet. Deze zijn er nou eenmaal. Geef ze aandacht, neem pauzes, doe rustiger aan, en beslis elke keer opnieuw weer zelf wat je wilt doen en hoe. Jij bent in controle. Jij bepaalt hoe je wil groeien en in welk tempo. En ook belangrijk; vier je successen! Herinner jezelf dat je moeilijke dingen kunt! Ga ervoor!
Mijn doel is blijven groeien. Groeien is geluk! Ik denk dat een ieder er blij van wordt als je groeit als mens, als je iets bereikt. Ga aan de slag met je angsten en je hebt dat resultaat al in the pocket!
X Bouwke
