Nieuwe plekken ontdekken, nieuwe mensen leren kennen en nieuwe uitdagingen aangaan. Sommige mensen krijgen er een kick van, maar veel mensen ervaren het als beangstigend; we houden niet zo snel van verandering. Als er toch iets verandert, zijn we het liefst zoveel mogelijk in controle over de situatie. Maar waarom vinden we verandering eigenlijk zo vervelend? Waarom zijn nieuwe dingen zo spannend?

Routine

De mens houdt van routine. Ons leven draait om routine, omdat het zo min mogelijk stress veroorzaakt. Vaste bedtijden, vaste lunchtijden; structuur helpt ons om blind door de dag heen te wandelen. Als je er namelijk niet over na hoeft te denken, kost het je ook minder energie. Daarbij went je lichaam ook aan de prikkels die je op vaste momenten krijgt. Kortom, het leven is makkelijker als je elke dag hetzelfde doet!

Verandering

Het kost tijd en energie om aan een nieuwe situatie te wennen. Je komt voor onverwachtse dingen te staan, zoals nieuwe mensen of nieuwe taken. Het vraagt aanpassings- en reactievermogen. Omdat je niet weet wat je te wachten staat, is de kans dat er iets mis kan gaan voor je gevoel een stuk groter. Daarbij creëren nieuwe situaties een zekere mate van angst; een nieuwe situatie betekent namelijk minder controle. En dat idee geeft spanning!

Worst case scenario

Die spanning die je ervaart, hoort bij een nieuwe situatie. Maar, door deze spanning reageert je lichaam alsof er gevaar op de loer ligt. Dat zorgt ervoor dat je je voorbereidt op het ergste, en je mogelijk gaat piekeren over van alles en nog wat. Omdat jijzelf de enige bent waar je nog controle over hebt, zul je waarschijnlijk van alles op jezelf betrekken: “Maak ik wel de goede keuze? Ben ik wel goed voorbereid? Wat als ik straks iets geks doe? Hoe lang maak ik mezelf nog gek met deze gedachten?!”.

Chill!

In plaats van vooruit te kijken, kijk eens achteruit! Hoe ben je in het verleden omgegaan met nieuwe situaties? En hoe heeft dat uitgepakt? Hoe was je eerste dag op de basisschool, of je eerste maand in de brugklas? Hoe was je eerste baantje, je eerste liefde of je eerste auto? Dat was waarschijnlijk even wennen, maar uiteindelijk is dat goedgekomen. We vergeten namelijk hoe goed we zijn in onszelf aanpassen. En vergeet ook niet dat anderen snappen hoe moeilijk verandering kan voelen. Vraag daarom gerust om een beetje hulp als je het allemaal nog niet zo goed weet. Iedereen zal begrijpen dat jij op je eerste dag nog niet de sterren van de hemel speelt. Dat komt vanzelf!

NiceDay

Merk je dat er een grote verandering aan zit te komen in jouw leven? Gebruik de NiceDay app om een G-schema te vullen, en beschrijf jouw worst case scenario. Lukt het jou om die gedachte uit te dagen met stap 2 en 3?

Heb je veel last van spanning en wil je leren dit los te laten? Bekijk dan eens de blog van Esther, waarin zij uitlegt hoe je gemakkelijk kunt leren om te mediteren.

Ben je weer in een heftige ruzie beland met je partner? Merk je telkens weer dat jullie emoties alle kanten op vliegen tijdens ruzies? Als je dit herkent en je het probleem graag wilt aanpakken, probeer dan een ruziestop!

Oplopende spanningen 

Bij ruzies is het vaak zo dat de ene partner op een bepaald punt meer spanning voelt dan de ander. De boosheid en adrenaline lopen op. Dit kan eerst nog een scherp en ad rem gevoel geven, maar zodra het verder oploopt kun je een zogenaamde ‘overload’ ervaren. Emotionele impulsen gaan de situatie overheersen, denk aan je stem verheffen, schelden, dreigen, (neiging tot) fysiek geweld en een gevoel van onmacht. Je kan dan de dringende behoefte voelen om te ontsnappen aan de situatie en om met rust gelaten te worden, zodat deze heftige gevoelens stoppen. Sommigen hebben de drang om weg te lopen, terwijl anderen zich in zo’n situatie juist extra scherp voelen. Zij willen dit gevoel van overwicht dan benutten door de ander juist niet weg te laten lopen.

Voorkomen dat het uit de hand loopt

Wanneer het uit de hand loopt, verzwak je je relatie daarmee iedere keer een klein beetje meer. Hoog tijd voor actie dus! Doorloop samen met je partner deze stappen:

1. Signaleer het beginpunt 

Ruzies kunnen makkelijk van kwaad tot erger gaan. De boosheid van de een versterkt de boosheid van de ander en zo rolt het balletje steeds harder de berg af. Het is daarom heel belangrijk wanneer de genoemde ‘overload’ een rol gaat spelen, om deze zo snel mogelijk te stoppen. Oefen daarom samen als ware detectives met het signaleren van het punt waarop een gesprek overgaat in een ruzie. Bij wie merken jullie dan wat, wat zie je, wat gebeurt er en wat is het punt waarvan jullie vinden dat het zou moeten stoppen? Soms merk je dit goed aan jezelf en soms is het je partner die dit het snelste doorheeft.

