Rouwperiode na het overlijden van mijn hond

Ik zal proberen om je vraag zo goed mogelijk te beantwoorden. Allereerst je vraag hoe lang een rouwproces duurt. Om precies te zijn kan dat tussen een half jaar en een paar jaar duren, maar sommigen zeggen dat een rouwproces geen einde heeft omdat je de rest van je leven actief bezig bent met het overlijden. Dat is uiteraard geen reden voor zorgen, een rouwproces is namelijk een heel natuurlijk proces wanneer je het toestaat om te doorlopen. En het kan ook juist iets moois zijn. Het kan helpen voor jezelf te bepalen of je de volgende fases herkent en doorloopt of hebt doorlopen:

1. Het verlies onder ogen zien, de shock, de realiteit die langzaam landt.
2. Reageren op het verlies, emotioneel, pijn ervaren, stilstaan bij secundaire verliezen (bijv. samen slapen, of knuffelen).
3. Je aanpassen aan de nieuwe wereld zonder je dierbare. Hierin ontwikkel je een nieuwe relatie met de overledene (bijv. het is nu een ster, een herinnering, een engel, een hoofdstuk uit mijn boek, etc.).

In deze laatste fase kun je ook investeren in de nieuwe relatie. Bijvoorbeeld door een kaarsje te branden, een herinnering op te halen of jaarlijks stil te staan bij het overlijden. Het gaat erom dat jij je prettig voelt bij de investering, het moet iets zijn waar jij waarde aan hecht. Wat echter ook belangrijk is in deze fase, is dat je het leven oppakt zoals hij behoort te zijn. Namelijk de wereld zonder de dierbare. Het gaat hier dus over een proces van aanpassingen en het vinden van je weg hierin. Dat heeft soms een lange tijd nodig. 

Verder is het heel normaal dat je gevoelens van irritatie kunt hebben naar anderen. De gedachte dat anderen sneller over een verlies heen zijn dan jij of de angst dat anderen de overledene te makkelijker vergeten komen vaker voor bij rouw. 

Kortom, onthoud dat alles wat je ervaart normaal is en bij het rouwproces hoort. Zolang jij jezelf toestaat om door het rouwproces heen te lopen, mag je er vertrouwen in hebben dat je vanzelf aanvoelt wanneer het goed is. Mocht je merken dat je bepaalde dingen vermijdt of niet doet (bijv. niet naar foto’s kijken) of juist bang bent om dingen los te laten, is het belangrijk om stil te staan bij wat je tegenhoudt om dat deel van het rouwproces te doorlopen of doorstaan. Er met iemand over praten waarom je dat moeilijk vindt, kan dan al heel helend zijn. 

Ik hoop dat dit je een beetje op weg helpt!