Het afgelopen jaar is een bewogen jaar geweest. Van helemaal in de put zitten tot gelukkig worden en mijzelf durven laten zien. Ik wil deze blog gebruiken om een aantal positieve momenten van mijn 2017 uit te lichten.

Er zijn natuurlijk veel negatieve dingen geweest, maar ik vind het ook belangrijk de goede dingen eens te vertellen! Die worden helaas snel vergeten, omdat negativiteit veel meer in het geheugen blijft hangen.

Een onzichtbaar meisje

De overwinning van een groot deel van mijn onzekerheid is echt een eye-opener geweest. Ik ben van een meisje die het liefst achterin een ruimte stond een vrouw geworden die zichzelf durft te zijn. Wat er ook voor gezorgd heeft dat ik eindelijk keuzes voor mijzelf durf te maken.

Kiezen om een studie te gaan volgen waar ik gelukkig van wordt. De stoute schoenen aan te trekken om voor een werkgever te gaan waar ik zo graag wilde werken. En het is me beide gelukt! Een heel fijn leermoment!

Ook begonnen met deze blogs schrijven was een stap in de goede richting. Ik had nooit verwacht dat dit vertrouwd zou worden en al helemaal niet dat dit blog nummer 20 zou zijn!

Therapie

Groepstherapie na 9 maanden afsluiten. Normaal iedere donderdag ochtend in een kamer met vrouwen die elkaar en zichzelf willen helpen. Dat achter me laten voelde heel goed en sterk. Naast deze therapie natuurlijk in januari gestart met traumatherapie! Zware tijden, maar wel een heel jaar vechten voor de vrouw die ik nu eindelijk gevonden heb: Renée. Dit ben ik en niemand anders.

Ook mijn anorexia en PTSS keihard aanpakken en, zo goed als, overwinnen. Met steun van mijn dierbaren is dit gelukt! Als ik terug kijk naar die periode kan ik trots zijn op wat ik allemaal bereikt heb. Ik heb het toch maar even gedaan!

Privé

De band met mijn ouders is heel hecht geworden doordat ik meer kon gaan vertellen wat er in mijn hoofd afspeelde. Zij kregen eindelijk een beeld waarmee ik worstelde en ze zagen me groeien. Het was zo fijn eindelijk te kunnen zeggen wat ik dacht! En daar zal ik ook zeker niet meer mee stoppen. Ook de conflicten die ik heb aangepakt met belangrijke personen zijn erg belangrijk voor mij geweest. En nog steeds: ik ben zo blij dat ik die confrontatie durf aan te gaan.

Gezondheid

Hoe eng het ook was, ik wist dat het in mijn lijf niet helemaal oké zat. Eindelijk ben ik op zoek gegaan naar waar het niet goed zit en zie ik in dat het echt nodig is. Het geeft me rust om aan mezelf te werken, lichamelijk en geestelijk. Ik zie nu in dat ik er echt toe doe.

Genieten

Dat kan ik weer! Een stuk motorrijden, een goed boek lezen of met een wijntje op de bank. Een spontaan dansje op een lekker nummer midden in de woonkamer, vier afleveringen van mijn favoriete serie kijken… Lekker toch? Of een lachbui om de stomste dingen met mijn lief. Tranen van het lachen, die had ik echt gemist. Ze zijn terug!

Dankbaar

Dit moment ga ik ook gebruiken om een aantal dierbaren te bedanken, omdat ze me nooit hebben laten vallen toen ik het moeilijk had. Ik vind dat ik het te weinig zeg. Dus bij deze:

Lieve ouders en jullie partners; bedankt voor alle uren op de bank, alle tranen die ik mocht laten en de steun die ik heb gekregen! Ik kan het niet vaak genoeg zeggen, dank je wel dat jullie er altijd voor me zijn. Tijdens slechte en goede dagen.

Lieve R. K. Inmiddels zijn we ruim 4 jaar vrienden en jij bent één van de trouwste volgers van mijn blogs. Bedankt voor je luisterend oor, de wijntjes, de gekke buien en het boek. Op naar nog veel meer jaren maatjes zijn!

J.T. Nog zo een trouwe lezer! Meisje, dank voor je steun en de lieve woorden van het afgelopen jaar. Ik weet dat jij nu door de periode gaat die ik achter me kan laten. Ook jij komt hier doorheen! Samen met je lieve partner, jullie kunnen dit!