2. Neem een time-out

Spreek af dat wanneer je dat moment hebt gesignaleerd degene die dit als eerste doorheeft een stopwoord roept, bijvoorbeeld ‘time-out!’. De ander mag dan nog 20 seconden het laatste woord hebben en daarna nemen jullie direct afstand van elkaar. Dat betekent 20 minuten elk in een andere ruimte, zodat je elkaar niet meer hoort of ziet. Na die 20 minuten zullen de heftige gevoelens wat zijn gezakt en kun je weer neutraal op elkaar reageren. Je kunt eventueel de afspraak maken om op een later moment op het onderwerp terug te komen als dat nog echt belangrijk is.

Ruzies kunnen helaas makkelijk weer opvlammen. Als dat gebeurt, pas dan opnieuw de time-out toe en reageer daarna weer neutraal op elkaar. Dat betekent: niet negatief doen of de ander provoceren.

3. Maak het goed!

Maak na de time-out weer verbinding met elkaar. Verander bijvoorbeeld van onderwerp, doe een activiteit samen zoals een blokje om wandelen, maak de ander aan het lachen of toon genegenheid door bijvoorbeeld een arm om de ander heen te slaan. Het kan zijn dat je partner nog niet toe is aan verbinding maken. Gun elkaar dan ook de tijd om de ruzie te verwerken. Het is overigens een misvatting dat een ruzie alleen maar goed gemaakt kan worden door excuses of het oplossen van het twistpunt. Voor nu is het belangrijkst dat het geruzie stopt, omdat heftige ruzies je relatie veel kwaad doen.

Ruzie is een gezamenlijk probleem. Maak van je partner je bondgenoot waarmee je samen tegen dit probleem gaat knokken. Het zal zeker even oefenen zijn, maar de beloning is groot!

Iedere maand staat er een thema centraal bij NiceDay. De maand augustus was dit het thema “Vitaliteit”. 

Vitaliteit: de energie om te leven. Wat zorgt ervoor dat jij meer energie krijgt in het leven? En welke dingen kun je beter laten? Voor dit thema richtten we ons op alle dingen die je kunt doen om je vitaler te voelen; of dit nu op het gebied van voeding, werk, of mentale gezondheid is Wil je hier graag meer over lezen? We hebben alle recent verschenen blogs voor je op een rijtje gezet: 

Heb jij soms het gevoel dat het je allemaal even teveel wordt? Schiet je uit je panty van de kleinste dingen? Teveel spanning kan je opbreken en een grote impact hebben op je vitaliteit. Psycholoog Sandra Martens legt uit hoe je dit kunt bekijken volgens de emmermetafoor.

Moeilijke perioden komen en gaan: ze horen bij het leven. We voelen ons dan een tijdje even niet zo goed, én dat is oké! In deze blog geef ik je een tip om toch vitaal te blijven in moeilijke perioden.

In Nederland eindigt ruim 1 op de 3 huwelijken in een echtscheiding. Zijn wij als mensen wel gemaakt om voor langere tijd bij elkaar te blijven? De liefde, relaties en ons geluk daarin speelt een grote rol in onze vitaliteit. In haar blog bespreekt psycholoog Maaike wat het succes is van een lange termijn liefdesrelatie.

Een belangrijk onderdeel van vitaal door het leven gaan is lichaamsbeweging! Esther van 100% yoga deelt een aantal van haar yoga video’s en de beste tips voor strandyoga in Nederland.

Goed voor jezelf zorgen is belangrijk, zowel fysiek als mentaal. Het zorgt er namelijk voor dat je gezond en vitaal blijft, dat je weet wat je nodig hebt en dat je er voor anderen kunt zijn zonder jezelf voorbij te lopen. Wil jij dit ook? Lees dan verder!

De donkere winterdagen zijn niet voor iedereen een pretje; sommige mensen voelen zich lusteloos en krijgen last van een winterdip.  In deze blog geef ik je tips over wat jij tegen een winterdip kunt doen. Zo kom jij de donkere wintermaanden energiek door!

Terwijl we middenin een pandemie zitten, kan het maar al te goed van pas zijn om positief in het leven te staan. Het werken aan een aantal gezondheidspijlers kan een belangrijke bijdrage leveren aan jouw gezondheid, vitaliteit en geluk in een toch bizarre periode. Lees er meer over in deze blog van Martijn.

Het nieuwe seizoen heeft ook nieuwe corona regels met zich meegebracht, en we zullen weer meer en meer thuiswerken. Maar hoe zorg je ervoor dat je vitaal blijft, ondanks dat je veel thuis blijft? Psycholoog Alison geeft een aantal handige tips in haar blog!

Heb je van die periodes dat je je futloos voelt, snel geïrriteerd raakt en wel om alles kunt huilen? Het kan weleens te maken hebben met de menstruatiecyclus, in deze blog lees je hier meer over!

