Vandaag kwam ik langs de Flying Tiger. Een Deense winkelketen die zich sinds 2008 ook in Nederland heeft gevestigd. Zij vierden hun 10e verjaardag hier. Alles voor 1 euro. Wat doet dat toch met ons? Ik zag mensen meerdere mandjes volproppen met plastic spullen die ze niet nodig hebben. Spullen die sneller dan het licht weer ergens in een hoekje, la, zolder of nog erger bij het afval terug te vinden zijn. Spullen die heel weinig bijdragen aan ons geluk. Of misschien heel even, en dan vervliegt het weer. Nutteloos consumeren en materialisme ten top.

Doen of niet doen?

Ik ben er ook gaan staan. In de rij. Ik was dit jaar al een aantal keer geweest voor yogablokken. Alleen elke keer dacht ik, misschien toch te duur. Ik heb het niet echt breed meer en denk nu 100 keer na voordat ik iets koop. Ook probeer ik meer na te denken of het nou echt wel nodig is en, het belangrijkst, of het bijdraagt aan mijn geluk.
Ik ben denk ik de enige die met 4 dingen de winkel uit kwam. Die enkel naar buiten ging met waar ze voor gekomen was. Maar ik moet bekennen; eenmaal in de winkel was het ook voor mij moeilijk om geen extra dingen in het mandje te stoppen. Ik heb zelfs een paar keer dingen erin gestopt en er weer uitgehaald. Dat zal er ook wel komisch uitgezien hebben.

Materialisme en een depressie

Maar wat doet dit materialisme met ons? Wat doet het met ons als ons huis langzaam dichtslibt met nutteloosheid?

Toevallig heb ik de afgelopen twee weken erg veel last gehad van mijn depressie. En moest ik alles in mijn leven op pauze zetten. Ik voelde nergens de toegevoegde waarde van en mijn hoofd was vol en mijn lichaam voelde op. Ik had heel veel gedachten, maar enkel nutteloze en waardeloze gedachten. Het enige wat ik echt nog wilde en deed was yoga. De rest stopte of moest ik mezelf naartoe slepen.

De oplossing

En ineens kwam de gedachte van opruimen. En een dag later ook de actie. Ik begon met opruimen, uitzoeken en weggooien. Elke dag een beetje. Ik werd er lichter van. Niet alleen in de omvang van mijn spullen, maar ook in mijn hoofd. Ik realiseerde me dat ik even was vergeten dat minimalisme en een simpel leven ook geldt voor spullen. Het is zo fijn om naar een omgeving voor jezelf met enkel een paar spullen die je blij maken toe te werken. Dit geldt ook voor mijn hoofd. Orde en ruimte. Dat helpt me. Hoe mooi is het dan dat mijn hoofd ineens beseft dat ik pas weer verder kan als ik opruim? En dat het nodig is om dit eerst te doen nu. Prioriteit nummer één.

Mijn advies

Dus mijn advies is simpel; probeer eens op te ruimen. Maak keuzes over wat je blij maakt, wat je een glimlach geeft. Wat neemt enkel ruimte in? Of wat staat in de weg? Wat gebruik je nooit? Ik vind dit de ultieme zelfzorg. Het is helend. Deze opruimsessie is zoveel meer dan enkel de actie. Het gaat je een gevoel geven. Voel dat gevoel. Het is kiezen voor jezelf.

Mocht je zo’n helende opruimsessie ook beginnen, probeer dan ook de verleiding van het opnieuw volproppen van een Flying Tiger mandje te weerstaan. Je zal er blijvender blij van worden. Want ik denk echt dat we ongelukkig worden van veel nutteloosheid om ons heen. Het drukt op ons.
Ik geloof dat minder hebben en kleiner leven je geestelijke gezondheid kan bevorderen. Keep it simple. In je spullen en in je hoofd. En misschien kun je dit ook doortrekken naar niet materialistische kanten van je leven zoals je sociale leven… Think about it. De metafoor is in ieder geval prachtig.

X Bouwke