I. vd S. Wij zijn weer samen, bedankt dat je naar me hebt geluisterd. Ik wil jou echt niet kwijt als maatje, je bent te belangrijk voor me. Op naar heel veel motorritjes en wijntjes in 2018, maar dan zonder deze activiteiten te combineren!

Mijn lieve schoonmoeder, die iedere week op woensdag de laptop open klapt om te lezen wat ik nu weer heb geschreven. En op donderdag moet er natuurlijk tijdens het eten over gepraat worden. Bedankt voor jouw vertrouwen en openheid. Dat we nog maar vaak mogen lachen samen!

M.G. jij bedankt voor alle knuffels, steun en dansuren! Dat uurtje in de week is heel belangrijk voor mij. Komend jaar weer lekker knallen op de vloer, ik heb er zin in!

Lieverds: C&L, B. J., P. de L, M&N en L den B. Jullie zitten ook diep in mijn hart. Lief dat jullie deur altijd open staat en ik altijd kan aankloppen als het niet goed gaat. Maar ook als het wel goed gaat! Ik ben heel blij met jullie!

En als laatste… Mijn partner, mijn beste vriend, mijn maatje. Bedankt dat je er altijd voor me bent. We kunnen vreselijk lachen, maar ook serieuze gesprekken hebben. Bij jou mag ik fouten maken zonder dat je mij erop afrekent. Je probeert me altijd te begrijpen en houdt van me zoals ik ben. Bij jou kan ik volledig mezelf zijn, ook met mijn minder goede eigenschappen. Vals meezingen in de auto kan ik doen met bijna geen schaamte en mijn onhandigheid kan ik mede door jou omarmen. Ik hou van jou, op naar een mooi jaar!

Dat ik jullie allemaal in 2018 nog maar bij me mag hebben!

Het nummer dat ik deze week toevoeg is een nummer die heel dicht bij me staat. Teach me how to be loved van Rebecca Ferguson. Een sterke vrouw, met een mooie stem en emotie in haar muziek.

Tot volgend jaar! Liefs, Renée x

Als je met mentale problemen te maken krijgt, en daardoor ook in de ziektewet komt, is het vaak moeilijk om er weer uit te komen. Je voelt je vrijwel de hele dag neerslachtig, wil niet naar buiten, hebt geen sociale contacten en er komt (bijna) niemand over de vloer. Simpel weg omdat je hoofd daar niet naar staat.

Maar er komt een dag dat dat zal moeten veranderen. En dan zeg ik niet dat dat binnen een week of binnen twee weken ‘moet’. Absoluut niet! Maar, na verloop van tijd krijg je zelf wel door dat er iets moet veranderen.

Je moet geen regels opstellen voor jezelf, dat is dan de enige regel die ik had. Als je dingen moet doen, van jezelf of van anderen, gaat het niet lukken. Dus geen strak patroon, maar geef jezelf ademruimte:

• Een wekker! Maar niet om 7 uur in de ochtend. Ik begon met half 10, en dan mocht ik van mezelf snoozen tot 10 uur. Langzaamaan steeds de wekker wat vroeger gezet tot ik er om half 9 prima uit kon komen.
• Binnen 2 uur na het uit bed stappen douchen en aankleden. Het liefst bleef ik lekker in mijn joggingbroek rondlopen (lees: liggen op de bank) maar als ik dan een spijkerbroek aan had met een shirt voelde ik me toch vaak net wat beter. En ik begon na een tijdje ook weer make-up te dragen.
• Af en toe de tv uit, gewoon om niet weg te vluchten van de realiteit. Het is heel makkelijk om de dingen die spelen te vergeten als je tv zit te kijken. Maar soms is het nodig om je te realiseren wat er allemaal speelt.
• Zoek een nieuwe hobby of pak je oude hobby op. Niet dwangmatig om alles te vergeten, maar gewoon om weer te gaan genieten van het leven. Puzzelen, schilderen, breien. Verzin iets nieuws, wat je misschien normaal niet zou doen. Je kan jezelf verbazen!
• Haal elke dag boodschappen, dan kom je vaker buiten. Als ik niet naar buiten zou moeten om eten in huis te halen, kwam ik ook niet buiten. Ik hield heel erg van wandelen, ook als het koud was. Maar omdat ik niets anders meer wilde dan op de bank liggen, deed ik dat ook niet meer. Door iedere dag avondeten in huis te moeten halen, kwam ik eindelijk weer buiten.
• Geef bij je naasten aan dat je je patroon wil veranderen. Dan kunnen zij je daarbij helpen. Ze kunnen je uitnodigen voor een kop thee, of misschien zelfs even samen de deur uit. Af en toe is het fijn om het even niet alleen te doen.
• Ga naar de kapper, verf je haar. Doe eens gek! Je zal je al heel anders voelen.
• Lijstjes maken voor het huishouden. Schrijf op wat er gedaan moet worden en verdeel het over de hele week. Van de kleine klusjes kun je er misschien twee op een dag doen. Maar als iets veel energie kost, zoals het bed afhalen en opmaken, hoef je er maar één te doen. En accepteer dat dan ook. Beter dan niets in huis doen!
• To-do lijstjes zijn ook heel nuttig! Dat geeft rust. Maar zet ook jezelf op het lijstje… En bakje koffie met wat lekkers, of die ene film die je zo graag nog wil zien.