Herken je deze situatie? Je zoontje treuzelt met het opeten van zijn boterham, hoezeer je hem ook probeert te haasten. Jullie zijn al aan de late kant, plots laat hij zijn beker melk op de grond vallen. Je hebt het niet meer; je ontploft, roept en tiert, terwijl je dat anders nooit zou doen. Naderhand voel je je ontzettend schuldig. Wat is er hier precies gebeurd? Bekijk het eens volgens de emmermetafoor.

De emmer-metafoor

Deze emmer bevat een bepaalde hoeveelheid water (het water = spanning). Wanneer de emmer helemaal vol is, zal hij bij het toevoegen van het minste beetje water (spanning) al overlopen. Dat merk je omdat je dan erg emotioneel reageert. Je bent bijvoorbeeld verdrietig of boos, je hebt het gevoel dat je het allemaal niet meer aankan of je krijgt een gevoel van totale hopeloosheid. Jouw emmer is simpelweg overvol van spanning. Je hebt niet op tijd aan spanningsafbouw gedaan (water uit de emmer gehaald), waardoor die zich bleef vullen en vullen en vullen. De emmer raakt dan zo vol, dat zelfs de kleinste hoeveelheid stress of spanning voldoende is om de emmer te laten overlopen, met alle gevolgen van dien.

In de ideale situatie zorg je er dus voor dat je emmer zo weinig mogelijk water bevat. Dan heb je een flinke reserve voor als er zich een situatie voordoet die je spanning bezorgt, zoals het overlijden van een dierbaar persoon of een aanstaande verbouwing. 

Water uit je emmer halen

Het is belangrijk dat je een goede balans hebt tussen spanning en ontspanning. Werk, het huishouden, de kinderen, verplichtingen: deze tellen allemaal als spanning. Daar moeten voldoende ontspannende activiteiten tegenover staan. Denk aan sociale contacten en sporten, maar ook televisie kijken, lezen, muziek luisteren, ademhalingsoefeningen of ontspanningsoefeningen. Vooral deze laatste categorie zorgt voor een echte afbouw in spanning. 

Teveel activiteiten

Het klinkt misschien vreemd, maar je kan ook spanning opbouwen door te veel activiteiten (zelfs ontspannende!) te doen. Je lange werkdag eindigen met een uur flink sporten, daarna nog koken en afwassen, gevolgd door een borrel met vrienden kan heel leuk klinken. Dit kan voor 1 keer ook zeker geen kwaad, maar wanneer je dit elke dag herhaalt kan het toch te veel worden.

Luister naar je lichaam

Iedereen heeft zijn eigen evenwicht tussen (geestelijke of lichamelijke) spanning en (geestelijke of lichamelijke) ontspanning. De beste adviseur ben je hierin zelf! Probeer geregeld stil te staan bij wat je lichaam je aangeeft: heb je nu behoefte aan een rustige avond, of heb wat (fysieke) inspanning nodig? Je lichaam vertelt het je allemaal, als je maar de tijd neemt om ernaar te luisteren! Je behandelaar kan je helpen hier een goed evenwicht in te vinden. Of download de NiceDay app en houd je activiteiten bij. Door middel van de gevoel registratie kun je makkelijk zien wanneer je je goed of minder goed voelt bij de hoeveelheid activiteiten die je doet.

Ontmoet mijn vriendin Sylvia, 80 jaar. We kennen elkaar inmiddels 7 jaar en we komen regelmatig samen om te eten en te kletsen. Met een leeftijdsverschil van meer dan 50 jaar en een heel verschillende achtergrond hebben we een boeiende vriendschap en staan we open voor elkaars opvattingen en ideeën bij het leven.

Dat overkomt ons niet. Dat is wat we dachten, totdat de eerste besmetting in Nederland een feit werd en Minister-President Mark Rutte op maandag 23 maart de officiële richtlijnen omtrent het coronavirus aankondigde. Wat vond je daarvan, toen dat gebeurde?

Ik vond de richtlijnen heel goed. Ik voelde geen angst voor mezelf. Ik dacht: ik ben gezond en ik ben sterk. Ik voel me vitaal en beweeg al heel mijn leven. Ik probeerde mezelf voor te houden: ik luister 1 keer per dag naar corona berichten en alleen naar de deskundigen. Er is veel paniek nieuws, in mijn omgeving ontstonden vooral angsten. Iedereen om me heen praatte erover, het was hét onderwerp. Ik ga iedere dag naar buiten, naar een stille plek om een wandeling te maken. Dit doe ik meestal met 1 persoon die ik op afstand houd.

Ik ben me er bewust van dat mensen boven de 80 kwetsbaarder zijn. Veroudering van al je organen is iets wat bij ouderdom hoort, ook slijt je immuunsysteem mee. Ik ben realistisch en laat me niet gek maken.

Voel of voelde je je alleen in deze tijden?

Er is geen verandering in het alleen voelen, voor of tijdens corona. Zoals altijd onderhoud ik telefonische contacten. Ik mis(te) het wel erg om naar het museum te gaan en mijn kleindochter te bezoeken in Amsterdam. Openbaar vervoer pak ik namelijk niet. Verder voel ik me niet beperkt. Ik heb een auto en kan overal heen rijden.

