De rugspier is één van de grootste spiergroep die het lichaam heeft. Het trainen van deze spiergroep zorgt voor een betere lichaamshouding en voorkomt blessures in de rug, nek en schouders. De kathouding vergroot de flexibiliteit en soepelheid in de rug en het mooiste is, dat iedereen deze houding kan!

Wat is de kathouding?

Dit is een basishouding; een balansoefening op handen en knieën. In yogajargon heet deze houding “Utthita Chakravakasana”. Utthita betekent strekken en Chakravakasana staat voor kat. Deze asana wordt ook wel de ‘kat-koehouding’ genoemd. Omdat de rug eerst bol (kat) en vervolgens hol (koe) wordt gemaakt op de ademhaling. En daar ligt ook de kracht in deze asana. Door ritmisch op de in- en uitademhaling te bewegen, kan je deze houding het best tot zijn recht laten komen en het lichaam trainen.

Wat is het effect van de kat/koe houding?
Deze asana vergroot de flexibiliteit en soepelheid van de rug, strekt ook de spieren in de armen en benen, en maakt de heupen en buikspieren sterker. Het is een actieve basishouding die op de ademhaling wordt gedaan. Door de rug bol en vervolgens hol te maken benadruk je de natuurlijke kromming van de ruggengraat en verlicht je met name eventuele spanning in de onderrug, schouders en nek. Daarbij is het van belang rustig in- en uit te ademen door de neus. Een gehaaste ademhaling zorgt voor spanning in het lichaam en heeft een tegeneffect.

Zo doe je de kat/koehouding

  • Je komt op handen en knieën zitten. Belangrijk is dat de knieën op heupbreedte zijn, armen gesterkt en de handen onder de schouders, vingers gespreid voor een betere balans. Bij gevoelige of pijnlijke polsen kan je als alternatief twee vuisten maken en daarop rusten.
  • De schouders duw je naar achteren, weg van de oren, waardoor direct spanning van de nek en schouders verminderen.
  • In de startpositie is de rug eerst recht en kijk je naar de grond.
  • De tenen zijn gesterkt of als dat prettiger voelt, plaats je de tenen in de grond.
  • Op de inademing duw je de kin richting de borst en maak je de rug bol. Hierbij strek je de armen en duw je als het waren het gewicht met de handen (of vuisten) van je af.
  • Op de uitademing duw je de kin richting het plafond, maak je de rug hol en duw je de schouderbladen richting elkaar, zoals op de foto hierboven.
  • Herhaal dit minsten vier keer of meer wanneer je veel hebt gezeten op een dag.

Wil je na het doen van de kathouding je rug verder trainen? Deze video helpt je daarbij:

Ik ben dol op dansen. Dansen is wetenschappelijk bewezen erg goed voor je: het verlaagt het stressniveau. Het hormoon cortisol stijgt omhoog wanneer je stress ervaart. Dat is vervelend want cortisol geeft klachten als vermoeidheid, meer zin in suiker, negatieve stemming of maag- en darmklachten. Door te dansen beweeg je letterlijk de stress uit je lichaam en daarmee ook de negatieve effecten van stress. Ook yoga helpt je stressniveau te verlagen bijvoorbeeld in de danserhouding. Maar hoe doe je deze nou makkelijk(er) terwijl je op één been balanceert? Deze vijf tips gaan je helpen!

Wat is een de danserhouding?

Het is een staande balanshouding met een achterwaartse buiging. In yogi jargon heet deze houding Natarajasana; koning van de dansers. Nata betekent danser en raja koning. Deze houding vraagt veel van je arm-, rug-, en beenspieren met name je hamstrings. En ook je gewrichten in je schouderbladen, wervelkolom en heupen worden uitgedaagd. Officieel dien je met twee handen je ene voet vast te pakken en je been zover mogelijk te strekken, zodat je je voet richting je hoofd kan brengen. Zoals je ziet op de foto, kan ik dat dus niet.

Waar zit de moeilijkheid?

De grootste uitdaging in deze houding is niet zo zeer de flexibiliteit van je gewrichten en spieren of het vinden (en vasthouden) van je balans. Nee, de grootste uitdaging zit in de ademhaling. De bewegingsvrijheid in het middenrif is in deze asana verminderd door de combinatie van een holle rug en de kracht van je bil- en beenspieren. Deze werken elkaar tegen wat het lastig maakt om diep en rustig te ademen. De benodigde spierkracht om deze asana te doen is groter dan de mogelijkheid van het lichaam om spieren van zuurstof te voorzien. Hoe langer je in deze houding staat, hoe dieper het lichaam moet ademen en hoe meer de buikspieren en het middenrif hun stabiliserende actie moeten opgeven. Kortom, grote kans dat je omvalt. Toen ik deze asana voor het eerst deed viel ik regelmatig om. Dat werkt mega frustrerend, dus ging ik op zoek naar alternatieven zodat ik deze oefening kon blijven doen.