Je zult zien dat je stap voor stap je leven terugkrijgt. Geef het tijd en vertrouw op jezelf! Niet overhaasten, want dan begin je binnen de kortste keren weer van voor af aan. Gun jezelf weer plezier te krijgen in het leven.

Deze week Racoon met Laugh about it. You got this!

Liefs, Renée x

Het hele leven bestaat uit vallen en opstaan. Voor iedereen. Soms letterlijk maar vaak figuurlijk. En het is maar net hoe je er mee om gaat. Vergeet niet dat achter alle voordeuren minder goede dingen gebeuren. Scheidingen, familieproblemen, onverwacht overlijden van een naasten of ziekten.

Het leven is niet perfect en zo hoeft het ook helemaal niet te zijn. In een gemiddeld huishouden werken beiden partners 4 tot 5 dagen per week. Waarom moet je weekend dan ook helemaal volgepland worden? Is het echt zo erg, als ze op je werk vragen: “Wat heb jij dit weekend gedaan?” te antwoorden met: “Heel weinig.” Nee, dat is niet erg! Toch vragen ze vaak: “Waarom dan niet?” Ik wil soms gewoon even niets doen! Het leven is vaak al druk zat. Iedereen heeft ook rust nodig. Na een drukke periode wil ik ook wel eens een middag en avond met een fles wijn en snacks samen op de bank hangen en een filmmarathon houden.

Naast het feit dat iedereen altijd maar leuke dingen moet doen, zijn er ook dingen waar liever niet over gepraat wordt. Zo is één van die dingen ziekten: of het nou gaat om kanker of andere ziekten. Er worden weinig woorden aan vuil gemaakt. Waarom? Omdat het leven altijd goed moet zijn: “Ik ben ziek, maar het gaat goed hoor!”. Ondertussen kom je wekelijks in het ziekenhuis: ik denk dat er meer over gepraat mag worden.

Het leven jaagt geen angst meer aan
Ik heb al zo ver moeten kruipen
Het laatste stuk zal ook wel gaan
Tot ik ga staan

Met de nadruk op mag. En dat ga ik nu ook doen. Negen jaar geleden ben ik onder het mes gegaan omdat er een vermoeden was dat ik leed aan Endometriose (Endometriose is een ziekte waarbij weefsel dat lijkt op baarmoederslijmvlies (endometrium) buiten de baarmoederholte voorkomt. Dit weefsel zit dan op het buikvlies en/of andere organen in de onderbuik. Het groeit daar, het kan ook ingroeien en zorgt voor een chronische ontsteking met een scala aan klachten). Pijn in de onderbuik komt veel voor en de vruchtbaarheid neemt af naar mate de verklevingen erger worden. Negen jaar geleden zagen ze een kleine afwijking, maar niets noemenswaardig.

Afgelopen vrijdag kreeg ik te horen dat ik weer getest zal moeten worden. Hoe het zal gaan lopen weet ik helemaal nog niet, maar het is wel vreselijk moeilijk om weer in deze onzekerheid te zitten. Het is een ziekte die vaak moeilijk is vast te stellen en ook pas na langere tijd zichtbaar is. Dus het is afwachten.