Voel of voelde je je wel een somber?

Mijn stemming is niet veranderd tijdens of door corona. Steeds dacht ik: wat ben ik blij dat ik zoveel gereisd heb. Ik dacht: Portugal, Mexico, Curaçao, Kenia, Zuid-Afrika, wauw! Wat ben ik blij dat ik dat heb meegemaakt. Ik kan daar met heel veel plezier aan terugdenken.

Stel je voor; iemand uit je omgeving voelt zich alleen of angstig. Wat zou jij tegen diegene zeggen?

Ik adviseerde mijn vriendin om toch nog even buiten de deur te gaan. Frisse neus halen en even bewegen. Eén ding heb ik trouwens niet gedaan; afspreken met mijn kleindochter. Na een aantal weken kwam mijn zoon toch met mijn kleindochter langs. Ik zag namelijk een kinderpsycholoog voorbij komen op het jeugdjournaal. Een kind zei: “ik ben niet ziek en mijn oma ook niet. Mag ik naar mijn oma?” En de psycholoog zei: “Ja hoor dat mag!” Op basis daarvan dacht ik: ik ben gezond, ik ga ervoor zorgen dat ik mijn kleindochter kan zien.

Heb je wel eens angst gevoeld door nieuws van deskundigen?

Ik kan het vrij snel relativeren, in perspectief zetten. Ik probeer te rationaliseren. Ik bof ook met mijn genen. Er zitten geen ziektes in de familie. Voor mijn leeftijd heb ik een goede weerstand, mede te danken aan mijn genen maar ook aan mijn leefstijl. Ik houd erg van simpel en gezond eten.

De maatregelen worden versoepeld. Hoe vind je dit en hoe ga je je gedragen?

Ik ben blij dat de scholen open zijn voor alle kinderen. Sommige omstandigheden thuis zijn slecht, het is pittig voor kinderen om zich continu vanuit een scherm te concentreren, er ontstaat leerachterstand. Ik kom uit het onderwijs dus ik leef erg mee. Fijn dat de kinderen hun vriendjes en vriendinnetjes weer zien. Horeca vind ik een grote stap. Ik zal zelf niet zo snel op een terras zitten. Museum wil ik zeker wel doen, als er sprake is van goede maatregelen. Op een terras met genoeg ruimte, klein, ja daar zal ik zitten. Ik ben me bewust in wat ik onderneem en voel me niet heel anders eigenlijk.

Wat zijn jouw ultieme tips voor anderen?

– ga vooral naar buiten en bewegen.
– onderhoud het contact met je vrienden, blijf dit doen.

Jasper is 36 jaar en woont in Etten-Leur. Hij heeft een drukke baan in de muziek- en festivalindustrie. Hoewel hij een veeleisende baan heeft, klaagt hij niet over zijn werk. Hij houdt namelijk van een beetje uitdaging. Al een aantal maanden voelt Jasper een onbekende spanning in zijn lichaam. Hij besluit er iets aan te doen en komt bij NiceDay terecht om te praten met een online psycholoog. Dit is zijn verhaal.

Hoe ben je bij NiceDay terecht gekomen?

Volgens mij ex-vriendin ben ik heel zwart-wit en kan ik me slecht in mensen inleven. Ik wil graag van een buitenstaander horen of dit waar is en, als dit zo is, wat ik eraan kan doen. Ook voel ik al drie à vier maanden een soort vaag gevoel in mijn buik. Dit gevoel geeft aan dat er iets niet klopt. Verder ben ik al een paar keer wakker geworden met een soort van paniekaanval. Ik weet zeker dat deze spanning niet werk gerelateerd is. Omdat vrienden en familie, in mijn ervaring, meestal niet objectief zijn, wil ik graag praten met een onafhankelijk persoon. Ik ben gaan Googlen en ik vond NiceDay. De drempel om met een NiceDay traject te beginnen is erg laag.

Hoe voelde je je na je eerste gesprek?

Goed! Ik had direct een klik met mijn coach en online psycholoog Sarah. Zij had snel in de gaten hoe ik in elkaar zit en ze was niet wereldvreemd. Ik was gemotiveerd om aan de slag te gaan, maar tegelijkertijd was het ook een beetje eng. Het was eng, omdat ik niet precies wist wat er zou komen maar de eerste stap was gelukkig al gezet!

Hoe vaak heb je contact met je coach?

Ik spreek gemiddeld één keer in de week met Sarah, we hebben dan een videobel sessie van 30 minuten. Soms werk ik ‘s avonds of ‘s nachts dus ik vind het erg fijn dat ik af en toe wat later op de middag kon afspreken. De flexibiliteit is erg prettig.

Hoe heb je het videobellen ervaren?

Videobellen vind ik erg fijn. Ik hoef de deur niet uit om te reizen naar een kantoor. Daarnaast heb ik het videobellen ook nooit als onpersoonlijk ervaren. Je hebt het comfort van je eigen huis en je eigen kop koffie. Prettig toch?