Alternatieven

Ik kan niet met beide handen mijn ene voet vastpakken. Wat ik wel kan is met één hand, één voet vasthouden en dat werd mijn nieuwe uitgangspunt. Deze alternatieven hebben mij geholpen om niet om te vallen in de danser. Ik hoop dat ze jou ook helpen. Don’t forget: doe wat goed voelt voor jou. Ervaar waar je grens ligt en ga er niet (teveel) overheen. Wanneer je luistert naar je lichaam, geeft het veel meer mee.

  • Een goede warming-up is het halve werk. Zorg dat het lichaam goed opgewarmd is en houd die warmte vast door extra kleding te dragen. Ik draag graag een extra fleece trui en beenwarmers over mijn legging. Hoe warmer jij bent, hoe soepeler de spieren en gewrichten zijn.
  • Begin met twee voeten op de grond, sluit de ogen en adem dan een paar keer rustig in en uit. Pak met de rechterhand, de rechtervoet vast bij de enkel of wreef. Als het fijner voelt kan je ook de scheen vastpakken.
  • Breng de knieën tegen elkaar en vind je balans door rustig te ademen.
  • Bij de volgende inademing, strek je de linkerarm uit, en op de uitademing, buig je naar voren. Als het kan buig je zo ver naar voren dat de linkerarm een rechte lijn is boven de grond.
  • Adem een paar keer rustig in en uit om in balans te blijven. Wanneer je voelt stabiel te kunnen blijven staan, kan je het rechterbeen nog wat verder omhoog duwen. Blijf  maximaal vier ademhalingen staan.

Ga je dit proberen? Laat ons weten hoe het is gegaan. Succes!

Yeah, I’d rather be a lover than a fighter
‘Cause all my life, I’ve been fighting
Never felt a feeling of comfort
All this time, I’ve been hiding….

…I’m in need of a savior, but I’m not asking for favors
My whole life, I’ve felt like a burden
I think too much and I hate it…..

….I’ve been quiet for too long
Can’t tell me there’s no point in trying
I’m at one, and I’ve been quiet for so long                                                

                  (Marshmello ft. Khalid – Silence)

Dit nummer en deze tekst komen enorm bij me binnen. Het vechten, het verstoppen, het niet hebben van liefde en het gevoel altijd een last te zijn.

Toen ik jonger was kon ik niet mezelf zijn, omdat ik een harde en gewelddadige oorlog aan het voeren was. Er was enkel stilte voor wie ik zou kunnen worden. Het voelt alsof je de wereld tegen je hebt en dat je alles en iedereen moet bevechten. Alleen, kom je er langzaam maar zeker achter dat het gevecht zich met name in jezelf afspeelt. Je hebt een sluipmoordenaar in je lichaam; je eigen hoofd. Dat alles wat je bent of wat je zou kunnen worden bevecht. Donkerte verspreidt zich.

Ik had zoveel woede, pijn en angst in me. Hiertegen vechten leek de enige manier om me in leven te houden. Maar dat is het niet. Het heeft niets met leven te maken. Het is overleven.
Er zijn zoveel mensen die zich door het leven heen vechten. Het lijkt er soms wel op alsof we geprogrammeerd zijn om pijn en tegenslag te bevechten. En, eerlijk, ik weet ook niet zeker of ik er nu geweest was als ik niet gevochten had. Het was de enige manier, toen. Maar niemand kan voor altijd vechten. Het is doodvermoeiend en het holt je uit, totdat er niets meer van je over is.

Ik had een redder nodig. En er was er maar een. Ik.
Het moment dat ik me dat realiseerde, stopte ik om te veranderen (en dat was geheel uit nood, want het voelde of ik drie jaar kon slapen), en startte mijn transformatie van vechten naar liefhebben. Dat was drie jaar geleden.