Laat ik voorop stellen dat ik inmiddels heel blij ben met mijn leven: ik kijk uit naar de toekomst met de mensen om me heen, ik ben trots op mijn saaie dagen op de bank, geniet van mijn opleiding en vind het perfect dat het niet perfect is. Toch doet het pijn dat dit er weer bij komt. Maar zoals ook met mijn vader, waar het trouwens erg goed mee gaat, blijven we positief! Zonder dieptepunten geen hoogtepunten. Ik blijf genieten van alles, misschien nu net wel even een beetje meer.

Het nummer van deze week: Racoon – Oceaan. Heeft geen verdere uitleg nodig tijdens het luisteren! Reminder: Niemand, echt niemand, is perfect. Omarm je gebreken, het is zoals het is. En wees gelukkig. Tegenslagen komen, maar gaan ook weer!

Liefs, Renée

Iedereen heeft weleens irritaties naar hun partner toe. Je voelt je niet begrepen, je vindt dat je te weinig aandacht krijgt of je wordt onzeker. Hoe ga je daar mee om, wat moet je doen en wat moet je vooral niet doen?

Met problemen omgaan binnen een relatie

Iedereen heeft momenten in een relatie die uitgesproken moeten worden. Liefde is soms moeilijk, maar als de dingen die spelen opgelost worden, wordt je relatie alleen maar sterker. Je weet alle twee waar je aan toe bent en kunt vanaf dat moment weer met het volste vertrouwen verder.

Wat belangrijk is om te doen, is filteren wat uitgesproken moet worden en wat juist ook niet. Want niet alles is het waard. Moeten de vorken links of juist rechts in de vaatwasser? Vergeet één van jullie steeds het dopje van de tandpasta erop te draaien? Laat iemand steeds de wcdeur open staan na een toiletbezoek? Dat kunnen irritaties zijn, maar zijn ze het waard om een discussie over te hebben?

Andere onderwerpen zoals onzekerheid, of tijd voor elkaar maken zullen zwaarder wegen om uit te praten. Maar deze zijn een stuk moeilijker om over te beginnen, hoe pak ik dat aan?

De fout die snel gemaakt wordt

Laat ik beginnen met hoe je het niet moet doen. En dat is door middel van je stem verheffen en randzaken erbij halen. Je partner dingen om de oren gooien die de persoon niet verdient, is niet de juiste manier om te uitten dat het je soms te veel wordt. En ook het opkroppen doet er geen goed aan. Je zegt dingen veel harder dan de bedoeling is en ook waarschijnlijk niet op de manier die je in je hoofd had.

Hoe dan wel? Mijn tips:

• Bedenk wat je wil zeggen. Schrijf het desnoods op. Haal er geen andere onderwerpen bij, houdt het bij de dingen die je echt wil uitten.
• Let op je intonatie. Wordt niet agressief en ga niet schreeuwen. Dan maak je de situatie alleen maar vervelender.
• Vertel waar het pijn doet. Geef aan hoe je je erbij voelt en dat je dat erg vervelend vindt. Je wil samen genieten, geen pijnlijke situaties veroorzaken.
• De ruzie is van jullie samen, niet van anderen. Spreek het samen uit en klaag niet bij de buren of familie. Nergens voor nodig.
• Zeg alleen sorry als je erachter staat en als je dat echt meent. Anders heeft het geen betekenis.
• Het is een keer klaar met discussiëren en ruziën. Weet dat het een keer moet stoppen en dat je vanaf dat moment weer gelukkig verder kan.

Helaas heb ik zelf een verkeerde beslissing genomen in het uitten van iets dat pijn deed. En ook direct ingezien dat dit niet de nette manier was om het op te lossen. Ik vind het heel moeilijk om te vertellen wat me dwarszit en ik heb het te lang binnen gehouden. Ik heb 3 dagen lang zitten bedenken hoe ik het moest vertellen en al die dagen had ik het op een goede, duidelijke en rustige manier in mijn hoofd zitten, totdat ik het moment naderde om het daadwerkelijk te zeggen.

