Hoi,
Ik ben Mara en ik wil in mijn eerste blog graag mijn verhaal delen over hoe ik NiceDay heb ontdekt en wat het voor mij heeft kunnen betekenen. In mijn vorige blog heb ik al een kleine introductie over mijn ervaringen met NiceDay en het coachingstraject gegeven. In dit eerste verhaal wil ik je graag meenemen in mijn leven en hoe ik tot het besluit kwam dat ik wat mentale hulp nodig had.
Niets te klagen
Mijn mentale gezondheid is lange tijd geen zorg geweest. Tot ongeveer een jaar geleden heb ik nooit het gevoel gehad dat ik hulp nodig had of niet alles op een rijtje had in mijn hoofd. Hoewel ook mijn leven zijn hobbels heeft gekend heeft het negatieve zich nooit doorgezet in mijn dagelijkse gedachtengang. Voor mijn gevoel was het prima gesteld met mijn mentale gezondheid, weliswaar omdat mijn leven prima verliep. Ik heb het nodige tumult gekend met mijn familie, mijn liefdesleven bezorgde me af en toe kopzorgen en ik kende de nodige stress vanwege werk, studie of geld maar verder had ik (en heb ik nog steeds) een ontzettend fijn leven.
‘Het Vriendje’
Na mijn studiejaren werd mijn leven eigenlijk alleen maar beter: mijn carrière ging namelijk als een speer. Na allerlei interessante klussen werd ik aangenomen voor de baan waar ik al een aantal maanden op aan het azen was. Hierdoor verdiende ik meer en kon ik fijn wonen, mooie dingen kopen en heerlijke reizen maken. En toen kwam daar bovenop ook nog ‘Het Vriendje’. Eigenlijk was ik de vorige breuk aan het verwerken, maar ondanks dat sprongen we razendsnel samen het diepe in. Op de eerste date hadden we het over kinderen, na drie weken hadden we officieel een relatie en vier maanden later gingen we samenwonen. Het was heerlijk: de onvoorwaardelijke, romantische liefde waar ik zo lang heb op gewacht was ein-de-lijk daar.
Het breekpunt
En toch: na een half jaar samen met ‘Het Vriendje’ begonnen mijn huilbuien. Soms duurde ze heel even, soms een uur. Soms ging het over iets kleins zoals het huishouden en soms over fundamentele levenskwesties zoals waar we ons leven wilden doorbrengen. Waar ‘Het Vriendje’ en ik hier in het begin nog smakelijk om konden lachen en hij me liefkozend ‘Jankie’ noemde, stonden we twee maanden geleden op een breekpunt omdat we wekelijks nachtelijke ruzies hadden die ons beiden volledig konden uitputten.
Vicieuze gedragscirkels
En zo ben ik bij NiceDay terecht gekomen: ik wilde iets doen aan mijn huilbuien en zo ook mijn relatie verbeteren en wat fijner in het leven staan. In een relatie heb je altijd zaken om samen aan te werken en ‘Het Vriendje’ is ook zeker niet altijd perfect maar mijn gedrag zorgde voor een destructieve vicieuze cirkel waar we niet uit konden komen. Naast de huilbuien vertoonde ik tevens gedrag waarvan ik de grondslag niet kon verklaren: ik kon situaties volledig overdenken en ontzettend boos worden op ‘Het Vriendje’ zonder dat hier een gegronde reden voor was. Toen ik het coachingstraject bij NiceDay inging wist ik dan ook heel concreet waar ik aan wilde werken:
- Huilbuien
- Woedeaanvallen
- Negatief overdenken
Gevoelens opschrijven en NiceDay
Ik weet dat gevoelens een platform geven en ze tracken of opschrijven een goede uitlaatklep is voor mij. Zo vond ik de NiceDay-app ook in de App Store! Ik wilde een fijne app om mijn gevoelens in te noteren. Toen kwam ik er ook nog eens achter dat ze psychologische hulp aanbieden. Mijn eerste gesprek met mijn NiceDay coach Sarah was dan ook een verademing. Ik kwam er al snel achter dat meer vrouwen moeite hebben met deze fase in hun leven en de moeizame communicatie met mijn vriendje ook geen uitzondering is voor relaties tussen mannen en vrouwen. Mijn coach gaf aan dat ik door in de relatie met ‘Het Vriendje’ te springen ik zonder erbij stil te staan ook veel van mijn zelfstandigheid heb opgegeven. Mijn zelfbeeld dat ik ophing aan het plaatje van ‘onafhankelijke, hardwerkende, jonge vrouw’ veranderde en wellicht moest ik die zelfstandigheid weten terug te vinden in mijn relatie. Als soort van tegenreactie heb ik echter een vorm van verlatingsangst ontwikkelt die zich kon uiten in bovenstaand gedrag.
Vallen en opstaan
In de zes NiceDay-sessies dat ik met mijn coach aan de slag ging heb ik dan ook stappen gezet om met de negatieve gedachten om te leren gaan en mijn gedrag te transformeren. In deze blog wil ik jullie dan ook graag meenemen op de ‘mentale reis’ die ik maak, wat ik heb geleerd van mijn coach en wat ik zelf heb opgestoken in dit proces van ‘vallen en opstaan’. Ik heb namelijk ontzettend veel geleerd van mijn coachingstraject maar heb nog een lange weg te gaan. Aangezien Sarah me mee heeft gegeven dat ik dus echt niet de enige ben in de wereld die tegen zulke problemen aanloopt, hoop ik dat ik je kan inspireren met deze blog en het stapje naar hulp zoeken misschien toch iets kan verkleinen. Geruime tijd heb ik me namelijk heel stom gevoeld: waarom heb ik – met mijn perfecte leventje zonder “echte”problemen – toch mentale ondersteuning nodig? Ik hoop dat jij dat niet voelt, én mocht je dat wel voelen, hoop ik dat deze blog je misschien een klein beetje steun kan geven om toch een stap te zetten om hulp (in welke vorm dan ook!) te gaan zoeken.
Liefs,
Mara