Als ik terugkijk op deze tijd kan ik 4 belangrijke periodes herkennen

  1. Diagnose en acceptatie
    Ik ben naar een zelfgekozen psycholoog gegaan en stelde me volledig open. Ik ben met haar samen tot een diagnose gekomen en daarmee startte een periode die in het teken stond van het accepteren dat je een ziekte hebt.
  2. Actie en inzet
    Samen met mijn psycholoog koos ik een therapietraject van 18 maanden. Een traject gericht op het leren omgaan met mijn ziekte. Ik ben toen halverwege ook begonnen met antidepressiva, zodat ik mijn gemoedstoestand wat stabieler kon worden. Ik toonde inzet voor de therapie en voor mezelf. En ik zweefde ergens tussen vechten en liefhebben in.
  3. Het hele plaatje
    Na mijn therapie ben ik alleen gaan reizen. Om mezelf beter te leren kennen. Mijn hele zelf. Niet alleen de bevechter van een ziekte, maar ook de Ik die geen kans had gehad. Het proces van liefhebben begon hier. Ik had mezelf een nieuwe kans gegeven.  
  4. Levensverandering
    Tijdens het reizen heb ik zoveel van mezelf geleerd. Wie ik ben, maar ook wat ik nodig heb. Ik probeer nu mijn leven in te richten op een manier die bij mij past. Dat is, denk ik, het meest liefdevolle wat je jezelf kan geven. En uiteindelijk ook aan anderen. Want wanneer je gevecht stopt of verminderd, hou je heel wat energie over.

Nu ik deze vier fases genoemd heb, wil ik je ook laten weten dat transformatie en verandering niet makkelijk zijn, net als liefde en het leven niet makkelijk zijn. Nu niet, en zelfs misschien, nooit niet. En, transformatie en het leven zijn cirkels. Je zult situaties en gebeurtenissen treffen die je opnieuw en opnieuw laten transformeren. Ouder worden alleen al lokt dit uit. Er zullen altijd grote en kleine hobbels op ons pad komen. We kunnen niet anders dan ook deze ‘lelijke’ en pijnlijke kanten van het leven leven. Maar dat betekent niet dat je niet van het leven kan houden. Het is de hele ervaring die hopelijk aan het einde, als de balans opgemaakt wordt, mooi genoemd kan worden.

Het leven voor mij is, op dit moment, erg moeilijk. Ik voel me volledig verloren in fase 4. Ik heb kennis opgedaan, maar het blijkt erg moeilijk om deze kennis te organiseren en daarmee een nieuwe passende manier van zijn en leven te creëren. Het enige wat ik, denk ik, kan doen, is hier ook het goede in zien. Zien dat in het verleden chaos uiteindelijk ook tot nieuwe balans heeft geleid. Ik moet daarop vertrouwen.

Als je wil transformeren, beloof jezelf dan werk en inzet. Kijk naar jezelf en anderen met liefde en vergevingsgezindheid en wees aardig. En alsjeblieft geef jezelf tijd. Jouw gevoelens, tempo en reis zijn ok en enkel voor jou om te ontdekken. Vergelijk jezelf niet met anderen om het gevecht met jezelf aan te gaan, maar vergelijk enkel om verschillen lief te hebben of om van te leren.

Als je op dit moment iets of alles bevecht, probeer je vechten om te zetten in liefhebben. Ik weet dat het je leven terug kan geven en dat het je kan helpen om met alles wat het leven je toebedeeld om te gaan.


Zoals Mahatma Ghandi zei, “Waar er liefde is, is er leven”. Daar geloof ik in. Je zult altijd meer kracht in liefde dan in vechten vinden.

Ik wens je een liefdevolle reis!

 

 

Een paar jaar geleden ben ik er in mijn eentje op uit gegaan, een weekje naar Portugal. Een spontaan besluit, ik kocht de vliegtickets en een halve week later zat ik in het vliegtuig. Geen verre reis, geen lange reis, maar wel een van de belangrijkste reizen in mijn leven. In dit artikel vertel ik je over mijn ervaringen en waarom ik het ook jou aanraad!

Waarom?
Na een zware periode wilde ik voor mezelf bewijzen dat het goed met me ging. Dat ik mezelf kon vertrouwen en verantwoordelijkheid was en ben voor mijn eigen geluk. Om dit aan mijzelf te bewijzen besloot ik in mijn uppie erop uit te gaan. Het was een eng besluit, maar toch heb ik geen moment getwijfeld. Ik ben geen extravert persoon en had überhaupt nog niet veel ervaring met reizen, toch hield me dat niet tegen. Gewoon doen.