Ik ben uitgevallen tegen mijn partner en had er direct spijt van. Maar ik weet 100% zeker dat hij de man is die ik in mijn toekomst wil hebben. Dus dit is zeker iets waar ik harder aan moet werken. Ik ga mijn eigen blog gebruiken om hier beter in te worden.

Het nummer van deze week zal dan ook zijn lievelingsnummer zijn (en stiekem ook een beetje de mijne): Nickelback met If today was your last day.

Liefs, Renée x

Dat voldoende beweging en sporten gezond is weten de meeste mensen tegenwoordig wel. Sporten heeft echter ook invloed op jouw mentale gesteldheid! Fanatieke sporters geven al geruime tijd aan dat sporten een enorme boost voor hun mood is. Gelukkig is het niet nodig om ‘’ de man met de hamer’’ tegen te komen voordat sporten of beweging een positieve invloed heeft op jou mentale gesteldheid.

Sport en mood
Sport kan op verschillende manieren een boost geven aan jouw gemoedstoestand. Een van de redenen is het vrijkomen van dopamine. Dopamine is een neurotransmitter en geeft je een goed gevoel na afloop van dat uurtje hardlopen of fietsen. Een andere reden is dat sport een goede afleider kan zijn en endorfines, een feel good neurotransmitter, afgeeft. Op deze manier kan sport je ondersteunen tijdens stressvolle perioden.
Daarnaast heeft sporten ook nog een indirecte positieve invloed op je mood. Sporten zorgt namelijk voor betere slaap. Je valt makkelijker in slaap en slaapt ook dieper. Goede slaap draagt op zijn beurt weer bij aan een betere mood en meer energie gedurende de dag.

Sporten als wapen tegen mentale problemen
Zoals eerder genoemd werkt sport als goede ondersteuning tijdens stressvolle periodes. Daarnaast lijkt sporten ook nuttig te zijn als bescherming voor mentale problemen zoals depressie en burn-out. Zo laat recent onderzoek zien dat hardlooptherapie een effectieve behandeling voor burn out kan zijn. Uit een metastudie van Martinsen (2005) komt zelfs naar voren dat de effecten van bewegingstherapie gelijkwaardig zijn aan die van antidepressiva voor de behandeling van lichte en milde vormen van depressie.

Zelfvertrouwen bouwen met sport
Sport heeft naast al de bovengenoemde voordelen ook een positieve invloed op het zelfvertrouwen en zelfbeeld. Uit onderzoek blijkt namelijk dat mensen die regelmatig bewegen een beter zelfbeeld hebben, zelfs als je er niet door afvalt. Daarnaast word je sterker, verbeter je vaardigheden en vergroot je jouw uithoudingsvermogen door te sporten. Dit verbetert het zelfvertrouwen. Verder zorgen teamsporten voor een leuke manier van sociale interactie wat ook een boost voor jouw zelfvertrouwen kan zijn.

Veel mensen die niet lekker in hun vel zitten, gepest worden, depressief zijn of iets moeilijks hebben meegemaakt, houden dit voor hunzelf. Waarom? Ik denk dat ze anderen niet willen belasten met hun problemen.

Zelf hield ik me vooral bezig met mensen om me heen. Zij konden altijd bij mij terecht met hun problemen. Om te praten, om een gezellige dag te hebben of om samen op de bank zwijgend een film te kijken. Wat voor hun het fijnst was op dat moment. Hierdoor kon ik mijn eigen sores vergeten en zagen anderen niet aan mij dat er iets was. Zo voorkwam ik dat ze moeilijke vragen zouden stellen.

Maar heeft dit mij iets opgeleverd? Nee, helemaal niets. Ik wilde niet praten, maar kreeg ook de kans niet, omdat niemand door mijn masker heen prikte. Doordat ik anderen juist hielp, denk ik dat iedereen ervan uit ging dat het met mij juist goed ging. Niemand om mij heen heeft gevraagd: hoe is het nu echt met je?

The fears we don’t face, will become our limits.

Deze keer wat tips, die eventueel kunnen helpen om toch te praten en tips voor de mensen om je heen.

Wat kun je zelf doen?