Hoe vond je registreren in de app?

Handig! Tijdens het traject heb ik een dagboek bijhouden in de app. Ik noem dat mijn blog, want een ‘dagboek’ klinkt niet zo mannelijk. In deze blogs probeer ik bij te houden wat er op een dag gebeurt. Als er een bepaalde situatie plaatsvindt, schrijf ik die op, analyseer ik het en probeer ik gelijk tot een oplossing te komen. Hierdoor krijg je een overzicht van wat er allemaal speelt in je hoofd. Als je het van je afschrijft is het daarna ook uit je hoofd.

Verder is het ook handig omdat je online psycholoog door de registraties in de app tussentijds kan zien hoe het met je gaat. Als je op dinsdag een gesprek hebt met je coach, maar er iets op woensdag gebeurt, kan je dat registreren in de app. Op deze manier weet je coach wat er in de tussentijd speelt.

Ik zet nog steeds dingen op papier. Het werkt echt om je gevoelens van je af te schrijven.

Wat heb je van je coach geleerd?

Door coach Sarah weet ik nu hoe ik bepaalde situaties beter kan aanpakken en hoe ik bepaalde vragen aan mensen kan stellen. Ik weet nu ook dat niet iedereen hetzelfde reageert als ik. Praten met mijn online psycholoog vind ik het belangrijkst. Praten helpt mij veel, want ik vraag mij voornamelijk af “ligt het aan mij” of “ligt het aan anderen?”. Daarnaast zet ik nog steeds dingen op papier. Het werkt echt om je gevoelens van je af te schrijven.

Zou je een behandeling van NiceDay aanraden aan anderen?

Ja, dat zou ik zeker doen! NiceDay is erg nuttig, vooral als je op zoek bent om met iemand te praten. Coach Sarah stelt gerichte vragen die je aan het denken zetten. Doordat je coach gerichte vragen aan je stelt, krijg je inzicht en nieuwe perspectieven. Deze perspectieven kunnen leiden tot het openen van nieuwe deuren die jou op de korte en lange termijn helpen. NiceDay is laagdrempelig dus eigenlijk heb je geen excuus om het niet te doen!

Jasper ontving online hulp via de NiceDay app. Wil je meer weten over NiceDay of over hoe je een online behandeling kunt starten? Klik hier voor meer informatie.

 

Je kijkt naar de foto en denkt: “Nee, deze houding is niets voor mij, daar ben ik niet lenig genoeg voor.” Logisch, de meeste mensen denken dat bij het zien van de Ploeghouding. En toch is niets minder waar. Iedereen kan deze houding. Wanneer je geleidelijk opbouwt heb je deze zo onder de knie, of beter gezegd, lig je onder je eigen knieën. De basis voor deze houding zit in de voorbereidende houdingen. Hoe warmer het lichaam, hoe soepeler de spieren en gewrichten zijn, hoe gemakkelijker de Ploeg is. Daarnaast zijn er allerlei variaties mogelijk waardoor jij de Ploeg met meer gemak (en plezier) kan doen. Deze tips helpen je op weg.

Wat is de Ploeg houding?

Dit is een basishouding; een omgekeerde rugligging en vooroverbuiging. In yogajargon heet deze houding “Halasana”. Hala betekent “ploeg”. Er zijn vele variaties in deze asana mogelijk, hoewel sommige behoorlijk gewaagd kunnen zijn. Het uitgangspunt is altijd doen wat goed voelt. Respecteer het lichaam en de grenzen die het aangeeft. In deze houding worden met name de dorsale (lage) rugrompspieren, hamstrings, kuitspieren, scholspier (net boven de enkel), de triceps en de monnikskapspier (schouderspier) intensief gestrekt. Strekken van het lichaam is goed omdat hierdoor de natuurlijke lengte en soepelheid van het lichaam terugkomt, de bloedbaan en stofwisseling worden gestimuleerd. Op de foto heb ik mijn handen in elkaar verstrengeld en de armen gestrekt. Als alternatief kunnen de armen ook gestrekt zijn met de handpalmen plat op de grond. Wanneer de tenen niet de grond raken en de druk op de onderrug als te veel voelt, kunnen het beste de handen op de onderrug worden gezet met de ellebogen op de grond ter ondersteuning.

Wat is het effect van de Ploeg?

Halasana is een goede houding om de flexibiliteit in de rugspieren en hamstrings te vergroten. Daarnaast heeft het ook een positief effect op de spieren in je nek en schouders en zorgt het ervoor dat eventuele spanning die daar zit vermindert. De grootste uitdaging in deze houding is vrij kunnen ademen. Door de omgekeerde vooroverbuiging komt er meer druk op het middenrif en organen wat de bewegingsvrijheid om dieper te kunnen ademen afneemt. Het is een kwestie van aanvoelen hoe ver je de voeten naar achteren kan brengen om nog vrij te ademen. Het doel is niet dat je tenen de grond raken, dat komt vanzelf met de tijd. De focus ligt op de rug en het vrij ademen. Om de Ploeg te kunnen doen is een goede warming-up nodig. Daarom zal je deze houding in een yogales halverwege of tegen het eind van de les tegen komen.

