Grenzen

Bedankt voor het inzenden van je vraag en fijn om van je te horen! Je vraagt je af hoe je jezelf het beste in acht kan nemen en hoe je beter je grenzen kan bewaken en kaderen in zowel je werk als privéleven.

Het is belangrijk om voor jezelf te weten en na te gaan waar je grenzen liggen. Onze emoties vertellen ons vaak wat er in ons omgaat. Emoties zoals boosheid, verdriet of irritatie vormen vaak een signaal van ons lichaam dat er een grens is overschreden. Wees je bewust van deze gevoelens en probeer ze ook regelmatig op te schrijven. Dit kan je in een speciaal notitieboekje bijhouden of je kan zelfstandig NiceDay gebruiken.

In ons traject van een tijd geleden zijn we onder andere gaan stilstaan bij de noodzaak van grenzen aangeven, dus wat het je oplevert om je grenzen aan te geven en om je aan je grenzen te houden. Door grenzen aan te geven, schep je duidelijkheid in wat je van jezelf mag verwachten, maar ook wat anderen van jou mogen verwachten. Je stelt realistische en dynamische eisen. Dat wil zeggen dat je van jezelf mag verwachten dat je elke dag je best doet, waarbij je ook altijd de omstandigheden meeneemt. Heb je bijvoorbeeld een keer slecht geslapen of spelen er privé omstandigheden, dan is het realistischer dat je wat minder presteert. Barst je ineens van de energie en voel je je fantastisch, dan kun je natuurlijk ook eens een keer wel die extra inspanning leveren! Je optimaliseert je prestaties, omdat je jouw inspanning doseert en spreidt naar haalbaarheid. Op de korte termijn lijkt het onproductief als je een keer nee zegt, maar op de lange termijn is de optelsom van al je werkzaamheden hoger. Je doet dus niemand tekort, je doet iedereen juist een gunst! Probeer je van bovenstaande bewust te zijn en wellicht helpt het om bovenstaande op te schrijven en erbij te pakken op een lastig moment.

De manier waarop je je grens aangeeft kan een belangrijke rol spelen in de reactie die je van een ander kunt verwachten:

• vertel de boodschap vanuit jezelf (“Ik vind het vervelend dat…”, “Het frustreert me…”)
• benoem heel specifiek waarop je reageert: bijvoorbeeld op de plotselinge vraag van je collega om te helpen bij een spoedklus. Vermijd woorden zoals “nooit” of “altijd” omdat de ander het kan ervaren als een persoonlijke aanval.
• probeer de ander zoveel mogelijk in zijn of haar waarde te laten en begin niet over oude voorvallen.
• benoem vooral de gevolgen die jij zult ervaren indien je “ja” zegt op de vraag van je collega. Bijvoorbeeld “ik ervaar spanning als ik mijn taken van vanmiddag niet af krijg”.
• de ander zal hier een reactie geven op geven. Dit kan begripvol zijn of de juist niet. Hoe dan ook, luister naar de ander. Hierdoor geef je diegene de ruimte om zijn of haar zegje te doen en de ander zal zich gehoord voelen.
• je houding telt mee. Probeer de ander recht in de ogen aan te kijken en duidelijk aan te geven waarom je nee zegt. Als je een onzekere houding aanneemt dan bestaat de kans dat je niet serieus genomen wordt.

Een cruciaal element is blijven doen. Blijf je grenzen identificeren, blijf ze kenbaar maken aan je omgeving en houd je tot slot aan je eigen grenzen. Op het moment dat je dit is gelukt, is het belangrijk om jezelf te prijzen en te belonen. Sta stil bij wat het effect is van het aangeven van grenzen. Vaak voel je je er zelfverzekerd en krachtig door. Schrijf wederom dit gevoel op in een notitieboek bijvoorbeeld en pak dit boekje erbij op lastige momenten.

Nogmaals bedankt voor het inzenden van je vraag en mochten er nog vragen/onduidelijkheden zijn dan verneem ik het graag.