De ervaring
Ik kwam aan op de bestemming en dacht f*ck, wat heb ik gedaan? Wat doe ik hier? Waar moet ik heen? Dit gevoel verdween toen ik in de taxi zat onderweg naar het hostel. Ik had een leuk gesprek met de chauffeur, ondanks zijn gebrekkige Engels. Ook in het hostel voelde ik mij niet alleen en was iedereen super vriendelijk. Pas rond het avondeten voelde ik me eenzaam: genoeg mensen die met me praatten, maar toch zat ik ‘s avonds alleen te eten. Dit gevoel ging snel over toen ik meer mensen ontmoetten, ik heb me nooit meer alleen gevoeld en kon altijd bij iemand terecht, of het nou de 60-jarige zakenman uit Manhattan was of de psychologie student uit Duitsland. De mensen die ik destijds heb ontmoet kan ik tot op de dag van vandaag nog steeds vrienden noemen. Al met al omschrijf ik deze reis dus als een groot succes.

Wat heb ik geleerd?
Het belangrijkste wat ik van deze ervaring heb geleerd is dat ik op mezelf kan vertrouwen. Je hebt niemand nodig, alleen jezelf. In jezelf durven geloven is een waardevolle eigenschap die je op meerdere vlakken verder kan brengen in het leven. Ook heb ik op deze manier de nare periode in mijn leven goed kunnen afsluiten. Heb jij ook net een zware periode achter de rug of kan jij wel wat meer zelfvertrouwen gebruiken? Dan raad ik het je zeker aan om alleen te reizen. Het hoeft niet ver te zijn, het hoeft niet lang te zijn, zolang het voor jou maar werkt.

Doel: Wil jij meer vertrouwen hebben in jezelf? Activeer het ‘Doe Doel’ samen met je coach of behandelaar en kom uit je comfort zone. Dit hoeft geen verre reis te zijn, in je eentje een nieuwe stad ontdekken, een kop koffie drinken in een leuk cafeetje of naar de sportschool gaan is ook prima. Beschrijf in het ‘Voel Doel’ hoe dit voor jou geweest is.

Zondag is het voor mij zo ver: een nieuw avontuur. De zenuwen beginnen nu aardig op te zetten, de prikkelbaarheid loopt op en de stress slaat toe. Ik schreef eerder over nieuwe dingen proberen, na 8 maanden erover dromen is het bijna tijd voor een mooie, uitdagende maar zware week.

Niet zomaar

Het is niet even een weekje op vakantie. Het zal een week zijn met bijna alleen maar nieuwe ervaringen en plaatsen. Naar een land waar ik al jaren naartoe wil. Noorwegen, eindelijk mag ik jou eens in het echt komen bekijken!

Samen met mijn partner stap ik in een geweldig mooie Ford Capri uit 1979 om een puzzelrit te rijden door Noorwegen (en misschien een randje Zweden). Met z’n tweeën in de auto, met een thermoskan koffie en een prachtig uitzicht.

Wat het inhoud

Zondagochtend hebben we een meeting in Drenthe met alle teams, vanuit deze plaats gaan we met zijn allen naar Kiel, waar we op de boot stappen naar Noorwegen. De vier dagen die volgen worden spannend, dan krijgen we namelijk iedere ochtend de route van die dag. Het enige wat we weten is in welk hotel we slapen. Het heet niet voor niets puzzelrit natuurlijk! We krijgen ook opdrachten te doen, dat kan bijvoorbeeld zijn: maak een sneeuwengel en neem er een foto van als bewijs.

Op vrijdag pakken wij de boot weer vanuit Noorwegen om op zaterdag weer aan land te komen en thuis op de bank neer te ploffen om bij te komen van een mooie week.

Spanning

Al die nieuwe dingen die eraan komen, zorgen voor een aardige chaos in mijn hoofd. Aan de ene kant heb ik er vreselijk veel zin in, maar aan de andere kant zit ik er flink tegenop te hikken. Nieuwe mensen, nieuwe omgeving, ander bed. Het scheelt heel erg dat ik lijstjes heb gemaakt met dingen die ik mee moet nemen. Ik merk dat ik daardoor rustiger ben. Ook op tijd beginnen met klaarleggen helpt mee.

De hotels waar we zullen overnachten, iedere nacht een andere, heb ik al helemaal gechecked. Dit is het enige wat ik nog kan “leren kennen” voordat we er zijn. Mijn partner heeft daar nog helemaal niet naar gekeken, die is druk met sleutelen aan de auto. Maar ik moet echt weten hoe het hotel eruit ziet en wat ik kan verwachten.

