Angst om te praten met ouders

Hoi!

Bedankt voor je bericht! Het is belangrijk om hulp te vragen als we ergens mee worstelen. Je geeft aan dat je je zorgen maakt en aarzelt om je ouders te vragen om met je vriendin af te spreken, maar dat dit eigenlijk deel uitmaakt van een groter patroon en dat je durft niets aan je ouders te vragen. Op je 19e en op weg naar volwassenheid is het normaal dat je op zoek bent naar meer onafhankelijkheid en tegelijkertijd een evenwicht vindt in je gezinsleven. Ik kan me voorstellen dat dit moelijk kan zijn als je er niet zeker van bent om hierover openlijk met je ouders te praten.

Om verder te komen in jouw situatie denk ik dat het nuttig voor je zal zijn om dit gevoel en waar het vandaan komt verder te onderzoeken.

Waarom aarzel jij om je ouders om toestemming te vragen? Wat gaat er door je hoofd? Maak je zich zorgen over hoe zij zullen reageren of over de mogelijke gevolgen?

Als je eenmaal duidelijk hebt waarover je twijfelt. Je kunt beginnen jouw angst te evalueren of deze mogelijk te bespreken met iemand die je vertrouwt, zoals een goede vriend of een leraar. Zij kunnen je advies geven of je helpen oefenen met wat je wilt zeggen. Je kunt ook nadenken over ervaringen uit het verleden met je ouders. Hoe hebben zij in het verleden gereageerd? Zijn ze ondersteunend geweest? Je kunt jezelf ook afvragen welk advies je een andere vriend in jouw situatie zou geven?

Als je besluit met hen te praten, kan het nuttig zijn om van tevoren voor te bereiden en te oefenen wat je wilt zeggen. Schrijf het op een stuk papier en wees duidelijk over wat je wilt vragen. Zoek een goed en rustig moment om het ter sprake te brengen.Groetjes! Ik hoop dat dit je wat houvast geeft!

Met vriendelijke groeten, Martijn