Moeilijke situatie

Question
Vraag

Graag zou ik hulp willen vragen rondom een moeilijke situatie waar ik inzit en geen raad meer mee weet. Mijn vrouw wil geen contact meer met mijn familie. In de afgelopen jaren zijn er diverse voorvallen geweest waarin mijn ouders soms botte of verhulde opmerkingen hebben gemaakt naar mijn vrouw toe. Daarnaast hebben zij in bepaalde gevallen geen rekening gehouden met bijvoorbeeld haar dieetwensen tijdens het kerstdiner. Toen ons kind geboren werd en mijn moeder kwam helpen had zij meer oog voor het wegwerken van de was zodat ik dat na werk niet hoefde te doen (zo zei ze het ook) in plaats van zorgen voor mijn vrouw en haar kleinkind. Dit was (onder andere) de druppel voor mijn vrouw. Zij heeft zelf een verleden met narcistische ouders/familie waarmee ze gebroken is en wil geen herhaling daarvan. Gezien worden, er mogen zijn, geliefd zijn etc. zijn voor haar belangrijke onderwerpen.

Inmiddels heb ik door de hele situaties mijn familie meer dan een jaar niet gezien en dit begint mij op te breken. Ik voel me somber, jojo in gewicht (veel eten uit emotie en dan weer afvallen) en heb weinig vreugde in zaken waar ik dat eerder wel voelde. Ik heb geprobeerd te praten met mijn moeder maar zij gaat direct in verdediging en het was allemaal niet zo bedoeld. Dit maakt mijn vrouw alleen maar bozer.

Ondanks alles zou ik nog wel een band willen met mijn familie maar ik weet dat mijn vrouw dat eigenlijk niet goedkeurt. Voor haar lijkt het dan of ik haar niet steun en niet van haar hou; hoe kun je ze nog willen zien na wat zij mij hebben aangedaan? Ik hou wel degelijk van haar maar wil ook mijn familie niet kwijt. Zelf heb ik een normale jeugd gehad maar zie wel in dat bepaalde dingen scheef waren zoals mijn emotioneel afwezige vader en mijn moeder die moeite lijkt te hebben met schoondochters (verdekte opmerkingen dat het meestal aan hun ligt ipv haar zoons).

Hoe kan ik mijn vrouw overbrengen dat ik van haar hou ondanks alles. En is het eerlijk en niet egoïstisch dat ik dat wil?

Beantwoord door NiceDay psycholoog Faye van Spijk
Answer
Antwoord

Bedankt voor het insturen van jouw vraag. Allereerst heel knap dat je jouw situatie hebt gedeeld, bedankt hiervoor. Je begeeft je al een tijdje tussen twee vuren: aan de ene kant je vrouw en aan de andere kant jouw familie.

Je geeft aan dat je jouw familie al meer dan een jaar niet hebt gezien en dat dit je begint op te breken. Ik kan me voorstellen dat dit erg zwaar op je weegt. Je wilt je vrouw niet tekort doen en wilt gehoor geven aan haar behoeftes, maar tegelijkertijd mis je je familie ontzettend. Je geeft ook aan waar jouw behoefte ligt; ondanks alles zou je graag een band willen met je familie. Je stelt eigenlijk twee vragen:

  1. hoe kan ik mijn vrouw overbrengen dat ik ondanks alles van haar hou?
  2. is het eerlijk en niet egoïstisch dat ik dat wil?

Om antwoord te geven op vraag 1 wil ik je graag adviseren om je gevoelens aan jouw vrouw kenbaar te maken middels een gesprek. Ter voorbereiding van dit gesprek kan je het volgende artikel lezen: https://niceday.app/praten-over-je-gevoelens/. Zorg ervoor dat jullie tijdens dit gesprek niet gestoord kunnen worden en dat jullie voldoende tijd hebben. Maak aan je vrouw kenbaar wat deze gehele situatie met jou doet: wat merk je aan jezelf sinds de breuk met jouw familie? Hoe zou jij het graag voor je willen zien? Luister naar elkaar en neem de tijd om elkaar goed te begrijpen.

Het is tevens belangrijk om in het gesprek de gevoelens van jouw vrouw te valideren, aan te geven dat je begrijpt hoe zij zich voelt. In dit artikel lees je meer over het valideren van emoties: https://niceday.app/emotionele-validatie-ik-begrijp-waarom-je-je-zo-voelt/

Belangrijk: werk samen. Jullie zijn een team. Jullie hebben elkaar nodig. Sta stil bij elkaars behoeften. Maak ook bespreekbaar welke grenzen jullie zullen stellen: wat vinden jullie acceptabel en waar willen jullie de grens trekken?

Op het moment dat je herhaaldelijk over je eigen grenzen heen gaat en/of wanneer je weinig tot niet naar je eigen behoeftes luistert, ontstaat er vaak onrust en spanning. Een behoefte hebben betekent dat je iets nodig hebt op dat moment. Als jij niet krijgt wat je nodig hebt, ontstaat er een onprettig gevoel.  Op het moment dat je jezelf geeft wat je nodig hebt, wat je behoeft, zal je merken dat de onaangename gevoelens afnemen. Ik maak daarmee meteen een bruggetje naar vraag 2: het is dus niet egoïstisch om gehoor te willen geven aan de behoeftes die je ervaart. Het is jouw gevoel, en jouw gevoel is valide. Hier kan niemand iets over zeggen.

Ik hoop je hiermee geholpen te hebben en wens je heel veel succes! Mocht je nog vragen hebben, laat het dan gerust weten.

Iedereen kan wel eens een steuntje in de rug gebruiken. Wij helpen je graag verder!