Tips om de Ploeg met meer gemak te doen

Tip 1 Voorbereiding

Een goede voorbereiding is van belang. De zonnegroet meerdere keren doen maakt het lichaam, de spieren en de gewrichten klaar voor deze houding. Doe de zonnegroet minimaal 10 keer wanneer je geen andere voorbereidende houdingen doet.

In yogajargon zeggen we nooit dat we een ‘houding doen’. We ‘komen in de houding’. Om in de Ploeg te komen zijn de (ondersteunende) Schouderstand en Brug fijne startposities waarbij de laatste de meeste uitdaging geeft. De komende blogs zullen gaan over deze asana’s.

Tip 2 Vanuit de Schouderstand

Wanneer je in de Ploeg niet met de tenen op de grond komt, is de Schouderstand de beste positie om vanuit te starten. In deze asana heb je de handen op de onderrug ter ondersteuning. Op de uitademing wijzen de tenen richting het gezicht en gaan de benen gestrekt en langzaam naar voren. Probeer de rug zolang mogelijk recht te houden en eerst de aandacht te brengen op de hamstrings (achterbeenspieren). Wanneer je voelt je max te hebben bereikt, houd je de houding daar stil. Wanneer de voeten niet op de grond komen, zijn de handen op de onderrug ter ondersteuning. Blijf een aantal ademhalingen in de houding. Wanneer de voeten wel de grond raken, rek dan rustig de armen uit en plaats de handpalmen op de grond. Voel het verschil. Als het comfortabel voelt breng dan de handen bij elkaar, verstrengel de vingers en strek de armen zover als mogelijk uit waarbij je de handen op de grond laat rusten. Breng de kin richting de borst om spanning van de nek te halen.

Tip 3 Vanuit de Brug

In Halasana komen vanuit de Brug is uitdagender en vraagt meer van je armspieren, met name de triceps. Wanneer je in Brug bent zijn de armen gestrekt, vingers in elkaar verstrengeld en rusten de handen op de grond. Het lichaamsgewicht breng je op één been, bijvoorbeeld de linker. Op de inademing strek je het rechterbeen omhoog en laat je deze naar achter vallen waarbij je tegelijkertijd met de armen afzet tegen de grond. Wanneer je rechter tenen op de grond zijn, laat je het linkerbeen volgen. Breng ook nu de kin richting de borst om spanning van de nek te halen.

Iedereen ervaart wel eens spanning of stress. Bijvoorbeeld spanning voor een deadline op werk, voor je bruiloft, om op tijd je trein te halen of om naar een feestje te gaan waar je niemand kent. Deze spanning kun je voelen in je hoofd, je gedachten en in je lichaam. Je hart kan tekeer gaan, je krijgt een droge keel, een gejaagd gevoel, of onrustige vlinders in je buik. Deze spanning is begrijpelijk; je lichaam maakt zich klaar voor een reactie. Maar om goed te begrijpen wat spanning met je doet is het belangrijk om te weten wat het is. Is stress slecht? We leggen het je uit!

Stress ervaren

Spanning of stress is een lichamelijke reactie op een mogelijk bedreigende situatie. Of je iets als stressvol ervaart, hangt af van hoe je een situatie inschat en hoe je ermee om gaat. Wat bij jou spanning oplevert, kan voor iemand anders het tegenovergestelde zijn.

Oorsprong en functie van stress

Wanneer je je in een voor jou spannende situatie begeeft, treden er in onze hersenen twee systemen in werking. Het eerste systeem wordt geactiveerd door het hormoon adrenaline en zorgt ervoor dat je lichaam klaar is om te reageren. Dit heet de ‘vecht-, vries- of vluchtreactie’. Dit systeem is zo afgesteld dat het eerder te vaak reageert dan te weinig, want 10 keer onnodig reageren, is evolutionair gezien beter dan 1 keer laks reageren. Vroeger kon laks reageren er namelijk toe leiden dat je ten prooi viel van een roofdier. Door de productie van adrenaline wordt het tweede systeem geactiveerd: de bijnieren produceren cortisol, ook wel bekend als het stresshormoon. Dit hormoon laat de bloedsuikerspiegel stijgen en zorgt ervoor dat de stofwisseling versnelt, zodat er meer energie vrijkomt om met stress om te gaan. Je kunt dan optimaal reageren.

Gezonde stress

Stress is dus eigenlijk een hele natuurlijke en gezonde reactie van het lichaam, want het zorgt ervoor dat je in een noodsituatie goed kan handelen. Tegenwoordig treedt deze stressreactie niet alleen meer op bij fysieke bedreigingen, maar ook bij psychische uitdagingen. Deze stress houdt vaak langer aan. Kortdurende en gezonde stress helpt je om goed te presteren, het maakt je alert, geconcentreerd en efficiënt. Het lichaam herstelt daar snel van.