Goede match 

De eerste vakantie samen. Spannend! Maar ik ben absoluut niet bang over hoe het tussen ons zal gaan. Ik kijk er juist naar uit, om deze week met hem door te brengen. Ik weet wat ik aan hem heb, hij weet hoe ik ben. Hij weet hoe hij mijn onzekerheid en stress kan minderen bij nieuwe dingen, hij geeft me af en toe die schop onder mijn kont. Dat zorgt ervoor dat ik de laatste tijd veel meer kan genieten van de dingen die ik in mijn leven doe.

Ik verwacht dat dit één van mijn mooiste vakanties zal worden. En hoop dat ik trots kan zijn als ik weer thuis ben. Weer een grote stap, maar een hele mooie!

Het nummer van deze week is Take me home van Jess Glynne. Ze heeft een geweldig mooie stem, soms tot kippenvel aan toe. Ik heb hiervoor gekozen omdat het nummer samenvat over hoe mijn relatie voelt voor mij. En omdat ik bij hem thuis ben. Maakt niet uit waar we zijn. En hij brengt me na onze mooie week weer veilig thuis, daar heb ik alle vertrouwen in!

 

Liefs, Renée x

Fitter worden, energieker zijn, gezond eten en gelukkig zijn. Welk doel je ook wilt bereiken, je ervaart altijd ups en downs, goede en slechte tijden. Soms moet je een stap terug nemen om vooruit te komen. Om je doelen te behalen moet je fouten maken, leren van je fout hebben en vooral niet opgeven. Dit artikel kan je helpen in de reis naar je doelen.

Kleine stapjes
Ben jij super gemotiveerd om je doelen te halen en wil jij je hele leefstijl omgooien? Dat is een goed begin, maar helaas niet haalbaar. Doelen die ver weg van je staan geven je niet genoeg houvast en voldoening. Mensen zijn gewoontedieren, grote veranderingen kosten simpelweg te veel energie. Dus one thing at the time! Kleine stapjes zijn makkelijker voor je en stapelen zich uiteindelijk op tot grote veranderingen. Ga dus niet opeens elke dag sporten wanneer je wat fitter wilt worden, ook met twee keer per week sporten zal je al veranderingen zien!

Do not wait until you have reached your goals to be proud of yourself. Be proud of every step you take towards your goal.

Geef niet op!
Gaat het niet zo lekker met je doelen? Is het behalen van je doel te vermoeiend? Geef niet op! Misschien heb je toch wat te veel hooi op je vork genomen. Of misschien zijn er onvoorziene omstandigheden die je doel in de weg zitten? Het is oké om het zwaar te hebben. Neem een korte pauze en laad jezelf weer op. Laat je inspireren en ben je bewust waarom je het doel wilt bereiken. Denk aan de positieve gevolgen van het behalen van je doelen en wat het je gaat opleveren.

Fouten maken
Niemand kan doelen behalen zonder tegenslagen. Maar zie fouten niet als iets negatiefs, maar als een leermoment. Negatieve ervaringen onthou je immers veel beter dan positieve ervaringen. Bedenk wat er fout ging en hoe je het volgende keer beter kan doen. Stuur jezelf aan de hand van je fouten de goede weg op.

Mistakes are proof that you are trying.

Eigen tempo
Heb jij er keihard aan moeten trekken deze week terwijl hetzelfde voor je vriendinnen niks voorstelt? Dat maakt niet uit, iedereen is anders. Het zijn jouw doelen, dus haal ze in jouw tempo! Aan het behalen van succes zit geen deadline, geef jezelf de tijd om van een verandering een gewoonte te maken.

Tegenslagen
Onderweg naar succes zullen er ongetwijfeld een hoop tegenslagen zijn. Maar hou je alleen bezig met de tegenslagen waar je invloed op hebt. Het kost te veel energie om je over alles druk te maken. Je hebt bijvoorbeeld geen invloed op het weer, maar je kan je er wel op kleden.

Doelen: heb jij je deze week niet aan je doelen kunnen houden? Geef niet op en gun jezelf een adempauze. Bedenk wat je allemaal al hebt bereikt en wees trots op jezelf!

Het gevoel van er niet meer willen zijn, het gevoel dat je continue op je tenen moet lopen, je doodongelukkig voelen, maar toch door gaan. Het gevoel van ernstige vermoeidheid en falen. Dit is hoe ik mij voelde en dan heb ik nog niet eens alles genoemd. Een depressie maakt van jou een persoon die je diep vanbinnen niet bent. Mijn depressie heeft van mij een mens gemaakt die ik niet ben en ook niet wilde zijn. De depressie zit in mij, ik bén de depressie niet.

