Ik zit met een vraag. Ik neem meerdere keren per jaar en soms per maand, een overdosis van oxazepam en Quetiapine. Dit zodat ik een dag niet echt besef van leven heb. Voor de rest neem ik deze medicatie niet. Is dit verslaafd te noemen of is het alleen maar een probleem? De laatste keer nam ik 125 mg Quetiapine en 30 mg oxazepam.
Ik heb al 7 maanden een relatie met iemand en hebben een langeafstandsrelatie. We zien elkaar 3 keer per maand en praten dagelijks 1-2 uur met elkaar. We hebben allebei een geschiedenis van conflicten en emotioneel trauma vanuit onze vorige relaties.
5 jaar geleden pleegde mijn partner zelfmoord, ik heb hier nog steeds een onopgelost trauma aan overgehouden. De eerste twee jaar nadat mijn partner zelfmoord had gepleegd, was ik suïcidaal. Ik begon 3 tot 5 dagen per week XTC te gebruiken, om zo te proberen om te gaan met wat er was gebeurd.
Ik heb de afgelopen 3 weken geen XTC gebruikt en ik heb me voorgenomen om er in september mee te stoppen. Maar de persoon met wie ik date, triggert mijn onopgeloste trauma’s, omdat ik geen emotionele vaardigheden heb om ermee om te gaan en ik mezelf weer moet opbouwen. Ik steun haar om het niet meer te gebruiken, maar zij steunt mij niet om door te gaan tot september.
Ze wil geen compromis sluiten, maar ik geloof dat mijn plan het beste voor mij is. Ik wil niet blijven tot september maar ik wil gewoon de opt. Op elk gebied in mijn lever ben ik aan het verbeteren. Ik weet dat het lijkt alsof stoppen nu het beste is, maar ik ken mezelf en ik heb tijd nodig om mijn copingvaardigheden weer op te bouwen.
In ieder geval sinds de lockdowns ervaar ik in toenemende mate meerdere malen per dag een onweerstaanbare behoefte om porno te kijken en te downloaden. ‘s Avonds kijk ik de gedownloade porno via de televisie en ben ik minstens twee uur aan het masturberen. Ik gebruik daarbij bijna altijd een masturbator. Klaarkomen doe ik niet altijd hoewel ik daar wel toe in staat ben.
Intussen ben ik er al met al zeker drie uur op een dag mee bezig en begin ik te geloven dat er sprake is van een verslaving.
Een behandeling daarvoor wil ik niet. Vind ik ook veel te onhandig op dit moment.
Wat ik wil weten is in hoeverre het ‘gestoord’ is wat ik doe en wat de beste manier is om deze behoefte te kanaliseren.
Hoi, ik ben een vrouw van 32 jaar. Al 9 jaar in een fijne relatie met een lieve man die alles voor mij doet. We hebben een fijn huis en 2 lieve, gezonden zoontjes van 5 en 6 jaar.
In elke relatie die ik ooit heb gehad ben ik vreemd gegaan en dat doe ik nu nog steeds, ik heb me nog nooit beter gevoeld erdoor maar toch kan ik er niet mee stoppen en ik begrijp zelf eigenlijk ook niet waarom. De lekkerste seks heb ik met mijn eigen partner en als het aan hem ligt gebeurd het vaak genoeg! Toch blijf ik de ongecontroleerde behoefte hebben om andere mannen uit te dagen en ik rust pas als ik ze veroverd heb… Waar ik achteraf dus eigenlijk elke keer van baal. Waarom doe ik dit?
Ik heb vragen over wat ik moet doen… Ik heb het gevoel dat ik vastzit in de situatie waarin ik me bevind. Het is veilig, maar als ik wegga, kan de andere persoon roekeloze dingen doen…