Ongezonde stress

Maar wanneer je lichaam niet kan herstellen omdat er alweer een volgende stresssituatie is ontstaan, blijven de hoeveelheden adrenaline en cortisol in het lichaam hoog. Ook wanneer stress langdurig of hevig aanwezig is, heeft je lichaam meer tijd nodig om te herstellen. Geef je je lichaam deze tijd niet, dan stapelt de stress zich op. Dan wordt stress slecht en kan het leiden tot allerlei klachten. Dit kunnen lichamelijke klachten zijn zoals een verhoogde bloeddruk, vermoeidheid, hoofdpijn, nek- en rugklachten en slapeloosheid, of psychische klachten zoals prikkelbaarheid, somberheid, concentratieproblemen en besluiteloosheid. Ook kan er ongezond gedrag ontstaan, zoals te veel eten, roken of alcohol nuttigen. Zie deze signalen als waarschuwing: dit zijn voorbodes voor een burn-out!

Dus, is stress slecht?

Het antwoord is… nee, stress is niet altijd slecht voor je! De kortdurende stressreactie van het lichaam is heel gezond, alleen wanneer je lichaam langdurig stress ervaart, is stress slecht.

Wanneer moet je ingrijpen?

In dit artikel staat een lijst met signalen die passen bij kortdurende en langdurige stress. Herken jij meerdere van de genoemde klachten, dan ervaar je mogelijk chronisch teveel stress en is het belangrijk om in te grijpen. Praat erover met je omgeving, kaart het aan bij je collega’s of je werkgever, eet gezond en let op dat je voldoende slaapt, beweegt en rust neemt. Ook is het aan te raden om te zoeken naar activiteiten die jij rustgevend vindt of waar je energie van krijgt (iets creatiefs, lezen, wandelen etc.) en probeer dat vaker te doen. Hier vind je nog een aantal andere tips. Het aanpassen van je leefstijl en letten op gezond en rustgevend gedrag is een belangrijk basis voor het “herstel” van je klachten. De NiceDay app kan jou hier goed bij ondersteunen doordat je activiteiten kan plannen en herinneringen kan instellen.

Blijven deze signalen toch langdurig aanhouden? Raadpleeg dan je huisarts. Hij of zij kan de situatie samen met jou evalueren en kijken naar de meest passende hulp.

“You can do anything, but not everything”

NiceDay app

Probeer je gedachten en gevoelens in je ‘Gevoel Registratie’ te noteren zodat je inzicht krijgt in wat er in je om gaat. Plan een rustgevende activiteit in in je ‘Daily Planner’ en vul achteraf in wat dit je opleverde.

Over de hele wereld zijn er ongeveer 70 miljoen mensen die stotteren. 22 oktober is de dag dat er extra aandacht wordt gevraagd voor spraakgebreken. Sinds 1998 wordt er jaarlijks op deze dag de ‘Wereldstotterdag’ georganiseerd. Elke landelijke organisatie die verbonden is met de International Stuttering Association kan deze dag op hun eigen manier invullen.

Wat is stotteren?

Stotteren wordt omschreven als spraak die gekenmerkt wordt door veel voorkomende herhalingen, verlengingen van klanken, lettergrepen of woorden, of door veelvoorkomende aarzelingen en/of pauzes. Deze verschijnselen komen langdurig (minstens drie maanden) voor en zijn zo erg dat het de vloeiendheid van de spraak duidelijk verstoort. In deze omschrijving wordt de meest voorkomende vorm van stotteren besproken, namelijk het ontwikkelingsstotteren.

Effect op je mentale gezondheid

Stotteren kan hoorbaar zijn, dan treden er blokkades, herhalingen en ongewilde pauzes tijdens het spreken op. Het kan bovendien ook zichtbaar zijn, dan zijn er bijvoorbeeld meebewegingen in het gezicht of ledematen van iemand te zien. Daarnaast kan het ook niet merkbaar en dus verborgen zijn. Spreekangst, schaamte, het vermijden van moeilijke woorden en minderwaardigheidsgevoelens, depressieve gevoelens kunnen hierbij een grote rol spelen. Vooral de verborgen symptomen kunnen leiden tot leerproblemen, minder presteren en psychosociale problemen.

Wat is de oorzaak van stotteren?

Er is niet één specifieke oorzaak te noemen. Er is wel veel bewijs gevonden voor het genetische aspect van stotteren, er is dus meer kans op de ontwikkeling van stotteren als stotteren in de familie voorkomt. Spreken is een ingewikkeld proces van timing en coördinatie van ademhaling en veel spieren die gestuurd worden door de hersenen. In dit complexe proces gaat bij iedereen wel eens iets mis, maar bij iemand die stottert is er sprake van problemen in de timing en coördinatie van dit proces. Gebrek aan taalvaardigheden en de mate van concentratie kunnen ook een rol spelen bij stotteren.

Situationele factoren

Stotteren wordt vaak uitgelokt door stress. Iemand die stottert zal dan ook vooral haperen als hij/zij gespannen is. Er is een zwakke aanleg voor de timing van spraakbewegingen en dit heeft invloed op een snellere ontregeling van het spreken. Spanning of angst zet de spraakspieren onder een nog meer grote spanning.
Echter hoeven situationele factoren niet altijd invloed te hebben, het hangt af van de persoon zelf. Bij de één is het stotteren altijd constant en bij de ander is het wel sterk gekoppeld aan bepaalde situaties en/of personen.