Voor buitenstaanders is het lastig om voor te stellen hoe ik mij voelde, voor mij was het lastig om het uit te leggen. Ik begon met schrijven en ik merkte dat dit een ware uitlaatklep voor mij was en ondertussen voel ik mij ook al stukken beter. Ik neem je nu graag mee terug naar hoe het was.

Negatieve gedachten winnen het gevecht

Het is 7.00u en de wekker gaat. Ik moet mijn bed uit om naar mijn werk te gaan, maar in plaats van te beginnen aan mijn dag; zet ik de wekker op de snooze stand. Ik snooze één keer, ik snooze twee keer, om vervolgens 45min later nog steeds in mijn bed te liggen. Dit zijn ochtenden die allesbehalve uitzonderlijk zijn. Ik wil mijn bed niet uitkomen en ik kán mijn bed niet uitkomen. Ik ben moe en mijn negatieve gedachten overwinnen keer op keer. Ik wil niet werken, ik zie er als een berg tegenop. Mijn doel om 9.00u op het werk te beginnen mislukt dan ook compleet, 10.00u kan ik er op zijn vroegst zijn. Eenmaal op de fiets naar het werk rollen de tranen over mijn wangen. Ik huil de hele weg tot dat ik bijna op het werk ben. Dan droog ik snel mijn tranen en loop ik naar binnen, ik start mijn werkdag alsof er niks aan de hand is.

Als ik vrij ben van werk zit ik thuis, ik doe de hele dag niets. Vriendinnen vragen mij geregeld om wat leuks te doen, maar dat houd ik zo veel mogelijk af. Hoewel ik altijd gek op ze ben geweest, heb ik nu even geen zin om de deur uit te gaan en ze te zien. Het huishouden staat op een laag pitje en de keukenkastjes zijn vaker leeg dan gevuld.

Het engeltje op mijn schouder wil dat het weer wordt zoals het was; ik wil mijn energie terug, weer lekker afspreken met vriendinnen en sporten zoals ik mijn hele leven gewend ben. Het duiveltje op mijn schouder vertelt mij iedere dag hoe moe ik ben, dat ik geen zin heb om de deur uit te gaan, dat ik geen mensen wil zien, dat ik geen energie heb om te sporten en dat ik mij rot moet voelen. Het engeltje is helaas niet sterk genoeg, waardoor het duiveltje keer op keer wint.

Het is lastig om te laten zien wie je bent en hoe je je voelt. In de maatschappij van tegenwoordig word je als sterk gezien als je maar doorgaat. Verdriet wordt gezien als een zwakte. Ik voelde mij zwak. Niemand wil zich zwak voelen en niemand wil zwak gevonden worden. Uit zelfbescherming heb ik een masker opgezet, niet bewust, het gebeurde. Thuis kan ik zijn wie ik ben, buiten de deur zit ik veilig verstopt onder mijn schild. Het is vermoeiend om de hele dag een masker te dragen, het is vermoeiend om de hele dag beïnvloed te worden door allerlei prikkels.

Toch kan ik dat niet veranderen, nog niet tenminste; het is een kwestie van tijd. Ik loop al zolang op mijn tenen en ik loop al zolang achter de feiten aan, ik houd dat nog wel even vol.

Ooit wordt het beter, ooit zal de zon weer voor mij gaan schijnen. Hoewel ik er niet zo in geloofde, weet ik nu dat het zo is. Ik heb mij dat laten vertellen en ik zal bewijzen dat het zo is. Het wordt beter.

Veel liefs, Sharon

span style=”font-weight: 400;”>Ga jij door een mentaal zware periode en kan jij wel wat extra steun gebruiken? Of ben je opzoek naar een luisterend oor? Dat is heel begrijpelijk, want alleen jijzelf weet hoe je je voelt. Toch wil je je ei kwijt, je beter voelen door met iemand te praten. De oplossing hiervoor is dichterbij dan je denkt: een huisdier. De onvoorwaardelijke liefde en loyaliteit van je huisdier geeft je misschien wel dat extra beetje steun dat je nodig hebt.

De wetenschap

Een huisdier kan zorgen voor sociale steun, wat de negatieve effecten van stress kan verminderen. Dit is aangetoond doordat de bloeddruk en de hoeveelheid stresshormonen in het lichaam lager is na interactie met een huisdier (Allen, 2014). Ook hebben baasjes die een hechte band hebben met hun huisdier (alleen bij honden) minder last van eenzaamheid en depressieve gevoelens. Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat therapie ondersteund door een huisdier, symptomen van een depressie significant kan verminderen (Allen, 2014).