• Ga schrijven. Pak een schrijfblok of een laptop en probeer je woorden op papier te zetten. Maakt niet uit of je verhaal leesbaar is voor een ander, doe het voor jezelf.
• Zoek lotgenoten. Ga op internet kijken hoe anderen ermee om gaan en praat met ze.
• Laat iemand een stuk lezen, wat betrekking heeft op jou. Als ze daar goed op reageren is dat een opening voor jou om je verhaal te doen.
• Probeer iemand in vertrouwen te nemen en vertel een klein stukje over wat je dwars zit. Kijk hoe ze erop reageren en luister naar je gevoel.
• Accepteer dat je je niet oké voelt, het mag. Niemand is perfect.
• Soms is een brief schrijven makkelijker, omdat je dan zelf niet hoeft te praten. Laat deze lezen aan iemand die je vertrouwd. Het kan de eerste stap zijn naar een gesprek.

Wat kan jouw omgeving doen?

Het is natuurlijk aan bijna niemand zichtbaar dat er iets is (en dan heb ik het over de personen die hun problemen en gevoelens niet kunnen delen). Wij, de mensen die het angstvallig verborgen houden voor de buitenwereld, laten bijna niets los, alleen misschien heel af en toe een kleine hint die alleen zichtbaar zal zijn voor mensen die hetzelfde in elkaar zitten. Maar ben jij nou iemand die mijn blog leest, omdat je een vermoeden hebt (of zeker weet) dat er een persoon in jouw omgeving het moeilijk heeft? Probeer het volgende eens;

• Vraag ernaar. Niet alleen: hoe is het met je? Maar probeer te laten zien dat je meer wil horen dan alleen: ja het gaat goed hoor! Want met niemand gaat het altijd goed.
• Krijg je niet veel reactie? Laat het even gaan. Probeer niet te pushen, want dat kan averechts werken. Als ik moest praten, sloeg ik helemaal dicht, hoe graag ik ook wilde.
• Vraag er later nog een keer naar. Wacht niet een week, maar probeer het later op de dag nog eens. En maak duidelijk dat je er voor hem/haar bent.
• Wijs hem/haar erop dat je weleens leest over mensen die het stilzwijgend moeilijk hebben. En geef daar je mening over. Geef de ander het gevoel dat je open staat voor een gesprek.
• Ben je er zeker van dat jouw vriend/vriendin/partner ergens mee rondloopt, wees direct. “Ik merk echt aan je dat er iets is, praat alsjeblieft met me.” En je kunt verder invullen hoe je dat zou willen. Persoonlijk, via de telefoon of vraag de ander het in een brief te zetten. Soms is dat een stuk makkelijker dan praten.

Hoe ga ik ermee om?

Nu ik eindelijk de mensen om me heen alles heb verteld, blijven sommige dingen nog steeds moeilijk. Als ik ruzie heb met mijn partner, klap ik snel dicht. Nu ik hem heb verteld wat er in mijn hoofd gebeurd, geeft me dat veel meer rust. Hij weet dat ik hem niet negeer, maar dat ik het even moeilijk heb met woorden te vinden. Hij geeft me ruimte alles een plek te geven en vraagt later wat ik wilde zeggen, of ik kom er zelf mee. Door de wetenschap dat hij begrijpt dat er iets in mijn hoofd niet goed gaat, wordt een ruzie uitpraten steeds iets makkelijker. Ik krijg nu niet steeds te horen: wat is er nou? Of; vertel nou wat je denkt! Wie weet zal ik uiteindelijk eens een keer “gewoon” ruzie kunnen maken en het op dat moment direct uit kunnen praten. Zonder dat ik ervoor weg wil of moet lopen.

En als ik weer inzit over een gebeurtenis van vroeger, weet ik dat het bespreekbaar is thuis. Ik hoef mijn mond niet te houden en er alleen mee te zitten. Als het niet het juiste moment is, zal de ander dat zeggen, dan komt het later ter sprake. Maar nu de mensen om mij heen weten hoe ik in elkaar zit en hoe mijn denkwijze is, wordt het steeds een beetje makkelijker om te delen hoe ik mij echt voel. Omdat ik het op mijn eigen tempo kan vertellen.

Luister het volgende nummer alsof het voor jou wordt gezongen: Lucie Jones – Never give up on you. Want vergeet niet dat er altijd iemand is die naar je zal luisteren. Het zal je verbazen wat de mensen om je heen eigenlijk voor je over hebben. Als je maar praat, hoe eng het soms ook is.

Liefs, Renée x