Advies voor de luisteraar

Let vooral op wàt er gezegd wordt en niet op de manier hoe het gezegd wordt. Gedraag je als hoe je met ieder ander praat. Wat je vooral moet laten is luider of breedsprakig praten. Je kan ook nagaan bij de desbetreffende persoon of hij/zij aangevuld wil worden. De persoon kan op deze manier zelf aangeven of hij/zij dit prettig vindt, meestal wordt het aanvullen niet op prijs gesteld.

NiceDay app: Stotter jij zelf of ken je iemand die stottert? Schrijf erover in je dagboek in NiceDay.

Ik ging vorige maand skydiven. Ja, ik. Iedereen die mij een beetje kent denkt nu vast JIJ?! Toch, heb ik er voor gekozen om (o.a.) met een aantal van mijn collega’s de sprong te wagen (no pun intended as our colleague Jan would say).

Keuzes, keuzes
Op kantoor werd er al maanden gepraat over skydiven, 1 van mijn collega’s was al eens geweest en hij raadde het zo erg aan, dat ik langzaam maar zeker tot het besluit ben gekomen om mee te gaan. Twee dagen voor de springdag heb ik als laatste van de groep mijn ticket gekocht. Vanaf dat moment heb ik iedere nacht slecht geslapen. Ik was, deels onbewust, zo nerveus. De nacht voor het springen heb ik letterlijk niet geslapen. De gehele rit naar Texel en tijdens het wachten tot ons springmoment ben ik in mijn eigen hoofd geweest. Verzonken in eigen gedachten.

Omgaan met de spanning
Hoewel onze groep van 9 het zeker gezellig had, ging ook iedereen op zijn of haar manier om met de zenuwen. Sommige gingen extreem veel vragen stellen, aan de mensen van het centrum, aan elkaar. Af en toe een gilletje hier en daar. En twijfels. Ik denk dat ik de zinnen “wat zijn we aan het doen?”, “waarom doen we dit!?” wel 50 keer gehoord (en gezegd) heb.

Ik was vooral bezig met “overleven” tot het moment van de sprong. En dan is het moment daar: doe je jumpsuit en je harnas aan en loop maar naar het vliegtuig. Halverwege de weg naar het vliegtuigje ontmoet je je tandemmaster. Dé persoon verantwoordelijk voor jouw sprong.

Eenmaal in het vliegtuig
Een grappige, blije man stapt op mij af en zegt “Mag ik jouw tandemmaster zijn?”. Natuurlijk antwoord ik. Terwijl ik weer denk: waar ben ik mee bezig? Nog steeds verzonken in eigen gedachten loop ik, samen met mijn tandemmaster, verder naar het vliegtuig. Wanneer ik zit kan ik pas genieten: ik kan nu toch geen kant meer op.

Het uitzicht is ontzettend mooi, er worden grapjes gemaakt, je geniet van de mensen om je heen. Blij, nerveus, blij, nerveus. Ik zit helemaal vooraan in het vliegtuig, wat betekent dat ik er als één van de eerste uit moet. Als tweede van mijn groep om precies te zijn.

Het vliegtuig moet op 9000 feet/ 3 km hoogte komen, voordat de eerste er uit mag. Opeens gaat de deur open. Mijn hart stopt voor een momentje (zo voelt het althans), tussen mij en de deur zit enkel 1 van mijn collega’s met zijn tandemmaster. Voor mij zit de cameraman en naast hem zit een jongen die alleen gaat springen. De jongen springt als eerste, binnen 1 seconde is hij uit beeld. Alsof hij in een vacuumgat wordt gezogen.

Mijn beurt
En dan ben ik aan de beurt. Voor ik het weet zit ik op de rand van het vliegtuig en spring ik: met mijn hoofd eerst! De vrije val duurt ongeveer 30 sec en gaat zo aan mij voorbij. Wanneer de parachute eenmaal uitgaat is er in 1 klap stilte, rust en een onbeschrijflijk gevoel. Echt, alsof je aan het vliegen bent. Het uitzicht is super! Mijn tandemmaster laat me de richting van de parachute nog voor een tijdje bepalen en verder geniet ik voluit van de afdaling.

Enjoy the ride
Eenmaal op de grond, kan ik eindelijk ontspannen. Achteraf denk ik bij mijzelf: waarom al die spanning en stress? Ik wilde toch springen? Tuurlijk, vrijwel iedereen vindt het eng om uit een vliegtuig te springen. Maar als je eenmaal de keus hebt gemaakt om het te doen, waarom dan niet accepteren en ondervinden? En achteraf viel het ook hartstikke mee! Zo heb ik weer aan mezelf bewezen dat angst je leven niet moet bepalen, je weet niet hoe het gaat zijn dus waar maak je je druk om?

Waarom ik vind dat iedereen een keertje moet skydiven kan Will Smith misschien nog wel beter uitleggen dan ikzelf!