Een liefdevolle poot

Heb je het gevoel dat je omgeving vindt dat je je aanstelt? Je trouwe viervoeter vindt dat niet. Huisdieren zoeken niet naar oplossingen, maar luisteren en geven je steun. Ze geven je troost, warmte en veiligheid. Ze zijn volledig te vertrouwen en je kunt alles aan hen kwijt.

Het knuffelhormoon

Je hecht met je huisdier door middel van oxytocine, ofterwijl het knuffelhormoon. Je lichaam produceert oxytocine door sociaal contact. Bijvoorbeeld door te knuffelen met je huisdier, aaien en zelf al door het maken van oogcontact. Oxytocine onderdrukt de aanmaak van stresshormonen en geeft je een ontspannen en rustig gevoel. Dat geldt niet alleen voor jou, maar je huisdier ervaart hetzelfde!

Rust en regelmaat

Huisdieren geven je rust en regelmaat. Het leven van het dier ligt in jouw handen. Dit verantwoordelijkheidsgevoel leidt je af van je problemen en dat geeft rust. Dieren hebben daarnaast ook regelmaat nodig, bijvoorbeeld in eetmomenten. Je hebt hierdoor een reden om ook regelmaat te creëren in je eigen leven. Bij honden is het zo dat je ze drie keer per dag moet uitlaten, een wandelingetje geeft jou rust en ontspanning. Even de tijd om los te komen van alle prikkels uit het dagelijks leven die jou zo vermoeid maken.

Disclaimer: denk goed na voordat je een huisdier neemt, want het vraagt veel verantwoordelijkheid. Ga na of er op de lange termijn plek is voor een huisdier in je leven. Overweeg ook om een huisdier uit het asiel een tweede kans te geven!   

 

Iedereen kent ze wel: nachtmerries. Vaak blijft het er bij één in een lange periode, schrik je wakker, draai je je om en slaap je weer verder. Maar wat nou als die nachtmerries blijven? Iedere nacht en de hele nacht lang? Niet wakker kunnen worden als het heel spannend wordt, zoals ‘normale’ mensen, maar erin blijven hangen?

Het probleem

Waar het begonnen is durf ik niet specifiek te zeggen. De nachtmerries waren er opeens. Vier maanden lang schrok ik iedere nacht wakker van de heftige beelden die mij meester maakten als ik lag de slapen. Vaak kon ik me niet meer herinneren wat ik had gedroomd, maar de angst voelde ik nog wel in mijn hele lijf. Na die maanden was het van de ene op de andere dag over en sliep ik weer redelijk normaal.

Na een half jaar begon het weer. Deze keer ging het acht maanden lang door. Nacht na nacht de vreselijkste nachtmerries vanaf het in slaap vallen tot aan de wekker. Ik droomde over hoe ik in het water sprong en spontaan niet meer kon zwemmen. Ik verdronk en werd pas wakker toen ik onder water bijna het bewustzijn verloor. Schietpartijen midden op straat en tijdens het wegrennen 2 keer in mijn rug geschoten. Ik weet niet hoe dat in het echt moet voelen, maar 3 dagen lang voelde ik de kogels prikken in mijn rug.

Naast de gewelddadige nachten, droomde ik ook over mijn familie. Maar dan over totale paniek omdat ze me niet meer herkenden. Ze liepen me voorbij op straat, of kwamen een ander kind van school halen in plaats van mij.

Ik was zo moe en sliep hierdoor zo slecht, dat ik medicatie kreeg. Dat was een paar nachten leuk, maar hierdoor werd ik echt niet meer wakker tijdens een nachtmerrie en werd ik badend in het zweet wakker, met vreselijk veel angst in mijn lijf. Dus ik was snel weer van de slaappillen af, dit trok ik niet!

Slapeloze nachten

Na drie maanden weer zonder nachtmerries te hebben geslapen, begon het weer. Deze keer wilde ik niet meer slapen. Lag net zo lang wakker tot ik echt niet meer wakker kon blijven. Dit gebeurde net voor mijn burn-out. Meestal onthield ik ze niet, maar met de therapie wilde ik er wel iets mee gaan doen, dus legde ik een kladblok naast mijn bed, zodat ik kon gaan schrijven als ik wakker werd. Alles wat ik me maar kon herinneren zette ik op papier, hoe gênant het ook was.

Dit kladblok nam ik mee naar therapie, zo konden we uitzoeken waar het vandaan kwam. Want ik begreep er niets van. De nachtmerries gingen nooit over mijn trauma’s en er waren er nooit 2 gelijk aan elkaar. Dus waarom droomde ik dit allemaal?

Gelukkig bleek er een hele goede verklaring voor mijn nachtmerries te zijn. Een rode draad die ik direct door alles heen kon trekken. Bang om de mensen om me heen kwijt te raken, absoluut niet willen falen in de dingen die ik toe, twijfels in dingen die ik leuk vind omdat ik bang was dat het niet goed genoeg was voor anderen. Zodra ik dit inzag, ging er een wereld voor me open. Naar mijn mening zitten er geen diepe, bizarre theorieën achter dromen en nachtmerries. Maar eigenlijk zijn ze heel logisch te verklaren, als je ze maar niet te letterlijk neemt.

Ik heb nog steeds nare dromen en nachtmerries. Gelukkig word ik nu zelf sneller wakker of maakt mijn vriend me wakker. Dan draai ik me om en val bijna direct weer in slaap. Uitzonderingen daar gelaten.

Wat kun jij doen aan je nachtmerries?

Heb je zelf ook veel last van nachtmerries? Denk eens na waar je bang voor bent en praat erover. Je dromen zijn niets om je voor te schamen, ze horen erbij. Schrijf op wat er blijft hangen, maar ga niet obsessief iedere nacht liggen pennen. Dan zal je helemaal slecht slapen, dit heb ik namelijk een week of vier achter elkaar gedaan en mijn nachtrust werd er niet beter van.

Blijf je er maar last van houden en lijdt je dagelijks leven eronder? Ga naar de huisarts! Zo kun je erover praten en zal de arts je helpen met oplossingen zoeken om toch een betere nachtrust te krijgen.

Het nummer dat ik heb gekozen om hierbij te doen is Wake Me Up van Ed Sheeran. Ik vind het een heerlijk nummer om mee in slaap te vallen en dit zou toch een mooie droom zijn! Vooral als je wakker wordt en je droom ook naast je ligt. Probeer alles om te zetten naar iets positiefs!

Liefs, Renée x

Vermoeidheid kan een teken zijn dat je meer aandacht moet besteden aan de verdeling van je energie en de lichamelijke of geestelijke balans in je leven. Als je teveel doet kan je vermoeid raken, maar te weinig doen kan ook leiden tot vermoeidheid. Hoe kom je in balans?

Prioriteiten stellen

Bij vermoeidheid kan je een prioriteitenlijstje opstellen door eens stil te staan wat je echt belangrijk vindt in je leven. Wat werkt voor jou? Kies vaker voor de dingen die jou energie geven. Welke activiteiten kun je vermijden die je teveel energie kosten? Kan je vaker ‘nee’ zeggen? Moet je echt op elke uitnodiging ingaan? Houd je nog tijd over voor jezelf? Zou je meer willen doen? Als je duidelijk voor je hebt wat voor jou belangrijk is dan kun je er ook makkelijker voor kiezen.

Balans

Het gaat er natuurlijk niet om dat je alleen nog maar leuke dingen moet doen, maar om een balans tussen dingen die je op orde moet hebben en de dingen die je energie geven. Probeer momenten in te bouwen waarop je even geen prikkels krijgt. Leg die telefoon wat vaker opzij en maak bijvoorbeeld eens tijd voor een wandeling in het bos of op het strand.

Structuur

Structuur in je dag aanbrengen kan goed helpen tegen vermoeidheid. Een regelmatig waak-slaapritme zorgt voor meer balans en rust in je hoofd. Ook regelmatig eten kan je helpen om je energie beter te verdelen. Zorg dat je tijdens je ontbijt en lunch eten en drinken bij je hebt die je helpen opstarten en je energie geven. Bijvoorbeeld volkoren producten, fruit en een goede bron van eiwitten zoals kwark of skyr. Drink liever niet teveel koffie en frisdrank omdat deze zorgen voor een korte piek in je energielevel, met als gevolg een flinke dip.

Bewegen

Meer bewegen is ook een goede manier om meer energie te krijgen. Meer bewegen draagt bij aan een groter uithoudingsvermogen en dat zorgt er op termijn weer voor dat je minder snel vermoeid raakt. Ook slaap je vaak beter als je meer beweegt en krijg je een gezondere eetlust. Doe wel iets waar je plezier uithaalt of wat functioneel is, want anders blijf je er tegenop kijken en dat is op zichzelf weer vermoeiend, toch?